Επιλεκτική χρεοκοπία ή Ασυνέπεια ...

Συντάκτης: Θεαγένης Αυγουστινιάτος*

Θεατής  -Ακροατής τηλεοπτικού καναλιού, παρακολουθώ την ομιλία του Αντιπροέδρου της Κυβερνήσεως και Υπουργού Οικονομικών, Καθηγητού Ανωτάτου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος, πνευματικού ταγού της Ελληνικής Κοινωνίας , αρίστου χειριστού Ελληνικής γλώσσας και δεινού ρήτορος, αξιότιμου κυρίου Ευαγγέλου Βενιζέλου.

Θέμα της ομιλίας  ο κίνδυνος κατάρρευσης της Ελληνικής οικονομίας ένεκα της επικρεμαμένης “επιλεκτικής χρεοκοπίας”.

΄Ενα εικοσιτετράωρο δεν είχε ακόμη παρέλθει και ο κύριος Βενιζέλος, επανελθών επί του ιδίου θέματος, ζητεί από το τηλεοπτικό κοινό συγγνώμη για την “εκ παραδρομής” χρήση της λέξεως

“ χρεοκοπία”  διότι ο αγγλικός όρος  selective default που είναι και ο ακριβής χαρακτηρισμός της καταστάσεως δεν μπορεί να αποδοθεί με ακρίβεια στην Ελληνική γλώσσα με αποτέλεσμα να προκαλεί σύγχυση στον κόσμο.
Η διορθωτική αυτή παρέμβαση του ομιλητού εκρίθη απολύτως αναγκαία για να σταματήση η διαρροή κεφαλαίων καταθετών των Ελληνικών Τραπεζών, αναζητούντων ασφαλέστερα καταφύγια στο εξωτερικό, διαρροή που ξεκίνησε αμέσως μετά το άκουσμα της λέξης “ χρεοκοπία” απο στόματος ανθρώπου κρατούντος το πηδάλιο και κυβερνώντος το πλοίο της Ελληνικής οικονομίας.

Η δικαιολόγηση που παρουσίασε ο ομιλητής δια το ότι η λέξη χρεοκοπία δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ήτο η ακόλουθη:

Δεν πρόκειται περί χρεοκοπίας εις την περίπτωσή μας αλλά περί Default ( Ντεφόλτ), λέξη η

οποία δεν αποδίδεται στην Ελληνική και έτσι συνιστάται όπως υιοθετηθεί η ξενική αυτή

λέξη στην επικοινωνία  όταν αναφερόμαστε στην οικονομία  μας , καθόσον η λέξη Ντεφολτ

παρουσιάζει την ¨αδυναμία¨να ανταποκριθούμε στις συμβατικές οικονομικές μα ς

υποχρεώσεις με τις όποιες συνέπειες θα είχε το πράγμα αυτό.

Ο γράφων τις γραμμές αυτές είναι εις θεσιν να επικοινωνεί με σχετική άνεση με συνανθρώπους οι οποίοι είναι είτε Άγγλο-Αμερικανοί, είτε ομιλούν την αγγλική γλώσσα σαν “ δεύτερη γλώσσα” όπως και ο ίδιος. Κα γιαυτό, το μόνο ελαφρυντικό που μπόρεσα να επιστρατεύσω στο άκουσμα της πιο πάνω πραγματικά αξιολύπητης δικαιολόγησης, ήταν ότι ο κύριος Υπουργός ¨μη γνωρίζων Αγγλικά” και εμπιστευόμενος ανθρώπους του περιβάλλοντός του που, ίσως, προετοίμασαν και την “ διορθωτική του παρέμβαση”, επαγιδεύθη, υστεροβούλως ή όχι, από το περιβάλλον του, πράγμα άλλωστε ιστορικά πολύ συνηθισμένο.

Στο σημείο όμως αυτό, αγαπητοί αναγνώστες, δηλαδή στο ελαφρυντικό που επιστράτευσα, μου ήταν τελείως αδύνατον να αποφύγω από του να κρίνω τον κατά τα άλλα συμπαθέστατο κύριο Υπουργό για την πολιτικά προσβλητική  ελαφρότητα με την οποία κατεδίκασε την Ελληνική γλώσσα, την Μητέρα των Δυτικών γλωσσών, ως μη δυναμένη να αποδώσει με ελληνική λέξη ή λέξεις την Αγγλική Default. Και λέγω προσβλητική ελαφρότητα, καθόσον δεν εσεβάσθηκε επ' ουδενί το τεράστιο ηθικό φορτίο που φέρει επί των ώμων του ένεκα των αξιοζήλευτων  τίτλων τους οποίους επαξίως φέρει και με τους οποίους τον παρουσίασα στην εισαγωγή του παρόντος.

Ελάχιστα εικοσιτετράωρα αργότερα και πάλι ως θεατής-ακροατής παρακολουθώ την συνάντηση του εν θέματι αξιοτίμου κυρίου μετά της Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, κυρίας Χίλαρυ Κλίντον και, ω του θαύματος, κατερρίφθη πανηγυρικά το παραπάνω “ ελαφρυντικό” που είχα επιστρατεύσει, καθόσον ουδεμία αμφιβολία είχα πλέον ότι ο κύριος Υπουργός χειρίζεται θαυμάσια και την Αγγλική γλώσσα.

Τούτου δοθέντος, η ερώτηση που εγεννήθη εις εμέ και που με βασάνιζε συνεχώς χωρίς να  μπορώ να βρώ μία απάντηση ήταν: Γιατί ο κύριος Υπουργός δεν θέλησε να χρησιμοποιήσει την Ελληνική γλώσσα για να παρουσιάσει στο τηλεακροατήριό του την Αγγλική DEFAULT ?

Προς ενημέρωση των φίλων αναγνωστών παραθέτω τα κάτωθι:

Default: ( Λεξικό άγγλο-ελληνικό Χάρη Πάτση 1967) 

ουσιαστικό:: παράλειψη , παράβαση, αθέτηση, αμέλεια 

ρήμα: παραλείπω καθήκον

Προκειμένου περί  συμβατικού οικονομικού καθήκοντος, όπως είναι η εξυπηρέτηση δανείου με μηνιαίες δόσεις, σε περίπτωση μη καταβολής μιας δόσης, ομιλούμε περί παράλειψης ή αμέλειας ενώ όταν πρόκειται περί Selected Default, ήτοι επιλεκτική παράλειψη, τότε ομιλούμε περί παράβασης ή αθέτησης ήτοι περί ΑΣΥΝΕΠΕΙΑΣ.

Κατόπιν των αμέσως πιο πάνω, η απάντηση στο βασανιστικό ερώτημά μου ξεπήδησε τελείως αβίαστα:

ΟΛΕΣ οι Κυβερνήσεις μετά την “ μεταπολίτευση” υπήρξαν  ΑΣΥΝΕΠΕΙΣ, ανεξάρτητα από το ποιό από τα δύο κόμματα κυβερνούσε. Η ασυνέπεια αυτή, απόλυτα δικαιολογούμενη άλλωστε από το εξωδημοκρατικό Κοινοβουλευτικό μας Σύστημα, έχει σαν αποτέλεσμα μία Δημοκρατία χωρίς Νόμο και ένα Νόμο χωρίς Δικαιοσύνη, ο δε συμπαθής κύριος Υπουργός το γνωρίζει πολύ καλά, καθότι ο ίδιος είναι Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου ,έχει δε διατελέσει και Υπουργός Δικαιοσύνης.

Πως θα μπορούσε λοιπόν ο κ. Υπουργός να χρησιμοποιήσει τη λέξη ΑΣΥΝΕΠΕΙΑ δηλ. Να έλεγε την ΑΛΗΘΕΙΑ , χωρίς ,

1.  Να προκαλέσει θυμηδία στον Ελληνικό λαό που είναι τόσο συνηθισμένος στην εγκληματική

ασυνέπεια των Κυβερνήσεών του κομίζοντας  έτσι γλαύκας εις Αθήνας  και

2    Να  ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου και με καταιγίδα ερωτήσεων επίσης από τον εμπαιγμένο και διαρκώς εμπαιζόμενο από το σαθρό πολιτικό μας σύστημα, Ελληνικό Λαό, που δεν είναι πια διατεθειμένος να ανεχθεί άλλους εμπαιγμούς και θα ζητούσε εύλογα απάντηση στα παρακάτω ερωτήματα..

-Γιατί κύριε Υπουργέ οι Κυβερνήσεις μας  δεν σέβονται το Σύνταγμα της Ελληνικής Πολιτείας?

-Γιατί δεν γίνεται πλήρης διαχωρισμός των Εξουσιών?

-Γιατί δεν απαλλάσσεται η Βουλή των Ελλήνων από την παρουσία των Υπουργών ως Νομοθετών?

-Γιατί επιτρέπεται εις ένα άτομο η ταυτόχρονη διαχείριση δύο ή και τριών ακόμη εξουσιών?

-Γιατί δεν καταργείται το Υπουργείο Δικαιοσύνης ώστε η Δικαστική Εξουσία να αποκτήσει

επιτέλους την ανεξαρτησία της.?

Και για τούτο ακριβώς ο κ. Βενιζέλος προκειμένου να βρεθεί αντιμέτωπος με τον παραπάνω τυφώνα ερωτήσεων, επροτίμησε να ζητήσει υπήνεμο καταφύγιο στην αξιολύπητη δικαιολόγησή του.

Η σκόπιμη όμως απόκρυψη της ΑΛΗΘΕΙΑΣ από τον δυστυχούντα, ένεκα ελλείψεως Ηγεσίας και Νόμου, Ελληνικό Λαό, δεν σταματά στα άτομα που διαχειρίζονται ταυτόχρονα δύο ή και τρείς ακόμη εξουσίες έκαστο, αλλά η απόκρυψη της ΑΛΗΘΕΙΑΣ επιτελείται και εφαρμόζεται και από την Πέμπτη Εξουσία  ήτοι από τον ΤΥΠΟΝ δια των ΜΜΕ.

Θεατής-Ακροατής  παρακολουθώ τις ανακοινώσεις των παρουσιαστών προγράμματος και τα

“ REPORTAGE”  των συνεργατών των, τα σχετικά με την οικονομία μας και ιδιαίτερα τα σχόλια των ξένων επισήμων και υπευθύνων προσώπων, όπως του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Διοικητού της ΕΚΤ, του Υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας, του Υπουργού Οικονομικών της Γαλλίας, της Δ/ντριας του ΔΝΤ και άλλων, που όταν ομιλούν Αγγλιστί ΟΥΔΕΠΟΤΕ χρησιμοποιούν τη λέξη BANKRUPTCY ( ΜΠΑΝΚΡΑΨΥ) που σημαίνει ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ, αλλά την λέξη DEFAULT που σημαίνει αδυναμία εκπλήρωσης χρέους .

Τα άτομα που ανέφερα πιο πάνω δηλ.  Παρουσιαστές και Ανταποκριτές, γνωρίζουν και χρησιμοποιούν την Αγγλική γλώσσα με την οποία επικοινωνούν με τους ξένους επισήμους, όμως η εις την Ελληνική γλώσσα  εις την κάτω πλευρά της τηλεοπτικής συσκευής παρουσιαζόμενη ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ του Έλληνα τηλεθεατή, χρησιμοποιεί πάντοτε, χωρίς εξαίρεση, τη λέξη ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ και ουδέποτε τη λέξη DEFAULT, με την οποία οι ξένοι συνομιληταί εκφράζουν τις απόψεις και θέσεις των.

Κατόπιν αυτού , το ερώτημα για τον καλοπροαίρετο θεατή-ακροατή είναι:  Γιατί αυτή η διαγωγή των ΜΜΕ,?

Υπάρχουν Κέντρα που υπαγορεύουν την στάση αυτή?  Και αν υπάρχουν ποιά είναι και που ευρίσκονται?

Η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα δεν είναι δυνατή από τον γράφοντα.

* Αξιωματικός ΤΧ ε.α. Μηχαν/λόγος Ηλεκτρ/γος ΕΜΠ   

Δευτέρα, 05 Σεπτεμβρίου DIPLOMATIKO PERISKOPOIO