Saturday, June 2, 2012

Ο θυμός δεν είναι αρκετός να κάνει εφικτό το επιθυμητό...

Γράφει ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ Ι. ΜΕΡΤΖΟΣ*
*   Αλάνθαστος παραμένει χιλιάδες χρόνια ο χρησμός των αρχαίων Αιγυπτίων ιερέων: Έλληνες αεί παίδες. Παιδιά για πάντα οι Έλληνες! Παίζουμε με τη φωτιά και στα καλά καθούμενα καιγόμαστε μόνοι μας. Ψηφίζουμε ελεύθερα συμφορά μέσα στην τρελή χαρά!.. Αυτό φανερώνει η Ιστορία μας που δεν μας διδάσκει τίποτε και, γι’ αυτό, επαναλαμβάνεται σταθερά.
Το 1893 η μικρή Ελλάδα κήρυξε πτώχευση αλλά το 1897 κήρυξε τον πόλεμο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία από τον καφενέ του Ζαχαράτου. Εθνική καταστροφή, νέα χρέη και δήμευση όλων των εθνικών εσόδων.
Πριν παρέλθει μια γενεά, το 1920 η Ελλάδα πολεμούσε ολομόναχη στη Μικρά Ασία.
Στήριζε όλες τις ελπίδες της στους Αγγλο-Γάλλους που εμπιστεύονταν μόνον τον Ελευθέριο Βενιζέλο και είχαν εκθρονίσει τον Κωνσταντίνο. Σε καιρό πολέμου οι Έλληνες προκήρυξαν εκλογές, έδιωξαν τον Βενιζέλο και επανέφεραν τον Κωνσταντίνο να τους σώσει από τους εχθρούς κι από τους συμμάχους! Είχαν κουρασθεί να πολεμούν-και να προχωρούν-οκτώ ολόκληρα χρόνια και ψήφισαν την Αντιπολίτευση που τους έταξε  «οίκαδε»-επιστροφή στο σπίτι- και ταυτόχρονα ασφαλή τον μικρασιατικό ελληνισμό. Τους απομόνωσε και τους έστειλε πέρα απ’ τον Σαγγάριο στο Καλέ Γκρότο. Μικρασιατική Καταστροφή.
Τα αίτια των δύο παραπάνω εθνικών συμφορών είναι προφανή. Οι προπάτορές μας αδιαφόρησαν για τους φανερούς συσχετισμούς δυνάμεων και για τις δυνατότητες της χώρας. Ψήφισαν με το συναίσθημα και με πολύ θυμό, γιατί ένιωθαν πως αρκεί να έχουν δίκαιο και «απαράγραπτα» δικαιώματα, για να καταστήσουν εφικτό το επιθυμητό. Αλλά αυτή η εξίσωση δεν είναι του Κόσμου τούτου, δυστυχώς, και η εμμονή σ’ αυτήν οδηγεί στον Κάτω Κόσμο.
Ταυτόσημα ψηφίσαμε ακριβώς και στις 6 Μαΐου εφέτος. Κανείς δεν αμφισβητεί ότι ο θυμός μας είναι απόλυτα δικαιολογημένος. Απλώς δεν είναι αρκετός για να κάνει εφικτό το επιθυμητό. Δεν γίνεται να έχεις την πίτα σωστή και τον σκύλο χορτάτο.
Το κέρδος μας είναι ότι γλυτώσαμε προς το παρόν την απόλυτη εθνική καταστροφή και, προ παντός, είδαμε με τα μάτια μας στην μικρή οθόνη να μας κάνουν πρόβα τζενεράλε της καταστροφής, όλοι όσοι καλπάζουν καβάλα στον θυμό μας: Τσίπρας, Καμμένος και Χρυσή Αυγή με ολίγην από Κουβέλη.
Ψηφίσαμε άραγε για να εξακριβώσουμε τι μας περιμένει, αν ξαναψηφίσουμε  ίδια τον Ιούνιο; Ίσως! Τώρα πάντως ουδείς δικαιούται να πει στις επόμενες εκλογές «δεν γνώριζα, με ξεγέλασαν, ήμουν θυμωμένος». Το Μέτωπο είναι πια ξεκάθαρο.
Στην μια πλευρά είναι όσοι μας «εγγυώνται» και την πίτα σωστή και τον σκύλο χορτάτο, και την άμεση καταγγελία όλων των συμφωνιών με την Ευρώπη και την παραμονή στη Ζώνη του Ευρώ, και την ακύρωση όλων των δανειακών συμβάσεων και τα δισεκατομμύρια ευρώ και τον ουρανό με τα άστρα!
Στην άλλη πλευρά είναι η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα ευρωπαϊκή κεντροδεξιά και κεντροαριστερά  που εγγυώνται κατά δύναμιν −ανάλογη της μεθαυριανής μας ψήφου− παραμονή στην Ζώνη του Ευρώ, διακυβέρνηση της χώρας κουτσή-στραβή αλλά διακυβέρνηση, θυσίες και αγώνα για την εθνική επιβίωση. Δεν είναι διόλου βέβαιον ότι μετανόησαν αυτές οι δύο κάποτε κραταιές αλλά σίγουρα ευρωπαϊκές παρατάξεις. Βέβαιον, όμως, είναι ότι εισέπραξαν το λαϊκό μήνυμα του Μαΐου και γνωρίζουν πως, αν παρασπονδήσουν πάλι, πάνε κατ’ ευθείαν Κόλαση. Εν τω Άδη ούκ έστι μετάνοια!..
Επομένως τον Ιούνιο έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα α) στο επιθυμητό αλλά αντικειμενικά ανέφικτο και νομοτελειακά καταστροφικό και β) στις ευρωπαϊκές παρατάξεις που δεν είναι 100% ασφαλείς, αλλά είναι οι μοναδικές που εν δυνάμει αποτρέπουν την εθνική καταστροφή.
Καιρός πια να ψηφίσουμε ψυχρά, μαζικά και με κρύα ασφαλώς καρδιά. Αλλιώς η Ιστορία θα επαναληφθεί. Και έχει αποδειχθεί ότι στην Ελλάδα δεν επαναλαμβάνεται ως φάρσα, καθώς βεβαίωνε ο Μαρξ, αλλά επαναλαμβάνεται ως εθνική τραγωδία, όπως βεβαιώνουν το 1897 και το 1920-22. Το μη χείρον, βέλτιστον, λοιπόν. Τελεία και παύλα.
Η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού, δίδασκε ο Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής.  Σε καιρούς εξίσου θολούς κήρυττε λοιδορούμενος ότι «ανήκομεν εις την Δύσιν» και προσωπικά επέτυχε να μας εντάξει στην Ευρώπη. Όταν, συνεπεία της κυπριακής καταστροφής, το 1974 απεφάσισε την έξοδο της χώρας από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, του επεσήμανα ότι η απόφασή του ακυρώνει την προσήλωσή  του στη Δύση και είχε σοβαρό κόστος- η Ελλάδα έχασε έτσι το έως τότε δικαίωμά της να διοικεί όλες τις συμμαχικές δυνάμεις στο Αιγαίο. Απάντησε:
- Ακου δω, βρε τζαναμπέτη! Η πολιτική δεν είναι στατική, ούτε γραμμένη στις Δέκα Εντολές. Κάποτε παρίσταται ανάγκη να επιλέξεις μια ενέργεια βλαπτική, όπως η τωρινή, για να αποτρέψεις μια καταστροφή. Μετά την δικτατορία, την εθνική προδοσία και την συμμαχική αδράνεια, το πολιτικό εκκρεμές κινείται προς το άλλο άκρο αριστερά. Αν δεν ικανοποιήσω τώρα την λαϊκή οργή, πάμε ντιπ  αριστερά και  τελεσίδικα εκτός  ΝΑΤΟ. 

Στην καλύτερη περίπτωση τότε θα γίνουμε Γιουγκοσλαβία και δεν θα μείνει τίποτε όρθιο. Δεν χάνουμε μόνον την μισή Κύπρο. Χάνουμε  τη Μακεδονία και την εθνική κυριαρχία στο Αιγαίο. Πάψε και κολύμπα. Δώσε μάχη.
Το δίδαγμά του εκείνο είναι περισσότερο επίκαιρο παρά ποτέ στις επικείμενες εκλογές. Οι καιροί ου μενετοί.

* Ο κ. Νικ. Μέρτζος, δημοσιογράφος – συγγραφέας, είναι Πρόεδρος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών. Διετέλεσε σύμβουλος του Κων. Γ. Καραμανλή, του Ευαγγέλου Αβέρωφ και του Κων. Μητσοτάκη.

No comments:

Post a Comment

Only News

Featured Post

US Democratic congresswoman : There is no difference between 'moderate' rebels and al-Qaeda or the ISIS

United States Congresswoman and Democratic Party member Tulsi Gabbard on Wednesday revealed that she held a meeting with Syrian Presiden...

Blog Widget by LinkWithin