Τι φταίει και οδηγούνται στην παραβατικότητα και στο έγκλημα
Η κοινωνιολόγος Χριστίνα Λοΐζου μιλά στη «Σ», με αφορμή τη σύλληψη 15χρονου στη Λάρνακα για σωρεία κλοπών και διαρρήξεων, και εξηγεί πώς οι νέοι μας φτάνουν σε τέτοιου είδους συμπεριφορές
Η κοινωνιολόγος Χριστίνα Λοΐζου μιλά στη «Σ», με αφορμή τη σύλληψη 15χρονου στη Λάρνακα για σωρεία κλοπών και διαρρήξεων, και εξηγεί πώς οι νέοι μας φτάνουν σε τέτοιου είδους συμπεριφορές
Ως παρέκκλιση από τους «νόμους», τις αξίες» και τους «κανόνες» που θέτει η κοινωνία, χαρακτηρίζει τη νεανική παραβατικότητα ή/και εγκληματικότητα η κοινωνιολόγος Χριστίνα Λοΐζου. Με αφορμή τη σύλληψη του 15χρονου που φαίνεται να εμπλέκεται σε μια σειρά από παραβάσεις, όπως κλοπές και διαρρήξεις, η κ. Λοΐζου σκιαγραφεί το προφίλ των παιδιών αυτών και εξηγεί πώς φτάνουν σε αυτό το σημείο, σημειώνοντας πως γονείς και σχολείο μπορούν να αποτρέψουν, στο μέτρο των δυνατοτήτων τους, τέτοιου είδους συμπεριφορές από τους νέους μας.
Όπως μας ανέφερε, η κοινωνία μας, όπως και κάθε κοινωνία,
λειτουργεί με ένα σύστημα αποδεκτών από όλους αξιών και κανόνων, οι
οποίες μεταφέρονται από γενιά σε γενιά. Οι γενικοί κανόνες και νόμοι,
πρόσθεσε, υπάρχουν σαν αποτέλεσμα αυτών των αξιών, που είναι αποδεκτές
από τη συντριπτική πλειοψηφία των μελών που αποτελούν την κοινωνία, ενώ
παράλληλα οι κοινωνίες έχουν αναπτύξει συστήματα ελέγχου της εφαρμογής
των νόμων και των κανονισμών. «Η μη συμμόρφωση προς το σύστημα αυτό ή η
παράβαση των νόμων και των κανονισμών ονομάζεται παρέκκλιση, μορφή της
οποίας αποτελεί και το έγκλημα», υπέδειξε.
Πολλοί οι λόγοι της παρέκκλισης
Στο ερώτημα πώς εξηγείται αυτή η παρέκκλιση, η κ. Λοΐζου ανέφερε πως υπάρχουν διάφορες θεωρίες που προσπαθούν να την εξηγήσουν. «Η πρώτη είναι η βιολογική (Λομπρόζο), η οποία υποστηρίζει ότι η τάση για το έγκλημα κληρονομείται, παρόλο που αυτή έχει απορριφθεί από την Κοινωνιολογία, διότι τα πειράματα που έγιναν για να αποδειχθεί δεν ήταν βάσιμα. Η δεύτερη αφορά την ψυχολογική πλευρά, η οποία υποστηρίζει ότι πρόκειται για άτομα με ψυχοπαθητική προσωπικότητα που απολαμβάνουν τη βία. Η θεωρία αυτή όμως αφορά μόνο ένα μέρος των εγκληματιών (π.χ. ο γνωστός μας από τη Σιωπή των Αμνών, Χάνιμπαλ)», συνέχισε.
Στο ερώτημα πώς εξηγείται αυτή η παρέκκλιση, η κ. Λοΐζου ανέφερε πως υπάρχουν διάφορες θεωρίες που προσπαθούν να την εξηγήσουν. «Η πρώτη είναι η βιολογική (Λομπρόζο), η οποία υποστηρίζει ότι η τάση για το έγκλημα κληρονομείται, παρόλο που αυτή έχει απορριφθεί από την Κοινωνιολογία, διότι τα πειράματα που έγιναν για να αποδειχθεί δεν ήταν βάσιμα. Η δεύτερη αφορά την ψυχολογική πλευρά, η οποία υποστηρίζει ότι πρόκειται για άτομα με ψυχοπαθητική προσωπικότητα που απολαμβάνουν τη βία. Η θεωρία αυτή όμως αφορά μόνο ένα μέρος των εγκληματιών (π.χ. ο γνωστός μας από τη Σιωπή των Αμνών, Χάνιμπαλ)», συνέχισε.
Αποτέλεσμα της κοινωνικοποίησης
Ωστόσο, υπογράμμισε, η κοινωνιολογική θεωρία υποστηρίζει ότι η παραβατική ή εγκληματική συμπεριφορά μαθαίνονται, όπως και κάθε άλλη συμπεριφορά που είναι αποτέλεσμα της διαδικασίας κοινωνικοποίησης του ατόμου. «Η διαδικασία αυτή συμπεριλαμβάνει τα μηνύματα που λαμβάνουμε από το περιβάλλον που μας περιτριγυρίζει, είτε αυτό είναι η οικογένειά μας, είτε αυτό είναι το κοινωνικό μας περιβάλλον, η εκπαίδευσή μας, τα ΜΜΕ, το διαδίκτυο, οι παρέες μας, οι φίλοι μας. Ο επηρεασμός αυτός αρχίζει από τον καιρό που είμαστε πολύ μικροί, όμως εντείνεται στην εφηβεία.
Ωστόσο, υπογράμμισε, η κοινωνιολογική θεωρία υποστηρίζει ότι η παραβατική ή εγκληματική συμπεριφορά μαθαίνονται, όπως και κάθε άλλη συμπεριφορά που είναι αποτέλεσμα της διαδικασίας κοινωνικοποίησης του ατόμου. «Η διαδικασία αυτή συμπεριλαμβάνει τα μηνύματα που λαμβάνουμε από το περιβάλλον που μας περιτριγυρίζει, είτε αυτό είναι η οικογένειά μας, είτε αυτό είναι το κοινωνικό μας περιβάλλον, η εκπαίδευσή μας, τα ΜΜΕ, το διαδίκτυο, οι παρέες μας, οι φίλοι μας. Ο επηρεασμός αυτός αρχίζει από τον καιρό που είμαστε πολύ μικροί, όμως εντείνεται στην εφηβεία.
Στο στάδιο αυτό τα άτομα ψάχνουν για την ταυτότητά τους και για
την κοινωνική τους αναγνώριση. Στην περίπτωση που αυτό αδυνατεί να γίνει
θετικά, δηλαδή με θετική επίδραση από το περιβάλλον και κατά συνέπεια
με κοινωνικές επιτυχίες, υπάρχει το ενδεχόμενο το άτομο να προσπαθήσει
να τραβήξει την προσοχή αρνητικά, εφόσον μάλιστα οι συνθήκες το ευνοούν,
δηλαδή να έχει κάποιος συναναστροφές με άτομα που προβαίνουν σε
εγκληματικές δραστηριότητες, να μην απολαμβάνει της ανάλογης προσοχής
από την οικογένειά του, ή να μην έχει τη σωστή επικοινωνία με την
οικογένειά του. Η θεωρία του λειτουργισμού (Durkheim, Merton)
υποστηρίζει ότι ορισμένα άτομα αδυνατούν να προσλάβουν το σύστημα αξιών
της κοινωνίας, με αποτέλεσμα να βρίσκονται σε μια παθολογική κατάσταση
ανομίας.
Η κατάσταση αυτή διαλύει τους ενδοιασμούς που μπορεί να έχει
κάποιο άτομο για να παραβεί τους αποδεκτούς κανόνες συμπεριφοράς και
κατ’ επέκταση τους νόμους. Αυτό γίνεται σε συνδυασμό με την τάση που
υπάρχει να θέλουμε να αποκτήσουμε υλικά αγαθά με οποιοδήποτε μέσο.
Κυρίως στην εποχή που ζούμε, λόγω της οικονομικής κρίσης και της
προηγηθείσας διαφθοράς, φαίνεται ότι οι αξίες και οι παραδοσιακοί τρόποι
απόκτησης των υλικών αγαθών, όπως η αυτοπειθαρχία και η σκληρή δουλειά,
δεν καταφέρνουν να μας δώσουν το ποθητό αποτέλεσμα και οι επιρρεπείς σε
παραβατικές συμπεριφορές ενδεχομένως να νιώθουν ότι ‘νομιμοποιούνται’»,
συμπλήρωσε η κ. Λοΐζου.
Γονείς και σχολείο «κτίζουν» το παιδί
Ερωτηθείσα τι μπορούν να πράξουν οι γονείς και γενικά το ευρύτερο οικογενειακό, αλλά και σχολικό περιβάλλον, έτσι ώστε να αποτρέψουν την εμφάνιση τέτοιων φαινομένων σε ανηλίκους και να περιορίσουν τη νεανική παραβατικότητα, η κοινωνιολόγος Χριστίνα Λοΐζου είπε: «Το οικογενειακό περιβάλλον και μετέπειτα το περιβάλλον της εκπαίδευσης είναι επιφορτισμένα να βοηθήσουν το παιδί να αναπτύξει μηχανισμούς αντίστασης σε αρνητικούς επηρεασμούς. Αυτό γίνεται με την υιοθέτηση υγιών δραστηριοτήτων, όπως η σωστή επικοινωνία με το παιδί, η αφιέρωση ανάλογου ποιοτικού χρόνου, η ενθάρρυνση στο παιδί να αναζητά βοήθεια στα όποια προβλήματα αντιμετωπίζει χωρίς να φοβάται ότι θα το κρίνουμε και θα το κατακρίνουμε, και η σωστή στήριξη ώστε το παιδί να μάθει να στηρίζεται στις δικές του δυνάμεις. Μεγάλη σημασία έχει το ποιες αξίες καταφέρνουμε να μεταδώσουμε στο παιδί, τις οποίες να έχει εμπεδώσει και οι οποίες να αποτελούν τροχοπέδη σε αρνητικούς επηρεασμούς, που αυτοί μπορεί να είναι οι ‘κακές’ παρέες, τα ναρκωτικά, ο χουλιγκανισμός και άλλες κακοτοπιές».
Να μελετηθεί η περίπτωση
Κληθείσα να αναφέρει, τέλος, με αφορμή τον 15χρονο που συνελήφθη την Κυριακή για σωρεία κλοπών και διαρρήξεων, στην κατοχή του οποίου ανευρέθηκαν ναρκωτικά, πώς φτάνει ένα νέο παιδί σε τέτοια ηλικία στα ναρκωτικά και πώς μπορεί να ξεφύγει από αυτά, η κ. Λοΐζου ανέφερε: «Δεν είναι δυνατόν να εκφέρω άποψη το πώς ένα παιδί έχει φτάσει στο σημείο αυτό, διότι δεν γνωρίζω τις συνθήκες με τις οποίες έχει μεγαλώσει και αναπτυχθεί, παρά μόνο ό,τι έχω αναφέρει πιο πάνω. Απλώς στην περίπτωση αυτή ενδεχομένως η εγκληματική δραστηριότητα του παιδιού να συνδέεται με τον εθισμό στα ναρκωτικά. Θα πρέπει η περίπτωση να μελετηθεί σε βάθος, τόσο από την Αστυνομία όσο και από τις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας».
Γονείς και σχολείο «κτίζουν» το παιδί
Ερωτηθείσα τι μπορούν να πράξουν οι γονείς και γενικά το ευρύτερο οικογενειακό, αλλά και σχολικό περιβάλλον, έτσι ώστε να αποτρέψουν την εμφάνιση τέτοιων φαινομένων σε ανηλίκους και να περιορίσουν τη νεανική παραβατικότητα, η κοινωνιολόγος Χριστίνα Λοΐζου είπε: «Το οικογενειακό περιβάλλον και μετέπειτα το περιβάλλον της εκπαίδευσης είναι επιφορτισμένα να βοηθήσουν το παιδί να αναπτύξει μηχανισμούς αντίστασης σε αρνητικούς επηρεασμούς. Αυτό γίνεται με την υιοθέτηση υγιών δραστηριοτήτων, όπως η σωστή επικοινωνία με το παιδί, η αφιέρωση ανάλογου ποιοτικού χρόνου, η ενθάρρυνση στο παιδί να αναζητά βοήθεια στα όποια προβλήματα αντιμετωπίζει χωρίς να φοβάται ότι θα το κρίνουμε και θα το κατακρίνουμε, και η σωστή στήριξη ώστε το παιδί να μάθει να στηρίζεται στις δικές του δυνάμεις. Μεγάλη σημασία έχει το ποιες αξίες καταφέρνουμε να μεταδώσουμε στο παιδί, τις οποίες να έχει εμπεδώσει και οι οποίες να αποτελούν τροχοπέδη σε αρνητικούς επηρεασμούς, που αυτοί μπορεί να είναι οι ‘κακές’ παρέες, τα ναρκωτικά, ο χουλιγκανισμός και άλλες κακοτοπιές».
Να μελετηθεί η περίπτωση
Κληθείσα να αναφέρει, τέλος, με αφορμή τον 15χρονο που συνελήφθη την Κυριακή για σωρεία κλοπών και διαρρήξεων, στην κατοχή του οποίου ανευρέθηκαν ναρκωτικά, πώς φτάνει ένα νέο παιδί σε τέτοια ηλικία στα ναρκωτικά και πώς μπορεί να ξεφύγει από αυτά, η κ. Λοΐζου ανέφερε: «Δεν είναι δυνατόν να εκφέρω άποψη το πώς ένα παιδί έχει φτάσει στο σημείο αυτό, διότι δεν γνωρίζω τις συνθήκες με τις οποίες έχει μεγαλώσει και αναπτυχθεί, παρά μόνο ό,τι έχω αναφέρει πιο πάνω. Απλώς στην περίπτωση αυτή ενδεχομένως η εγκληματική δραστηριότητα του παιδιού να συνδέεται με τον εθισμό στα ναρκωτικά. Θα πρέπει η περίπτωση να μελετηθεί σε βάθος, τόσο από την Αστυνομία όσο και από τις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας».
Προβληματισμένες οι Αρχές
ΠΑΝΤΩΣ η σύλληψη του 15χρονου και γενικότερα η παραβατικότητά του προκαλεί πονοκέφαλο στις τάξεις της Αστυνομίας. Υπενθυμίζεται πως ο Εκπρόσωπος Τύπου της Αστυνομικής Διεύθυνσης Λάρνακας Χρίστος Ανδρέου, σε δηλώσεις του με αφορμή τη σύλληψη του νεαρού, ανέφερε ότι «το γεγονός ότι ο νεαρός είναι μόλις 15 χρονών και απασχολεί την Αστυνομία για τόσο σοβαρά και για τόσο μεγάλο αριθμό αδικημάτων, μας προβληματίζει και πέραν της διερεύνησης των υποθέσεων. Η Αστυνομία θα επικοινωνήσει με τις αρμόδιες Αρχές για περαιτέρω χειρισμό του θέματος», κατέληξε.
ΠΑΝΤΩΣ η σύλληψη του 15χρονου και γενικότερα η παραβατικότητά του προκαλεί πονοκέφαλο στις τάξεις της Αστυνομίας. Υπενθυμίζεται πως ο Εκπρόσωπος Τύπου της Αστυνομικής Διεύθυνσης Λάρνακας Χρίστος Ανδρέου, σε δηλώσεις του με αφορμή τη σύλληψη του νεαρού, ανέφερε ότι «το γεγονός ότι ο νεαρός είναι μόλις 15 χρονών και απασχολεί την Αστυνομία για τόσο σοβαρά και για τόσο μεγάλο αριθμό αδικημάτων, μας προβληματίζει και πέραν της διερεύνησης των υποθέσεων. Η Αστυνομία θα επικοινωνήσει με τις αρμόδιες Αρχές για περαιτέρω χειρισμό του θέματος», κατέληξε.
31/7
GR
FR
DE
ES
IT
RU
EU
No comments:
Post a Comment
Only News