Μαθήματα διαχείρισης οργής

TOY NIKOY ΣΑΧΤΑΡΙΔΗ*
www.winner.gr
Δεν μπορώ να πω ότι ευχαριστήθηκα την προχθεσινή συζήτηση με έναν πολύ επιτυχημένο επιχειρηματία, παρόλο που διεξήχθη στη βεράντα του σπιτιού του στη Νέα Παραλία με θέα όλη την πόλη. Αν και αυτός ο άνθρωπος είχε πετύχει τόσα στη ζωή του, ξεχείλιζε από αγανάκτηση, σχεδόν απόγνωση, που κατέστρεφε κάθε λεπτό του. Προσπάθησα να τον παρακινήσω να παραβλέπει τα άσχημα και να χαίρεται με τα ευχάριστα. «Εχεις δίκιο», με διέκοψε ειρωνικά. «Τα βλέπεις κάτω τα διπλοπαρκαρισμένα αμάξια; Χθες το πρωί, λοιπόν, έτυχε να μη με έχουνε εγκλωβίσει, όπως κάνουν κάθε μέρα, και έτσι κατάφερα να είμαι στη δουλειά μου εγκαίρως. Εκανα πάρτι γι' αυτό!».
Του επισήμανα ότι υπάρχει και η Αστυνομία. «Εννοείς αυτήν;», με ρώτησε και μου έδειξε ένα διπλοπαρκαρισμένο περιπολικό μπροστά. «Εδώ και μια ώρα είναι κάτω στο μπαράκι - που δεν μας αφήνει να κοιμηθούμε κάθε βράδυ ατιμώρητα - και τα πίνει με τα φιλαράκια του τους ιδιοκτήτες εν ώρα υπηρεσίας… Με ποιους μου ζητάς να τα βάλω;». «Μα μπορεί να διενεργεί κάποιον έλεγχο», αντέτεινα. «Γιατί πρέπει να βλέπουμε παντού διαπλεκόμενα;». Χαμογέλασε πικρά. «Σε περιπτώσεις που είναι πασιφανές ότι οι λογής λογής υπεύθυνοι μπορούν αλλά δε θέλουν, μοιραία το μυαλό του κόσμου δεν πάει πλέον σε αδυναμία αλλά, στην καλύτερη περίπτωση, σε αργομισθία και στη χειρότερη σε διαφθορά και συναλλαγή. Ζούμε σε ένα βούρκο».
Ο «βούρκος» στον οποίο αναφερόταν είναι μια όμορφη, ηλιόλουστη χώρα, που όλοι οι Ευρωπαίοι θα ζήλευαν. Ωστόσο αυτός ήταν δυστυχής και απελπισμένος, και θα συμψήφιζε ευχαρίστως την ομίχλη με ένα στοιχειωδώς ανθρώπινο τρόπο ζωής. Προβληματίστηκα. Αν αυτός ο άνθρωπος, που, τέλος πάντων, δεν αντιμετωπίζει οικονομικό πρόβλημα, νιώθει έτσι γι' αυτήν την Ελλάδα, τι να πουν οι υπόλοιποι; Ποιος, τελικά, είναι ευτυχισμένος εδώ; Γιατί είμαστε τόσο οργισμένοι; Γιατί φτάνουμε κάθε μέρα στα άκρα, έστω και λεκτικά; Με τέτοιες συνθήκες, με τέτοια σακατεμένη ψυχολογία, πώς μπορούμε να δουλέψουμε και να πάμε μπροστά;
Με τη στείρα γκρίνια και τις καταγγελίες δε γίνεται τίποτα. Οι φαύλοι και οι συνένοχοι γελούν με αυτές, υφαίνοντας με μαεστρία την αποχαύνωση του καναπέ. Μόνον η ενεργός ανάμειξη και η δράση θα κάνει τον τόπο μας αυτό που του αξίζει να είναι.
*Ο ΝΙΚΟΣ ΣΑΧΤΑΡΙΔΗΣ είναι εκδότης του «Winner magazine»
.agelioforos.gr
18/12/12
------

ΣΧΕΤΙΚΟ:

• Η άνοδος της ασημαντότητας... ...και η ευθύνη της πολιτικής (ΚΟΡΝΗΛΙΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΔΗΣ)