Πάνω απ’ όλα να βάλουν το συμφέρον της πατρίδας!

Της ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ ΚΥΡΓΙΑΝΝΗ - ΜΠΟΥΡΗ*   

Τα λάθη γρήγορα ή αργά πληρώνονται. Και πληρώνονται πολύ ακριβά, όχι από εκείνους που τα διαπράττουν, αλλά από αθώους, αναίτιους και ανύποπτους. Και σ’ αυτούς κοστίζουν πολύ ακριβά. Παράδειγμα η σημερινή κατάσταση στην οποία περιήλθε η χώρα μας και την οποία ούτε καν περιμέναμε. Δεν περιμέναμε, δεν περνούσε από το μυαλό μας, ότι θα υποστούμε μια τόσο οδυνηρή δοκιμασία. Κι αυτή οφείλεται στα λάθη τα τεράστια τα οποία άρχισαν να διαπράττονται πριν από πολλά, πολλά έτη, πριν από δεκαετίες.
Μεθυσμένοι από τα νάματα της επιτυχίας τους, της πολιτικής, οι κυβερνώντες της χώρας μας, μοίραζαν αφειδώς χρήματα, διαθέτοντας σπάταλα και ασυλλόγιστα, χωρίς φρόνηση και υπολογισμό, τα κονδύλια τα εισερχόμενα από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Μοίραζαν δημόσιες θέσεις, διορίζοντας υπεράριθμους σε δημόσιες υπηρεσίες χωρίς να υπάρχει έλλειψη και το αποτέλεσμα ήταν μια πληθώρα στον δημοσιοϋπαλληλικό τομέα και υπερβολικό ξόδεμα του δημοσίου χρήματος.
Και η συνέχεια ήταν να θεωρούνται υπεράριθμοι και σήμερα να απολύονται και να μένουν άνεργοι. Η λαγνεία της εξουσίας τους συνέπαιρνε. Η σκέψη ότι ο θρόνος τον οποίο κατείχαν, γιατί για θρόνο πρόκειται κι όχι για καρέκλα, όπως συνηθίζεται να λέγεται, υπερίσχυε κάθε λογικής και στην προσπάθειά τους να κρατηθούν στην εξουσία γίνονταν υπερβολικά γενναιόδωροι και γαλαντόμοι.
Η κοινωνία ευημερούσε. Η ζωή άνετη κι ωραία. Η αγορά πλούσια σε παντός είδους υλικά αγαθά. Τα κέντρα διασκέδασης γεμάτα. και οι μετέχοντες στα κοινά... πρίγκιπες. Κι όλα αυτά με δανεικά και αγύριστα, συσσωρευμένα χρόνο με το χρόνο. Και το χρέος μεγάλωνε. Κι ο ελληνικός λαός ανυποψίαστος απολάμβανε τα όσα του παρείχαν, τους ψήφιζε και τους ξαναψήφιζε, αγνοώντας την πραγματικότητα. Και πάνω στην άγνοιά του και την ανυποψία του έσκασε η «βόμβα»! Η χώρα στα πρόθυρα πτώχευσης και χρεοκοπίας. Και το αποτέλεσμα: Από την καλοπέραση και την ευημερία στη φτώχια και στο μαρασμό. Τα ταμεία μείον. Αποθέματα ανύπαρκτα. Δεν υπήρχαν χρήματα ούτε για την πληρωμή του υπερβολικά μεγάλου αριθμού των εργαζομένων στον δημόσιο τομέα.
Τι έκαμαν οι επερχόμενοι αναλαμβάνοντες την εξουσία; Σήκωσαν τα χέρια και κατέφυγαν σε νέους δανεισμούς προστιθέμενους στους παλιούς, υπογράφοντας μνημόνια πρόχειρα και επιπόλαια, ασύμφορα, εις βάρος της χώρας. Και το φινάλε: η κρίση η οικονομική και θύματά της οι ανύποπτοι, οι αθώοι, οι μη υπεύθυνοι για την κατάντια. Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Τα δικαιώματα τα οποία με αγώνες κατέκτησαν και τα οποία με απλοχεριά το κράτος τους παρείχε, με την ίδια απλοχεριά τους τα αφήρεσε. Τους περιέκοψε μισθούς και συντάξεις, τους έκοψε τα δώρα, τους μείωσε τα ταμεία στα οποία κάθε μήνα κατέβαλαν ποσό από τις αποδοχές τους, για να έχουν κάποια επαρκή σύνταξη ώστε να ζουν με σχετική άνεση στα γεράματά τους.
Συνηθίζεται να λέγεται: Τι τα θέλει τα πολλά ο συνταξιούχος. Γάλα και γιαουρτάκι καταναλώνει! Την αδυναμία του τη σωματική, την υγεία του τη βεβαρημένη, τα φάρμακά του, τη βοήθεια στην ανημπόρια του από ένα ή και δύο βοηθητικά πρόσωπα, ανάλογα με τις ανάγκες του δεν την υπολογίζουν;
Αφουγκραζόμενοι τους πολίτες, ακούμε να λένε: Η μη σωστή διακυβέρνηση της χώρας από τους εκάστοτε κυβερνώντες, η ανικανότητα της δημόσιας διοίκησης, η διαφθορά, το προσωπικό συμφέρον, ο πλουτισμός και γενικά η ανοργανωσιά και η απάτη μας έφεραν σ’ αυτό το χάλι. Καθημερινά ακούμε και βλέπουμε από τα μέσα ενημέρωσης σκάνδαλα διαπραχθέντα από κρατικούς, πολιτικούς και κοινωνικούς λειτουργούς.
Παράδειγμα κακό προς μίμηση οι μεγάλοι συμβάλλουν στην αύξηση της εγκληματικότητας. Ο τρανός έφαγε το καταπέτασμα και κυκλοφορεί άνετος κι ελεύθερος, εγώ γιατί να μπω φυλακή για ένα καρβέλι ψωμί που θ’ αρπάξω επειδή δεν έχω να ταΐσω τα παιδιά μου.
Ο πολίτης πια φοβάται να κυκλοφορήσει. Διπλομανταλώνεται στο σπίτι του και σιγουριά δε νιώθει. Και μ’ όλα αυτά που συμβαίνουν και στην προσπάθεια της τρικομματικής Κυβέρνησης για διόρθωση της κατάστασης δεν βλέπουμε συναίνεση και συμπόρευση όλων των πολιτικών δυνάμεων. Η αντιπολίτευση αντιδρά μαχητικά. Ας θέσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων όλοι τις ιδέες τους, ας τις μελετήσουν κι ας καταλήξουν σε σωστά συμπεράσματα για την επίλυση των τεράστιων προβλημάτων, ώστε να επέλθει μια σχετική βελτίωση κι ύστερα ας διεκδικήσουν και εκείνοι την εξουσία. Δική τους είναι η εξουσία, των πολιτικών. Ο λαός δεν διεκδικεί πολιτικά οφίκια. Το μόνο δικαίωμα που έχει είναι να ρίχνει την ψήφο του στην κάλπη, πότε σωστή και πότε λάθος και να τους εκλέγει.
Τα λάθη όμως του παρελθόντος έχουν γίνει μάθημα στους πολίτες. Αυτή τη φορά θα ψηφίσουν ανάλογα με τη διαγωγή, την εντιμότητα, τη φρόνηση, την αγάπη για την πατρίδα, τη σωστή διοίκηση, τη σωστή διαχείριση της οικονομίας, το συμφέρον της χώρας και όχι το προσωπικό.
Το να ασχοληθώ με την πολιτική για να οφεληθώ προσωπικά, να απολαύσω δόξα και πλούτο, να γίνω «Κροίσος» ας περιέλθει στα αζήτητα. Πάνω απ’ όλα το συμφέρον της πατρίδας.
.proinoslogos.gr
7/3/13