«Είναι
πράγματι εξαιρετικά ενδιαφέρον, αλλά καθόλου αισιόδοξο για το μέλλον
της Ευρώπης να διαβάζουν οι Ευρωπαίοι πολίτες σε γραπτή απάντηση του
Επιτρόπου Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων πως η σημασία
οικονομικών μελετών εκτίμησης επιπτώσεων των πιο αναγνωρισμένων
ινστιτούτων του κόσμου είναι περιορισμένης σημασίας και ειδικά για την
Ελλάδα πολύ περιορισμένης χρηστικότητας!» υπογραμμίζει ο Ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Νίκος Χρυσόγελος. «Όμως το αισιόδοξο είναι ότι κατά την ψηφοφορία στις 12/3/2013, στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, της έκθεσης Gauzes (A7-0172/20120)
για την “Ενίσχυση της οικονομικής και δημοσιονομικής εποπτείας των
κρατών μελών με σοβαρές δυσκολίες αναφορικά με τη χρηματοοικονομική τους
σταθερότητα στη ζώνη του ευρώ” (διπλό πακέτο), οι ευρωβουλευτές
υπερψήφισαν μια σειρά διατάξεις (πολλές από τις οποίες προτάσεις των
Πράσινων) που διαφοροποιούν πολλά από όσα μέχρι σήμερα εφαρμόζονται στις
πολιτικές δημοσιονομικής εξυγίανσης[1]».
Η απάντηση του Επιτρόπου Olli Rehn
ήρθε τέσσερις μήνες μετά την κατάθεση της ερώτησης του Νίκου Χρυσόγελου
για την κρίση χρέους, τους δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές και την
ακολουθούμενη πολιτική. Η ερώτηση είχε επικεντρωθεί σε μελέτη της ίδιας
της Κομισιόν που αναφέρεται στο κείμενο της ερώτησης, όπου εκτιμάται για
την Ελλάδα πως οποιοδήποτε μέγεθος «δημοσιονομικού πολλαπλασιαστή»
μεγαλύτερο του 0,5 προκαλεί αύξηση του χρέους ακόμη και σε «υγιείς»
δημοσιονομικά περιόδους. Η Κομισιόν δεν σχολιάζει τα ευρήματα αυτά, δεν
απορρίπτει τις αιτιάσεις πως η ακολουθούμενη πολιτική αυξάνει το χρέος
και το καθιστά μη βιώσιμο.
Πώς είναι δυνατόν να μην κάνει εκ των υστέρων προσαρμογή των πολιτικών, λαμβάνοντας υπόψη τα δεδομένα που έχουν προκύψει; “Αν
ληφθεί υπόψη η απώλεια εμπιστοσύνης εκ μέρους των επενδυτών, όπως
εκφράζεται από τα αυξανόμενα επιτόκια των κρατικών ομολόγων, προκύπτει
ότι τα στοιχεία δεν είναι ασύμβατα με ένα μέσο πολλαπλασιαστή κατώτερο
της μονάδας, όπως χρησιμοποιείται στην περίπτωση των κοινών
μακροοικονομικών μοντέλων”
απαντάει γενικά ο Επίτροπος Olli Rehn στην ερώτηση του Νίκου Χρυσόγελου
για την κρίση χρέους, τους δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές και την
ακολουθούμενη πολιτική στην Ελλάδα.
Η αναφορά είναι όμως γενική και δεν αφορά την Ελλάδα, αφού η μελέτη που επικαλείται η Επιτροπή στην απάντηση εξαιρεί ρητά στα συμπεράσματα την ειδική περίπτωση της Ελλάδας[2].
Ο Επίτροπος για άλλη μία φορά “ελπίζει στην επιστροφή της εμπιστοσύνης των αγορών προς τη χώρα μας”, καλεί για “αποφασιστική εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων”, ενώ – προφανώς απαντώντας στο ερώτημα που σχετίζεται με το αν προτίθεται η Επιτροπή να εισηγηθεί
εισαγωγή εγγυήσεων υπέρ της Ελλάδας για περιπτώσεις αποδεδειγμένων
σημαντικών αστοχιών στο σχεδιασμό της προσαρμογής από την τρόικα- “θυμίζει πως έχει ήδη συμφωνηθεί διετής παράταση της χρονικής περιόδου δημοσιονομικής προσαρμογής”.
Ο Νίκος Χρυσόγελος δήλωσε σχετικά: «Με σειρά υποθέσεων, σε μελέτη που ρητά εξαιρεί την Ελλάδα από τους υπολογισμούς, η Κομισιόν προσπαθεί να
..δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Τέσσερις μήνες μετά την κατάθεση της
ερώτησής μου και αφότου το θέμα της υποεκτίμησης του δημοσιονομικού
πολλαπλασιαστή έχει αποτελέσει αντικείμενο συζήτησης και μεταξύ μη
οικονομολόγων, παρακολουθούμε την Επιτροπή να αντιμετωπίζει με απάθεια
τη δεδομένη αρνητική επίπτωση του ελληνικού προγράμματος δημοσιονομικής
προσαρμογής στο χρέος, ενώ, αμυνόμενη, επαναλαμβάνει για άλλη μία φορά
πως η Ελλάδα καλείται να εφαρμόσει το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων
ελπίζοντας σε ...κάτι καλύτερο.
Παράλληλα,
στη φιλολογικού τύπου απάντηση, χαρακτηρίζει ως περιορισμένης σημασίας
και χρηστικότητας τις οικονομικές μελέτες εκτίμησης επιπτώσεων των
δημοσιονομικών πολλαπλασιαστών, τις ίδιες ακριβώς μελέτες και τα ίδια
ακριβώς μοντέλα στα οποία δομήθηκε το αλάνθαστο κατά τα άλλα πρόγραμμα
δημοσιονομικής προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας.
Η
Κομισιόν δεν είναι σε θέση να απορρίψει τις αιτιάσεις για την αρνητική
επίπτωση του προγράμματος στο χρέος. Δεν είναι σε θέση να απορρίψει τις
αιτιάσεις για σχεδιασμό ενός «κακού» μοντέλου προβλέψεων. Δεν απορρίπτει
πως το ύψος
του πολλαπλασιαστή που χρησιμοποιείται είναι κοντά και κάτω από τη
μονάδα, δηλαδή παραδέχεται πως είναι άνω του «οριακού» για την Ελλάδα
0,5 !
Οι
Πράσινοι έχουμε επισημάνει επανειλημμένα την ανάγκη για επανεξέταση του
μοντέλου προσαρμογής για την Ελλάδα στη βάση της αναγνώρισης των
πρόσφατων επιπτώσεων των δοκιμασμένων πολιτικών, έχοντας ως
προτεραιότητα την αξιοπρεπή διαβίωση όλων των πολιτών και τη στροφή σε
ένα πράσινο βιώσιμο μοντέλο ανάκαμψης. Απαιτείται να εφαρμοστεί ένα συνεκτικό
εναλλακτικό σχέδιο που θα επιτυγχάνει την σταδιακή δημοσιονομική
εξυγίανση με ισορροπημένο και κοινωνικά δίκαιο τρόπο, ενώ θα αναζωογονεί
και θα αλλάζει την οικονομία, θα ενισχύει την κοινωνική συνοχή και θα
δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας. Περίπου αυτά που αποφάσισε με μεγάλη
πλειοψηφία η Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου στις 12/3/2013 στο πλαίσιο
του λεγόμενου “διπλού πακέτου”. Μάλιστα ο OlliRehnεξέφρασε την ικανοποίησή του για την απόφαση αυτή του Ευρωκοινοβουλίου!
Η χώρα
χρειάζεται ένα ισορροπημένο και αποτελεσματικό εναλλακτικό σχέδιο
διεξόδου από την κρίση, ενώ σε ευρωπαϊκό επίπεδο πρέπει να ξεπεραστεί η
αδιαλλαξία και η εμμονή σε ξεπερασμένες πρακτικές και αστοχίες που πλέον
είναι ολοφάνερες. Η απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου προσφέρει, αν
αξιοποιηθεί σωστά, μια πόρτα εξόδου από τις αδιέξοδες πολιτικές που
βασίζονται σε ιδεολογική ακαμψία και κλείνουν τα μάτια στην
πραγματικότητα».
[1] Μεταξύ άλλων προβλέπονται
“αναλύσεις της βιωσιμότητας του χρέους που θα βασίζονται σε
μακροοικονομικές προβλέψεις και προβλέψεις του προϋπολογισμού, που θα
αξιοποιούν τις πιο επικαιροποιημένες πληροφορίες, και λαμβάνουν υπόψη τα
συμπεράσματα εκθέσεων... Οι προβλέψεις πρέπει να αξιολογούν τις
επιπτώσεις των μακροοικονομικών και χρηματοπιστωτικών κραδασμών και τις δυσμενείς εξελίξεις στην βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους. Η
Επιτροπή δημοσιεύει τη μεθοδολογία, τα υποκρυπτόμενα οικονομικά και
οικονομετρικά υποδείγματα και παραδοχές, συμπεριλαμβανομένων της
δυνητικής παραγωγής και των μακροοικονομικών πολλαπλασιαστικών
φαινομένων, όπως και κάθε άλλη συναφή παράμετρο που στηρίζει την
αξιολόγηση της βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους”. Επίσης, αναφέρει ρητά “ Η
Επιτροπή – σε συνεργασία με την ΕΚΤ και, όταν είναι σκόπιμο και με το
ΔΝΤ – εξετάζει με το οικείο κράτος μέλος τις αλλαγές και
επικαιροποιήσεις που ενδεχομένως πρέπει να γίνουν στο πρόγραμμα
προσαρμογής του προκειμένου να ληφθούν μεταξύ άλλων κατάλληλα υπόψη
οποιεσδήποτε σημαντικές αποκλίσεις μεταξύ των μακροοικονομικών
προβλέψεων και των πραγματικών στοιχείων, συμπεριλαμβανομένων
ενδεχόμενων συνεπειών του προγράμματος προσαρμογής, δευτερογενών
επιπτώσεων, καθώς επίσης μακροοικονομικών και χρηματοπιστωτικών
κραδασμών…”
[2] «Taking
into account the temporary nature of the stimulus in countries like
Germany and excluding the special case of Greece, the evidence is
consistent with an average multiplier smaller than one».
Last modified on Τετάρτη, 13 Μάρτιος 2013 11:29
.chrysogelos.gr
13/3/13
--
-
-
ΣΧΕΤΙΚΑ1:
Στις θέσεις του ο Όλι Ρεν για το δημοσιονομικό πολλαπλασιαστή ....Απάντηση σε ερώτηση του ευρωβουλευτή Γ. Παπανικολάου
Συνέντευξη του Γιώργου Χατζημαρκάκη στην εφημερίδα "ΠATΡΙΣ"
Άννυ Ποδηματά: Έχουμε χώρες που εφαρμόζουν προγράμματα προσαρμογής και πλήττονται από βαθειά ύφεση και τεράστια ανεργία
ΔΗΜΑΡ: Το ΔΝΤ οφείλει να κοστολογήσει τις συνέπειες από τη λανθασμένη επιλογή του
Ο κακούργος πολλαπλασιαστής!
GR
FR
DE
ES
IT
RU
EU
Ένα λάθος οικονομολόγων του του ΔΝΤ βούλιαξε τους λαούς στην απόγνωση....
ReplyDeleteΈνα δημοσίευμα που αναμένεται να προκαλέσει σάλο, φιλοξενεί η συντηρητική γαλλική εφημερίδα Φιγκαρό.
Λίγες εβδομάδες μετά την αποκάλυψη για τους λάθος πολλαπλασιαστές από το ΔΝΤ, με τους οποίους επιβλήθηκαν τα μέτρα λιτότητας στην Ελλάδα, έρχεται νέα αποκάλυψη. Κορυφαία στελέχη του Ταμείου που το 2010 είχαν λόγο στη δημιουργία της θανατηφόρας συνταγής, καθηγητές σήμερα, ομολογούν τα λάθη που έκαναν και τους εκτός πραγματικότητας υπολογισμούς.
Η Κάρμεν Ράινχαρτ και ο Κένεθ Ρόγκοφ κατείχαν στο παρελθόν υψηλές θέσεις στο ταμείο, για λογαριασμό του οποίου εκπόνησαν το 2010 την διαβόητη πλέον μελέτη τους για τα αποτελέσματα των πολιτικών λιτότητας.
Πολλοί άλλοι οικονομολόγοι έκαναν λόγο για σφάλματα στην εργασία τους, ιδίως ο Πολ Κρούγκμαν —Νόμπελ Οικονομίας 2008— που επί μήνες στο ιστολόγιό του αναφερόταν στο «φιάσκο των Ράινχαρτ-Ρόγκοφ».
Σε μια μελέτη που δόθηκε στη δημοσιότητα στις αρχές της εβδομάδας, τρεις ερευνητές του πανεπιστήμιου της Μασαχουσέτης εξηγούν πώς προέκυψαν τα βασικά λάθη.
Οι Τόμας Χέρντον, Μάικλ Ας και Ρόμπερτ Πόλιν ανέφεραν στην μελέτη τους, στο πλαίσιο της οποίας ζήτησαν —και έλαβαν— από τους Ράινχαρτ και Ρόγκοφ το λογιστικό φύλλο και τα δεδομένα που χρησιμοποίησαν, ότι υπήρξαν σφάλματα, παραλείψεις και αποκλεισμοί που οδήγησαν σε στρεβλά αποτελέσματα.
Τα προβλήματα, έγραψαν, είναι κυρίως τρία: Πρώτο, οι Ράινχαρτ και Ρόγκοφ αφαίρεσαν επιλεκτικά χρονιές με υψηλά χρέη και μέσο ρυθμό ανάπτυξης. Δεύτερο, χρησιμοποίησαν μια συζητήσιμη μέθοδο για να κατατάξουν τα κράτη. Και τρίτο, μοιάζει να υπάρχει ένα λάθος στην μέθοδο αυτή, που αποκλείει τις χώρες με υψηλά χρέη που όμως διατηρούν έναν μέσο αναπτυξιακό ρυθμό. Και τα τρία αυτά προβλήματα προκαταλαμβάνουν τα αποτελέσματα των υπολογισμών των Ράινχαρτ-Ρόγκοφ και τείνουν να επιβεβαιώνουν το εκ των προτέρων συμπέρασμά τους.
Με βάση τα προβλήματα αυτά, έμειναν έξω από τους υπολογισμούς πέντε χώρες: η Αυστραλία, η Αυστρία, το Βέλγιο, ο Καναδάς και η Δανία.
Το ΔΝΤ υποστήριξε ότι γενικά στις χώρες με λόγο χρέους προς ΑΕΠ που υπερβαίνει το 90%, το ποσοστό ανάπτυξης είναι αρνητικό (-0,1%) ενώ εάν γινόταν σωστά ο υπολογισμός, θα φαινόταν πως στην πραγματικότητα το μέσο ποσοστό ανάπτυξης των χωρών αυτών ήταν 2,2%.
Έναντι της διεθνούς κατακραυγής, οι «θεωρητικοί της λιτότητας» αναγκάστηκαν για πρώτη φορά να απαντήσουν, ύστερα από μήνες άρνησης παραδοχής του οιουδήποτε σφάλματος.
Με χθεσινοβραδινή ανακοίνωσή τους, οι δύο οικονομολόγοι παραδέχθηκαν ότι η εργασία τους περιείχε ορισμένα «σφάλματα», επέμειναν όμως ότι «το κεντρικό συμπέρασμα» της έρευνάς τους συνεχίζει να ισχύει.
«Μας προβληματίζει η διαπίστωση ότι υπάρχει ένα τέτοιο σφάλμα (. . .), παρά την προσπάθειά μας να είμαστε προσεκτικοί» ανέφεραν στην ανακοίνωσή τους.
Η Φιγκαρό διερωτάται πως είναι δυνατόν «το αίμα, ο ιδρώτας και τα δάκρυα που έχουν χυθεί από μεγάλη μερίδα των λαών της Δύσης να οφείλονται σε μια αδεξιότητα, στην κακή χρήση ενός λογιστικού φύλλου».
Και η τελευταία αναφορά τα λέει όλα. Ένα λάθος, μια αδεξιότητα βούλιαξε τους λαούς στην απόγνωση; Τόσο αίμα και δάκρυα για τα εξωφρενικά λάθη ορισμένων χαρτογιακάδων που αυτοαποκαλούνται οικονομολόγοι;
http://www.antinews.gr/2013/04/18/213138/?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+AntiWeblog+%28ANTI+WEBLOG%29
18/4/13
Eurokrise - Ein folgenschwerer Rechenfehler....
DeleteErreicht die Staatsverschuldung 90 Prozent, schrumpft die Wirtschaft - mit dieser Zahl versetzten zwei US-Ökonomen die Politik in Aufruhr. Jetzt stellt sich heraus, dass sie sich verrechnet haben.
Zahlen sind unbestechlich, sie schaffen Klarheit und Orientierung. Vor allem in der Wirtschaft. Eine Zahl, die die Debatten um die Staatsverschuldung in den vergangenen Jahren beherrscht hat, stammt von den US-Ökonomen Carmen Reinhart und Kenneth Rogoff: 90 Prozent.
Erreicht die Staatsverschuldung 90 Prozent der Wirtschaftsleistung, so schrumpft im Durchschnitt das Bruttoinlandsprodukt, so die Harvard-Ökonomen. Mit dieser Erkenntnis bewaffnet, fordern US-Politiker und inzwischen auch die deutsche Bundesregierung staatliche Sparprogramme. Das Problem: Rogoff und Reinhart haben sich verrechnet.
Im Jahr 2010 legten die beiden Wirtschaftswissenschaftler ihre aufsehenerregende Studie vor. Sie hatten die Daten verschiedener Länder über Jahre hinweg analysiert und kamen zu dem Schluss: Wenn die Schuldenquote 90 Prozent erreicht, sinkt die Wirtschaftsleistung im Durchschnitt um 0,1 Prozent pro Jahr.
Damit schien belegt: Die Staaten müssen sparen, mehr Schulden können das Wirtschaftswachstum nicht mehr ankurbeln. Die US-Republikaner legten daraufhin Budgetpläne mit strengen Ausgabenkürzungen vor. Und nun will auch das Bundesfinanzministerium laut Medienberichten auf dem anstehenden G20-Gipfel die Staaten dazu bringen, sich mittelfristig auf eine Senkung der Schulden auf die magische Grenze von 90 Prozent des Bruttoinlandsprodukts (BIP) zu beschränken.
Doch nun sieht es so aus, als hätten sich Rogoff und Reinhart verrechnet. Eine neue Studie der Universität Massachussets-Amherst wirft ihnen „ernste Fehler“ vor. Bereinige man diese Fehler, so zeige sich: Die Wirtschaft von Ländern mit mehr als 90 Prozent Staatsschulden schrumpfte nicht durchschnittlich um 0,1 Prozent, sondern wuchs um 2,2 Prozent. Von „einer Stagnation oder einem Abschwung ist nichts zu sehen“, so Studienautor Michael Ash.
Drei Fehler
Insgesamt fanden Ash und seine Mitautoren Thomas Herndon und Robert Pollin drei Fehler bei Rogoff/Reinhart.
Der erste ist besonders peinlich: Durch einen Tipp-Fehler in der Excel-Formel wurden fünf Länder in der Auswertung nicht berücksichtigt: Australien, Österreich, Kanada, Dänemark und Belgien – ein Land, dessen Wirtschaft trotz hoher Schulden kräftig wuchs. Rogoff und Reinhart haben diesen Fehler inzwischen eingestanden und zugegeben, dass er zu „einer merklichen Veränderung der Wachstumsrate“ der hoch verschuldeten Staaten führe.
Noch bedeutsamer war der zweite Fehler: Rogoff und Reinhart gewichteten alle untersuchten Länder gleich. So zum Beispiel Großbritannien und die USA. Die britische Wirtschaft wuchs trotz Schuldenquote über 90 Prozent allerdings um 2,4 Prozent pro Jahr, widersprach mithin den Forschungsergebnissen. Die US-Wirtschaft hingegen schrumpfte. Da die Datenreihe für Großbritannien 19 Jahre umfasste, die für die USA allerdings nur vier Jahre, hätte man Großbritannien höher gewichten müssen – was Rogoff und Reinhart jedoch nicht taten.
Drittens klammerten die Harvard-Ökonomen bestimmte Länder in bestimmten Jahren aus ihrer Studie aus: Australien, Kanada und Neuseeland. Das verzerrte das Ergebnis. So flossen zum Beispiel Daten Neuseelands aus dem Jahr 1951 in die Studie ein. Damals hatte das Land eine Schuldenquote über 90 Prozent der Wirtschaftsleistung, die Wirtschaft schrumpfte um 7,6 Prozent.
Laue Verteidigung.......http://www.fr-online.de/schuldenkrise/eurokrise--ein-folgenschwerer-rechenfehler,1471908,22523766.html
19/4/13