ΑΟΖ και αντιπαραθέσεις ....Ελληνική ΑΟΖ και Μάλτα...

Ν. Λυγερός (OPUS)

Όχι μόνο θα έπρεπε να είχαμε Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη στην Ελλάδα μας εδώ και χρόνια, αλλά τώρα που παλεύουμε καθημερινά για αυτό το εθνικό θέμα έχουμε δικούς μας φανατικούς του ραγιαδισμού που προσπαθούν να παίξουν ένα βρώμικο κομματικό παιχνίδι με τη δημιουργία αντιπαραθέσεων. Άτομα που δεν έχουν κάνει απολύτως τίποτα για το θέμα της ελληνικής ΑΟΖ εδώ και δεκαετίες τολμούν τώρα να εμφανιστούν για να μας εξηγήσουν ότι πρέπει να καθυστερήσουμε την θέσπισή της. Αντί να προσπαθούν και αυτοί να βοηθήσουν τον ελληνικό λαό να αποκτήσει επιτέλους μια ΑΟΖ που θα του δώσει προοπτικές για το μέλλον, θέλουν να μας δείξουν ότι κάνουν κάτι με μια κομματική αντιπαράθεση. Δεν έχουν καταλάβει ακόμα ότι ο ελληνικός λαός αδιαφορεί για τους δεξιούς και τους αριστερούς. 


Είδε ακριβώς τι ήταν και τι είναι ικανοί να κάνουν για την πατρίδα. Έτσι, όταν εξετάζει πολιτικούς, εξετάζει αποκλειστικά αν είναι πατριώτες και για όλα τα άλλα τους γράφει εκεί που πρέπει. Αλλά και τους πατριώτες δεν τους θέλει ανίκανους και αναποτελεσματικούς. Δεν εμπιστεύεται πια κανένα στο πολιτικό πλαίσιο και πολύ καλά κάνει. Ο πολιτικός έχει αξία μόνο και μόνο αν μπορεί να αλλάξει την πραγματικότητα. Και αυτό ισχύει για όλους και σε όλα τα επίπεδα, από το χαμηλό στο πιο υψηλό. Και για να είμαστε ακόμα πιο ξεκάθαροι για όσους το έχουν ακόμα ανάγκη, ας το θέσουμε πιο απλά για να γίνει απόλυτα κατανοητό. Τι να τον κάνεις ένα πρωθυπουργό αν δεν μπορεί να φέρει την ΑΟΖ στην Ελλάδα; Τι να την κάνεις την κυβέρνηση χωρίς ΑΟΖ; Τι να την κάνεις την αξιωματική αντιπολίτευση αν δεν επιμένει για να έχει ΑΟΖ η πατρίδα μας; Διότι όλοι ξέρουν πια ότι μόνο η ΑΟΖ μπορεί να προσφέρει πραγματικές δυνατότητες στην Ελλάδα. 

Όλα τα άλλα είναι απλώς μέτρα και περιορισμοί δίχως κανένα μέλλον. Κι ο ελληνικός λαός έχει ήδη δει από όλα στον τομέα των υποσχέσεων. Αντί λοιπόν να χάνουμε χρόνο σε αντιπαραθέσεις, οι οποίες έχουν υποτίθεται ένα πολιτικό υπόβαθρο, ενώ δεν είναι τίποτε άλλο από μία κομματική σαβούρα, ας πιέσουμε όλοι ως ελληνικός λαός προς την ίδια κατεύθυνση. Η ΑΟΖ είναι απαραίτητη στην πατρίδα και κάθε πολιτικός σοβαρός το έχει καταλάβει αλλά αυτό δεν αρκεί πια. Τώρα πρέπει να παλέψουμε ενάντια σε οποιονδήποτε βάζει εμπόδιο στην πατρίδα μας για να έχει και αυτή ΑΟΖ. Διότι όλο το θέμα των υδρογονανθράκων και των υδριτών μεθανίου δεν είναι απολύτως τίποτα δίχως ΑΟΖ. Όλα αυτά βρίσκονται στα κυριαρχικά δικαιώματα που μας δίνει η ΑΟΖ. Ας πάψουν λοιπόν οι γελοιότητες που προωθούνται από άσχετους κι ας ακολουθήσουμε την πορεία της θέσπισης της ΑΟΖ, δεν υπάρχει άλλος χρόνος για συζήτηση.

 Όλοι ξέρουμε πια ότι η ΑΟΖ είναι η επανάσταση της Ελλάδας. Και αυτή θα γίνει θέλουν δεν θέλουν οι προδότες, οι ραγιάδες και τα κομματόσκυλα. Ένα είναι το όραμα, ένας είναι ο στόχος, διότι μία είναι η πατρίδα μας και υποφέρει άδικα και άσκοπα. Τώρα θέλει ΑΟΖ για να ζήσει επιτέλους ελεύθερη.
OPUS 
----------------------

•  Ελληνική ΑΟΖ και Μάλτα

Ν. Λυγερός (OPUS) 

Για όσους δεν έχουν καταλάβει τι γυρεύει η Μάλτα στο θέμα της ελληνικής ΑΟΖ πρέπει να υπενθυμίσουμε μερικά στοιχεία για τα οποία είναι ενημερωμένο τα ανώτατο επίπεδο του ελληνικού πολιτικού φορέα. Ας αρχίσουμε από τα πιο απλά. Η Μάλτα ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση από το 2004. Εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση το ίδιο έτος με την Κύπρο. Και οι δύο χώρες αποτελούν στρατηγικά σημεία της Μεσογείου και μάλιστα έχουν και τοποστρατηγική οντότητα. Όσον αφορά στις ΑΟΖ, η Μάλτα δεν αγγίζει την Ελλάδα. Η Μάλτα συμφώνησε με τη Λιβύη για να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο για το θέμα της υφαλοκρηπίδας το 1982. Η δικαστική απόφαση βγήκε το 1985, με την οποία η Μάλτα έχασε 4100 km² της θεωρητικής της υφαλοκρηπίδας. Η Μάλτα υπέγραψε συμφωνία με τη Λιβύη το 1986. Η Ιταλία υπέγραψε συμφωνία υφαλοκρηπίδας με την Ελλάδα το 1977. Η Ιταλία έχει υπογράψει συμφωνία υφαλοκρηπίδας το 1968 με τη Γιουγκοσλαβία και τα κράτη που είναι διάδοχα της πρώην Γιουγκοσλαβίας έχουν αποδεχθεί τη συμφωνία: αφορά την Κροατία, τη Σλοβενία, τη Σερβία και το Μαυροβούνιο. Η Κροατία θα ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2013. Η Ιταλία έχει επίσης υπογράψει συμφωνία υφαλοκρηπίδας και με άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τη Γαλλία το 1986 για τα στενά του Bonifacio και με την Ισπανία το 1974. Η Ιταλία έχει υπογράψει και με την Αλβανία το 1992. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ψήφισε το 2013 νομοσχέδιο που αφορά στη Μεσόγειο και στις οριοθετήσεις των ΑΟΖ. Όλη η θεωρητική ΑΟΖ της Μάλτας εντάσσεται μέσα στο επίσημο FIR της. Κατά συνέπεια, η ελληνική ΑΟΖ και το FIR της Μάλτας έχουν κοινή τομή και μάλιστα μεγάλη με την οποία ασχολείται ήδη η ελληνική αεροπορία. Όταν η Λιβύη θέλει να κλείσει τον κόλπο Σύρτης, μια από τις πιο σημαντικές επιπτώσεις είναι ότι καταπατά τις τρεις ευρωπαϊκές ΑΟΖ της Ιταλίας, της Μάλτας και της Ελλάδας. Κατά συνέπεια, είναι σημαντικό να υπάρχει συντονισμός μεταξύ των τριών ευρωπαϊκών χωρών για αυτό το θέμα ειδικά τώρα που υπάρχει και το νομοσχέδιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όταν έχουμε όλα αυτά τα δεδομένα στο μυαλό μας δεν κοιτάζουμε επιφανειακά τα προβλήματα, καταλαβαίνουμε απολύτως ότι η έννοια της σύζευξης είναι αποκλειστικά γεωπολιτική και δεν αφορά βέβαια κάποια συμφωνία οριοθέτησης ακόμα και αν θα πρέπει να διαχειριστούμε το θέμα της επικάλυψης του FIR με την ΑΟΖ, αφού η ελληνική ΑΟΖ είναι μεγαλύτερη από το FIR της, ενώ η ΑΟΖ της Μάλτας είναι μικρότερη από το FIR. Έτσι η στρατηγική γίνεται πιο κατανοητή από όλους και μπορεί να προβλέψει τι έχει επινοηθεί σ’ ένα ιστορικό πλαίσιο που αφορά στα Ιεροσόλυμα, στην Κύπρο, στη Ρόδο, στην Κρήτη και στη Μάλτα. Το νησί της Μάλτας είναι ένας φυσιολογικός σύμμαχος για την Ελλάδα λόγω της ιστορικής γεωπολιτικής. Ας το έχουμε υπόψη μας αυτήν την περίοδο για να έχουμε και άποψη για το τι σημαίνει εθνική υψηλή στρατηγική για την πατρίδα μας.

ITALY

MALTA