Οι Έλληνες Ιντιάνα Τζόουνς...

Κάθε μέρα που περνά γίνεται όλο και πιο φανερό: Πίσω από την «διάσωση» των χρεωμένων χωρών κρύβονται ύποπτα συμφέροντα, που θέλουν από τη μια να αρπάξουν οτιδήποτε έχει αξία στον τόπο που υποτίθεται ότι διασώζουν, ενώ από την άλλη να καταπνίξουν και την πιο αμυδρή υποψία αντίδρασης στα σχέδιά τους. Όσον αφορά στην Κύπρο, ο στόχος των Αγγλοαμερικανών, μέσω των Ισραηλινών και υπό το δέος των Τούρκων, είναι ο ορυκτός πλούτος -και όχι μόνο. Και ενώ όλα αυτά είναι τόσο πρόδηλα, είναι εκπληκτικό το πώς οι πολιτικοί έχουν πείσει τον κόσμο (και τον εαυτό τους;) ότι το ξεπούλημα είναι η μόνη ευκαιρία σωτηρίας! Η παντελής απρονοησία -ανοησία, σωστότερα- είναι απίστευτη, όχι μόνο ανάμεσα στον πολιτικό κόσμο της Κύπρου αλλά και της Ελλάδας. Και όμως, δεν ήταν πάντα έτσι. Υπήρξε μια περίοδος που τα όσα συνέβησαν θυμίζουν σενάριο χολιγουντιανής περιπέτειας τύπου Ιντιάνα Τζόουνς.


Η ιστορία είναι πια σχεδόν ξεχασμένη στα 72 χρόνια που πέρασαν. Τον Απρίλιο του 1941, οι Γερμανοί κατακτητές -η «τρόικα» της εποχής- ανεβαίνουν γεμάτοι έξαψη τα σκαλιά, μπαίνουν στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας και απομένουν αποσβολωμένοι να αντικρίζουν άδειες αίθουσες: Τα θαυμάσια αγάλματα και τα υπόλοιπα εκθέματα έχουν εξαφανιστεί! Οι υπάλληλοι του μουσείου στις επίμονες ερωτήσεις των Ναζί απαντούν με την αινιγματική φράση «τα αρχαία ανήκουν στον κόσμο τους, στο χώμα»... Παρόμοια εικόνα επικρατούσε στα περισσότερα μουσεία της χώρας: Τα αρχαία όντως επέστρεψαν κάτω από το έδαφος, για να σωθούν από την Άρια αρχαιολαγνεία των χιτλερικών.

Έξι μήνες νωρίτερα άρχιζε το αδιανόητο: Ο νωθρός γραφειοκρατικός κρατικός μηχανισμός κινητοποιήθηκε και, ενόψει της πιθανολογούμενης εισβολής, αλλά και για προστασία από βομβαρδισμούς, ξεκίνησε μια τεράστια επιχείρηση: Τα δάπεδα του μουσείου σκάφτηκαν, τα αγάλματα συσκευάστηκαν και θάφτηκαν στη γη. Οι γιγαντιαίοι κούροι, οι Ταναγραίες, μικρά και μεγάλα εκθέματα, όλα αυτά, ξαπλωμένα στο βάθος ομαδικών, θαρρείς, τάφων... Τα κενά τα γέμισαν με άμμο και αδρανή υλικά, από πάνω έπεσε τσιμεντένια πλάκα και προστέθηκαν εκ νέου πλάκες δαπέδου... Επιτροπές απόκρυψης δραστηριοποιήθηκαν από την Ολυμπία ώς τους Δελφούς και τη Σπάρτη, από τη Θεσσαλονίκη και τα νησιά μέχρι τον Κεραμεικό, την Ακρόπολη, το Βυζαντινό Μουσείο...

Ο σκηνοθέτης Βασίλης Κοσμόπουλος ετοιμάζει εδώ και μερικά χρόνια το ντοκιμαντέρ «Απόκρυψη» για τη μεγάλη αυτή ελληνική εποποιία. Δύσκολο έργο, λίγα τα στοιχεία, ακόμη λιγότεροι οι επιζώντες αφανείς μάρτυρες. Ένας από αυτούς, ο Σπ. Ιακωβίδης, νεαρός φοιτητής τότε. Και όλα αυτά σε μια εποχή δικτατορίας στην Ελλάδα... Αν τα αρχαία δεν είχαν «χτιστεί» στα πατώματα -από τα οποία έκαναν χρόνια να ανασυρθούν μετά τον πόλεμο- ίσως να στόλιζαν σπίτια Γερμανών. Και θα τρέχαν σήμερα πίσω από τη Μέρκελ ζητιανεύοντας και για αυτά, μαζί με το κατοχικό δάνειο και τις αποζημιώσεις πολέμου. Τα μαθήματα, όμως, φαίνεται ότι γίνονται παθήματα, όχι το αντίθετο. Μόνο τις καταθέσεις μας θάβουμε σήμερα στο χώμα, σαν τον Κασκαούνια σε ανάποδη διαφήμιση τράπεζας...
Χρήστος Αρβανίτης
www.philenews.com
12/5/13
-
-
ΣΧΕΤΙΚΑ:

• Οι καταστροφές και οι κλοπές αρχαιοτήτων από τους Γερμανούς ναζί κατά την διάρκεια της Κατοχής στην Ελλάδα (1941-1944) ...

• Επαναπατρισμός αρχαίων που χάθηκαν επί Κατοχής