ΟΙ ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΕΣ χωρίζονται από μιαν άβυσσο σε σειρά ζητημάτων ....
Από τον Σεπτέμβριο του 2008 μέχρι τον Μάρτιο του 2012 διαπραγματευόταν με τους εκπροσώπους της τουρκικής πλευράς ο Δημήτρης Χριστόφιας, χωρίς να επιτύχει να καταλήξει στις πρόνοιες εκείνες, που θα μπορούσαν να αποτελέσουν τη βάση για μια δίκαιη, βιώσιμη και λειτουργική διευθέτηση του Κυπριακού. Αντιθέτως, όπως προκύπτει από το έγγραφο που συνέταξε ο Αλεξάντερ Ντάουνερ και η ομάδα του και στο οποίο καταγράφονται οι συγκλίσεις και οι αποκλίσεις των συνομιλιών Χριστόφια-Ταλάτ και Χριστόφια-Έρογλου, ακόμη και τα σημεία στα οποία οι δύο πλευρές φαίνεται να συμφωνούν, δεν αποτελούν σοβαρά θεμέλια για λύση, αφού αρκετά από αυτά αφορούν επουσιώδεις λεπτομέρειες.
Οι ερμηνείες που αποδίδουν οι δύο πλευρές στο μοντέλο της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας πολλαπλασιάζουν τις στρεβλώσεις, ενώ σε κάποιες πτυχές του Κυπριακού δεν υπάρχει καν στοιχειώδης σύγκλιση.
Αφθονία πολιτικών και υπαλλήλων Αρκετές από τις καταγεγραμμένες συγκλίσεις οδηγούν στο συμπέρασμα πως η «Ενωμένη Κύπρος», που θεωρητικά θα προκύψει, εάν οι συνομιλίες επιτύχουν, θα είναι ένα κράτος εξαιρετικά δυσλειτουργικό, το οποίο θα διαθέτει τα πάντα σε… μεγάλες ποσότητες. Ουσιαστικά ολόκληρη η λειτουργία του κράτους στηρίζεται στο γεγονός πως θα υπάρχουν δύο ή τρία απ' όλα, αναλόγως περίπτωσης. Οι αποφάσεις θα λαμβάνονται μόνο εάν πληρούνται διάφορα κριτήρια… αίματος (βλέπε κοινότητα προέλευσης), ενώ η δημόσια υπηρεσία θα είναι γεμάτη από υπεύθυνους και αναπληρωτές υπεύθυνους, για να εκπροσωπείται στα πάντα έκαστη κοινότητα. Περίπου τίποτα, δηλαδή, δεν θα μπορεί να συμβεί αν δεν έχει, με κάποιον τρόπο, την ικανότητα να αντιπροσωπεύει και τις δύο πλευρές και καμιά σοβαρή δουλειά δεν θα μπορεί να αποπερατωθεί από μόνο έναν υπάλληλο. Και, προφανώς, οι φορολογούμενοι πολίτες θα πρέπει να πληρώνουν για τον πολλαπλασιασμό αρμοδίων και αρμοδιοτήτων, ενώ σήμερα καταβάλλεται προσπάθεια για περιορισμό του ήδη τεράστιου δημόσιου τομέα.
Μπλε-κόκκινη άβυσσος Το έγγραφο Ντάουνερ, ημερομηνίας 30 Απριλίου, αποτελείται από 77 σελίδες, οι οποίες είναι χωρισμένες σε θεματικές ενότητες, αντίστοιχες με τα διαπραγματευτικά κεφάλαια. Δηλαδή Διακυβέρνηση και Διαμοιρασμός Εξουσιών, Περιουσιακό, Ζητήματα Ε.Ε., Οικονομία, Ξένοι, Μετανάστευση, Άσυλο και Υπηκοότητα, Ασφάλεια και Εγγυήσεις, Εδαφικό. Οι συγκλίσεις, οι οποίες δεν είναι δεσμευτικές, καταγράφονται με μαύρο μελάνι και οι ενστάσεις της κάθε πλευράς επ’ αυτών, όπως επίσης και οι αποκλίσεις με μπλε μελάνι, όταν εκφράζονται οι θέσεις της ελληνικής πλευράς και με κόκκινο, όταν εκφράζονται οι θέσεις της τουρκικής πλευράς. Χαρακτηριστικό του… εύρους των συγκλίσεων είναι το γεγονός πως τα τρία τελευταία κεφάλαια αποτελούν μόλις δέκα από τις 77 σελίδες. Δύο για το μεταναστευτικό, πέντε για την ασφάλεια και τρεις για το εδαφικό, εκ των οποίων μόνο επτά προτάσεις δεν είναι υποσημειώσεις! Καθ’ όλη τη διάρκεια του εγγράφου, επαναλαμβάνονται διαφωνίες επί της ονοματολογίας διαφόρων προνοιών, με πιο κραυγαλέα αυτήν της μπλε «ομόσπονδης μονάδας», έναντι της κόκκινης «συνιστώσας πολιτείας».
Γενικές αρχές Η «Σ» επιχειρεί σήμερα μια γενική καταγραφή του κεφαλαίου Διακυβέρνησης και Διαμοιρασμού Εξουσιών, όπως αποδίδεται από τον Ντάουνερ, το οποίο είναι και το μεγαλύτερο στο 77σελιδο έγγραφο, ενώ θα ακολουθήσει στην «Κυριακάτικη Σημερινή», εκτενής αναφορά και σε άλλα κεφάλαια. Σύμφωνα με το έγγραφο, υπάρχουν δύο βασικές αρχές, οι οποίες συμφωνήθηκαν μεταξύ Δημήτρη Χριστόφια και Μεχμέτ Αλί Ταλάτ κατά τις συνομιλίες του Ιανουαρίου του 2010. Πρώτον, ότι η ομοσπονδιακή Κύπρος θα έχει μια, αδιαίρετη κυριαρχία, που πηγάζει εξίσου από Ε/κ και Τ/κ και δεύτερον ότι εντός των ορίων του Συντάγματος θα ασκούνται από τις μονάδες αποκλειστικά και ανεξάρτητα οι εξουσίες που το Σύνταγμα δεν παρέχει στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση.
Οι… άρχοντες Σύμφωνα με τις συγκλίσεις, η «Ενωμένη Κύπρος» θα έχει Πρόεδρο και Αντιπρόεδρο, προερχόμενους από διαφορετικές ομόσπονδες μονάδες, που θα εκλέγονται απευθείας από τον λαό, χωρίς να αποκλείονται άλλες επιλογές. Η θητεία τους θα είναι εξαετής και δεν θα υπάρχει δυνατότητα διακοπής της από πρόταση μομφής. Θα υπάρχει εκτελεστικό Υπουργικό Συμβούλιο, με καθορισμένη αριθμητική αντιστοιχία Ε/κ και Τ/κ. Ο διορισμός του θα είναι κοινός και, σε περίπτωση αποτυχίας στη λήψη σχετικής απόφασης, θα διορίζεται ο μίνιμουμ αριθμός κοινών Υπουργών και οι υπόλοιποι θα διορίζονται από τον Πρόεδρο/Αντιπρόεδρο, που προέρχεται από την κοινότητά τους. Στόχος είναι, στο Υπουργικό οι αποφάσεις να είναι ομόφωνες, όμως σε περίπτωση διαφωνίας θα λαμβάνονται από απλή πλειοψηφία. Σε αυτό το σημείο η ελληνική πλευρά προτείνει να υπάρχει πρόνοια για τουλάχιστον μία ψήφο προερχόμενη από κάθε κοινότητα και η τουρκική να είναι τουλάχιστον δύο οι ψήφοι. Πιθανές εξαιρέσεις σ’ αυτήν τη διαδικασία θεωρούνται οι εξωτερικές σχέσεις και τα θέματα άμυνας και ασφάλειας, στα οποία προνοείται συμμετοχή στην ψηφοφορία του Προέδρου και του Αντιπροέδρου.
Βουλή και Γερουσία Σύγκλιση υπάρχει ως προς τη δημιουργία δύο νομοθετικών οργάνων, της Γερουσίας και της Βουλής των Αντιπροσώπων. Στη Γερουσία η εκπροσώπηση θα είναι ίση και θα προέρχεται από ξεχωριστές εκλογές. Κάθε ένα από τα δύο σώματα θα έχει έναν Πρόεδρο και δύο Αντιπροέδρους. Στο σώμα που προεδρεύει ο Ε/κ, πρώτος Αντιπρόεδρος θα είναι Τ/κ και το αντίστροφο, ενώ δεν θα μπορούν ο Πρόεδρος της Γερουσίας και ο Πρόεδρος της Βουλής να προέρχονται από την ίδια κοινότητα. Για να λαμβάνονται αποφάσεις, εκτός από την πλειοψηφία στη Βουλή χρειάζεται και η έγκριση της Γερουσίας, στην οποία θα έχει συνηγορήσει τουλάχιστον το ένα τέταρτο των εκπροσώπων της κάθε κοινότητας. Η τ/κ πλευρά θεωρεί πως κάποιοι νόμοι χρειάζονται ειδική πλειοψηφία. Σε περίπτωση που μια πρόταση νόμου θεωρηθεί πως πλήττει τις δικοινοτικές σχέσεις ή τα συμφέροντα μιας μονάδας, τότε θα κινείται η «διαδικασία ξυπνητήρι», με παραπομπή στο Ανώτατο Δικαστήριο. Για συνταγματικές τροποποιήσεις και ειδικούς νόμους δεν υπάρχει συμφωνία, αφού η ελληνική πλευρά ζητά ειδική πλειοψηφία 2/5 έκαστης πλευράς και απλή πλειοψηφία των παρόντων, ενώ η τουρκική το προεκτείνει με πρόνοια για το ένα τέταρτο των παρόντων εκπροσώπων κάθε πλευράς.
Επίλυση αδιεξόδων
Σε περίπτωση που η Γερουσία δεν εγκρίνει νόμο της Βουλής, χωρίς τον οποίο δεν θα μπορεί να λειτουργήσει η κεντρική κυβέρνηση ή που με την απουσία του δημιουργούνται προβλήματα με τις διεθνείς και ευρωπαϊκές υποχρεώσεις της Κύπρου, το αδιέξοδο παραπέμπεται στον μηχανισμό επίλυσης. Πρόκειται για μια επιτροπή, που έχει ίση εκπροσώπηση Ε/κ και Τ/κ, η οποία θα κάνει πλειοψηφική αντιπρόταση στη Βουλή. Αν αποτύχει αυτή η προσπάθεια, στην επιτροπή προστίθεται ένας γερουσιαστής από κάθε κοινότητα και δημιουργείται νέα πλειοψηφία. Αν το αδιέξοδο δεν επιλυθεί για χρονική περίοδο δύο ετών, τότε διαλύεται η Βουλή και προκηρύσσονται εκλογές. Η εκπροσώπηση στο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο θα είναι ίση για την κάθε κοινότητα. Το ίδιο ισχύει και για το Ανώτατο, οποιουδήποτε είδους υπόθεση κι αν εξετάζει. Σε περίπτωση διχογνωμίας, επιστρέφουν οι γνωστοί από το σχέδιο Ανάν ξένοι δικαστές, ένας εκ των οποίων επιλέγεται από το Συνταγματικο Δικαστήριο, για να μπορέσει να υπάρξει απόφαση.
Θεσμοί και αρμοδιότητες Οι συγκλίσεις προνοούν την ύπαρξη ομοσπονδιακής δημόσιας υπηρεσίας και αντίστοιχης Επιτροπής Ομοσπονδιακής Δημόσιας Υπηρεσίας. Τα μέλη της Επιτροπής θα διορίζονται για ένα χρόνο. Θα υπάρχει, επίσης, ομοσπονδιακός Γενικός Ελεγκτής και Αναπληρωτής, ενώ θα καθοριστούν ομοσπονδιακά αδικήματα. Σε ό,τι αφορά τις εξωτερικές σχέσεις, η ελληνική πλευρά πιστεύει πως η Κυβέρνηση πρέπει να έχει μόνο μια διεθνή παρουσία, με τις συνιστώσες μονάδες να συνεργάζονται μεταξύ τους και με την κεντρική κυβέρνηση, ώστε να συναποφασίζουν την εξωτερική πολιτική. Η τουρκική πλευρά αντιτείνει πως τα «κρατίδια» θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να υπογράφουν διεθνείς συμφωνίες, όταν αυτές εμπίπτουν εντός των δικών τους αρμοδιοτήτων. Σύγκλιση, ωστόσο, υπάρχει, αναφορικά με τα ακόλουθα θέματα, τα οποία αποτελούν αρμοδιότητα της κεντρικής κυβέρνησης: Ευρωπαϊκή πολιτική, αμυντική πολιτική, επικοινωνία, μετεωρολογία, απόδοση υπηκοότητας και ασύλου, όπως επίσης οι υπηρεσίες που σχετίζονται με την αντιτρομοκρατία, τη διακίνηση ναρκωτικών, το ξέπλυμα βρόμικου χρήματος, το οργανωμένο έγκλημα, τις χάρες και την αμνηστία. Η ομοσπονδιακή Αρχή θα καθορίζει, επίσης, την πνευματική περιουσία, την οικονομική συνοχή, τα εργασιακά δικαιώματα, την προστασία της οικογένειας και το δικαίωμα στην ποιότητα ζωής και στην υγεία. Στον έλεγχο της κεντρικής κυβέρνησης εντάσσονται, επίσης, τα ομοσπονδιακά οικονομικά, ο ομοσπονδιακός προϋπολογισμός και η έμμεση φορολογία, τα τελωνειακά τέλη και η ομοσπονδιακή οικονομική και εμπορική πολιτική, όπως και η ομοσπονδιακή αστυνομία, οι ανεξάρτητοι θεσμοί και επίτροποι, οι εκλογές και τα ομοσπονδιακά δημοψηφίσματα. Ακόμη, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα έχει υπό την εποπτεία της την ομοσπονδιακή περιουσία, τα δημόσια έργα που σχετίζονται με ομοσπονδιακές υπηρεσίες και τις απαλλοτριώσεις, σε συνεργασία με τα κρατίδια. Περαιτέρω, θα έχει τη διαχείριση των φυσικών πόρων, του ανταγωνισμού και των αρχαιοτήτων.
Διαφωνίες αέρος και θαλάσσης
Σύγκλιση υπάρχει σχετικά με το γεγονός πως τα χωρικά ύδατα, η υφαλοκρηπίδα και η ΑΟΖ θα εμπίπτουν στη δικαιοδοσία της κεντρικής κυβέρνησης, σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας. Η τ/κ πλευρά πιστεύει ότι η ιδιοκτησία των λιμανιών και των λιμενικών υπηρεσιών δεν πρέπει να ανήκει στην κεντρική κυβέρνηση. Σε ό,τι αφορά την αεροπορία, ωστόσο, τα πράγματα είναι πολύ πιο μπερδεμένα. Οι Τούρκοι επιθυμούν όπως το κράτος έχει, μεν, ένα FIR, αλλά με την πρόνοια ότι η εναέρια κυκλοφορία θα γίνεται από τα κέντρα ελέγχου έκαστου «κρατιδίου», τα οποία τοποθετεί στη Λάρνακα και στην Τύμπου. Η κάθε μονάδα θα είναι υπεύθυνη για την επάνδρωση, τις υποδομές και τις υπηρεσίες του κάθε κέντρου ελέγχου. Αντιθέτως η ελληνική πλευρά πιστεύει πως η πολιτική αεροπορία πρέπει να είναι ομοσπονδιακή αρμοδιότητα και να έχει ομοσπονδιακές υπηρεσίες που θα την ασκούν. Το FIR να είναι, δηλαδή, ενιαίο, όπως και η υπηρεσία, η οποία θα στελεχώνει τους δύο πύργους ελέγχου.
Εξωτερικές σχέσεις Απόκλιση υπάρχει στις εξωτερικές σχέσεις, αφού οι δύο πλευρές διαφωνούν για το είδος και τις δυνατότητες των ομόσπονδων μονάδων να συνάπτουν διεθνείς συμφωνίες, αν και συμφωνούν ότι οι διεθνείς σχέσεις εμπίπτουν στις αρμοδιότητες της κεντρικής κυβέρνησης. Η τουρκική πλευρά επιθυμεί τη συγκρότηση μιας επιτροπής εξωτερικών σχέσεων, που θα καθορίζει εξωτερική πολιτική, ενώ η ελληνική πλευρά θέλει το όργανο να είναι συμβουλευτικού χαρακτήρα, για ζητήματα που εμπίπτουν στις αρμοδιότητες των δύο μονάδων.
Το διπλωματικό σώμα, στο Υπουργείο Εξωτερικών, θα αποτελεί χωριστό μέρος της δημόσιας υπηρεσίας και θα είναι αντιπροσωπευτικό του πληθυσμού των δύο «κρατιδίων», αν και δεν υπάρχει συμφωνία για το ακριβές ποσοστό. Οι επικεφαλής των διπλωματικών αποστολών θα διορίζονται ανάμεσα στο διπλωματικό σώμα, αν και οι Τούρκοι θεωρούν πως θα πρέπει να υπάρχει και πρόνοια, ώστε να επιτρέπεται και ο διορισμός τρίτων. Θα πρέπει ο επικεφαλής και ο αναπληρωτής του να προέρχονται από διαφορετική κοινότητα, ενώ οι επικεφαλής σε Νέα Υόρκη, έδρες του ΟΗΕ, Συμβούλιο της Ευρώπης, Τουρκία, Ελλάδα, Γερμανία και στα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας θα πρέπει να προέρχονται και από τις δύο κοινότητες. Η αναγνώριση κρατών, η έναρξη διπλωματικών σχέσεων και η συμμετοχή σε διακρατικούς οργανισμούς θα αποφασίζονται από το προεδρικό συμβούλιο, ενώ η Κύπρος θα διατηρεί ειδικούς δεσμούς φιλίας με την Ελλάδα και την Τουρκία. Για την Τουρκία υπάρχει ειδική πρόνοια, για απόλαυση των τεσσάρων ελευθεριών από τους υπηκόους της, με τρόπο που να διασφαλίζεται η δημογραφική αναλογία.
Ποιος συμφωνεί τι Αναφορικά με τη σύναψη συμφωνιών, η ελληνική πλευρά πιστεύει πως αν και οι δύο πλευρές διαφωνούν με την επικύρωση μιας συμφωνίας θα πρέπει να αποφεύγεται η υπογραφή της, ενώ η τουρκική ότι θα πρέπει να απαγορεύεται η υπογραφή της. Οι συμφωνίες για ζητήματα όπως η οριοθέτηση ΑΟΖ θα επικυρώνεται από ειδική πλειοψηφία. Τα «κρατίδια» θα μπορούν να συνάπτουν συμφωνίες για ζητήματα των αρμοδιοτήτων τους, μόνο με κράτη με τα οποία η Κύπρος διατηρεί διπλωματικούς δεσμούς. Η ελληνική πλευρά πιστεύει ότι αυτό θα πρέπει να συμβαίνει υπό την προϋπόθεση ότι θα δίνει σχετική άδεια η κεντρική κυβέρνηση. Τα εμπορικά και τα πολιτιστικά ζητήματα εμπίπτουν στις αρμοδιότητες των συνιστωσών πολιτειών αλλά υπάρχουν πολλές αποκλίσεις επί της διαδικασίας, όπως και για τις λεπτομέρειες. Η ελληνική πλευρά πιστεύει πως οι μονάδες θα πρέπει να λειτουργούν μέσω του ΥΠΕΞ, για να έρχονται σε επαφή με ξένες κυβερνήσεις και σε συνεννόηση με το ΥΠΕΞ, για τις τοπικές Αρχές. .sigmalive.com/simerini 18/5/13
--
-
ΣΧΕΤΙΚΑ:
Αναστασιάδης: Εγώ ζήτησα το έγγραφο για το κυπριακό
Ο Αναστασιάδης κατήγγειλε τον Ντάουνερ στον Μπαν Κι Μουν: “Προσπαθεί να πολιτικοποιήσει ένα κοινωνικό δείπνο με τον Έρογλου”
Επιστολή Ν.Αναστασιάδη στον ΓΓ του ΟΗΕ: Καταγγέλλει ότι ο Ντάουνερ υποσκάπτει την αξιοπιστία του .... Σάλος στη Λευκωσία από το έγγραφο των Ηνωμένων Εθνών για το Κυπριακό
GR
FR
DE
ES
IT
RU
EU
No comments:
Post a Comment
Only News