ΓΝΩΜΟδοτήσεις...ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙΝ;..

Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΩΝ. ΡΙΖΟΣ,
(Εφέτης επί τιμή)
- Οι ενέργειες ορισμένων «εντιμοτάτων» πολιτικών ανδρών, εστερημένων εθνικής και πολιτικής αγωγής, αλλά και ήθους, έπληξαν τα θεμέλια, τόσο της Δημοκρατίας, όσο και της Κοινωνίας. Της ελληνικής κοινωνίας, η οποία αισθάνεται την θανάσιμη περίσφυξη της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής των τελευταίων χρόνων. Και ως εάν να μην αρκούσε ο άκρατος ηδονισμός και η αλαζονεία των «εντιμοτάτων» αυτών ανδρών, πλανάται στην «κοινή γνώμη» το  φάσμα μιας παραφιλολογίας, τόσον όσον αφορά την ποινική μεταχείριση, την προσαγωγή δηλαδή σε «δίκαιη δίκη» αυτών των ανδρών, όσο και το σπουδαιότερο, μήπως τα αδικήματα αυτών έχουν υποπέσει στην νομική «παραγραφή», όπως εσφαλμένως χρησιμοποιείται ο όρος,  δεδομένου ότι στην προκειμένη περίπτωση πρόκειται για έννομη συνέπεια, η οποία επέρχεται από την παράλειψη της Βουλής να ασκήσει την δίωξη.


Έτσι από το δημοσιογραφικό «ρεπορτάζ» πληροφορηθήκαμε, ότι
ο εισηγητής Αρεοπαγίτης για την υπόθεση της περιβόητης «Λίστας Λαγκάρντ»,  ζήτησε με έγγραφό του προς το αρμόδιο Δικαστικό Συμβούλιο (άρθρο 86 παρ. 4 Σ) να αποφανθεί αν τα αδικήματα, τα οποία αποδίδονται σε πρώην μέλη της Κυβερνήσεως, είναι ήδη παραγεγραμμένα ή όχι, αν δηλαδή, κατ’ ορθοτέρα έκφραση, έχει εξαλειφθεί το αξιόποινο, λόγω παρελεύσεως της αποσβεστικής προθεσμίας, την οποία ορίζει το Σύνταγμα (άρθρο 86 παρ. 3 εδ. 2 Σ). Επομένως τα θέματα τα οποία ανακύπτουν είναι: α) Είναι αρμόδιο το Δικαστικό Συμβούλιο να αποφανθεί για το θέμα της εξαλείψεως του αξιοποίνου προ του πέρατος της ανακρίσεως ή μήπως αυτό αποφαίνεται μετά το πέρας  και κατόπιν προτάσεως του αρμοδίως ορισθέντος Εισαγγελέα (άρθρο 86 παρ. 4 εδ. 3 Σ)
 και β) Όπως είναι γνωστό μετά τις εκλογές της 4-10-2009 άρχισε η δεκάτη τρίτη περίοδος της Βουλής, η οποία όμως δεν ολοκληρώθηκε με την συμπλήρωση τετραετίας (άρθα 40, 53 Σ), αλλά διαλύθηκε μετά από πρόταση της Κυβερνήσεως Λ. Παπαδήμου (Δ/γμα 40/11-4-2012) και την προκήρυξη γενικών βουλευτικών  εκλογών, για την 6-5-2012, χρόνο δε συγκλήσεως της νέας Βουλής, σε πρώτη τακτική σύνοδο, την 17-5-2012.

Έτσι άρχισε η δεκάτη τετάρτη περίοδος της Βουλής, πλην όμως δεν ευδοκίμησε η προσπάθεια σχηματισμού Κυβερνήσεως (άρθρο 37 Σ) και ως εκ τούτου ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας διέλυσε την Βουλή και προκήρυξε γενικές βουλευτικές εκλογές, για την 17-6-2012 (Δ/γμα 72/19-5-2012) και χρόνο συγκλήσεως της νέας Βουλής, σε πρώτη τακτική σύνοδο, την 28-6-2012. Από τις εκλογές της 17-6-2012 σχηματίσθηκε η σημερινή Κυβέρνηση, η οποία και έλαβε την ψήφο εμπιστοσύνης της Βουλής, την 8-7-2012. Επομένως από 17-6-2012 διανύουμε την δεκάτη πέμπτη περίοδο της Βουλής. Και το ερώτημα είναι. Η δεκάτη τετάρτη περίοδος της Βουλής  κατά την οποία δεν επιτεύχθηκε ο σχηματισμός βιώσιμης Κυβερνήσεως μπορεί να ληφθεί υπ’ όψη, για τον υπολογισμό της αποσβεστικής προθεσμίας, εντός της οποίας η Βουλή μπορεί να ασκήσει ποινική δίωξη, για αδικήματα μελών της Κυβερνήσεως, η οποία ήταν στην εξουσία κατά την δεκάτη τρίτη περίοδο!
Από σεβασμό προς τους θεσμούς και ενώ εκκρεμεί η απόφαση του Δικαστικού Συμβουλίου, δεν θα ήθελα να εκφέρω οποιαδήποτε γνώμη για το πρώτο θέμα, το οποίο εκθέτω ανωτέρω. Ως Έλληνας όμως πολίτης έχω θεμελιώδη υποχρέωση να εκδηλώσω την αφοσίωσή μου προς την Πατρίδα και την Δημοκρατία, αλλά και τον σεβασμό μου προς το Σύνταγμα και τους συνάδοντες προς αυτό νόμους (άρθρο 120 παρ. 2Σ). Επομένως για το δεύτερο θέμα, έστω και αν υπάρχει κίνδυνος να παρεξηγηθώ, από τους αφοσιωμένους στο στείρο κομματισμό, οφείλω να διατυπώσω την γνώμη μου.

Η θνησιγενής δεκάτη τετάρτη περίοδος της Βουλής, η οποία άρχισε την 6-5-2012 και έληξε την 19-5-2012, κατά την οποία έλαβε χώρα μόνο η ορκωμοσία των μελών της Βουλής (17-5-2012) και στην συνέχεια η «διάλυσή» της, δεν μπορεί, κατά την γνώμη μου, να ληφθεί υπ’ όψη και τούτο γιατί: i) Κατά τις διατάξεις του άρθρου 86 παρ. 3 Σ η Βουλή και μόνον αυτή μπορεί να ασκήσει την κατά την παράγραφο ένα αρμοδιότητά της μέχρι το πέρας της δεύτερης τακτικής συνόδου της βουλευτικής περιόδου, η οποία αρχίζει μετά την τέλεση του αδικήματος. Επομένως η ανωτέρω περίοδος της Βουλής, δηλαδή η δεκάτη τετάρτη περίοδος, θα έπρεπε να έχει  τουλάχιστον δύο συνόδους. Όμως η περίοδος αυτή διήρκησε μόνο δύο ημέρες, γι’ αυτό και χαρακτηρίσθηκε ως θνησιγενής και ii) Δεν αρκεί το γεγονός ότι μετά την λήξη της βουλευτικής περιόδου, κατά την οποία έλαβαν χώρα τυχόν αδικήματα μελών της Κυβερνήσεως, διεξήχθηκαν γενικές βουλευτικέ εκλογές και επομένως άρχισε τυπικώς η νέα βουλευτική περίοδος. Θα πρέπει η νέα Βουλή να έχει την δυνατότητα να κινήσει όλες τις διαδικασίες του άρθρου 86 Σ (πρόταση τριάντα βουλευτών, απόφαση Βουλής για συγκρότηση της επιτροπής για προκαταρκτική εξέταση κλπ), ενέργειες οι οποίες απαιτούν χρόνο, γι’ αυτό άλλωστε και το Σύνταγμα παρέχει στην Βουλή το διάστημα των δύο πρώτων  συνεχομένων τακτικών συνόδων, εντός του οποίου θα πρέπει να ασκηθεί η ποινική δίωξη. Επομένως η δεκάτη τετάρτη βουλευτική περίοδος και κατ’ ακολουθία και η πρώτη σύνοδος αυτής, η οποία διήρκησε μόνο δύο (2) ημέρες, ενώ η τακτική σύνοδος πρέπει να διαρκεί τουλάχιστον πέντε μήνες (άρθρο 64 παρ. 2 Σ), δεν έδωσε στην Βουλή τον χρόνο και την ευχέρεια της εφαρμογής των συνταγματικών διατάξεων. Ως εκ τούτου δεν μπορεί να γίνει λόγος για εξάλειψη του αξιόποινου, λόγω παρελεύσεως της αποσβεστικής προθεσμίας, για τυχόν αδικήματα των μελών της Κυβερνήσεως, τα οποία διεπράχθηκαν κατά το, από Οκτώβριο του 2009 μέχρι την 11 Απριλίου 2012, χρονικό διάστημα, οπότε και διαλύθηκε η Βουλή εκείνη.

Κάθε άλλη σκέψη φρονώ, ότι ενέχει «αυθαίρετη κομματική και φιλική καθήλωση», για τους παρανομούντες πολιτικούς, η οποία συνοδευομένη και από την «κομματική πειθαρχία», μεταβάλλει την Δημοκρατία σε αναρχία. Η καταπάτηση του Συντάγματος, το οποίο αποτελεί το θεμέλιο παντός κράτους, ιδίως δε με την «ανοχή» της Δικαιοσύνης, όπως θέλουν να «διαδίδουν» μερικοί άμοιροι του διακαιικού συστήματός μας, μεταβάλλει την πολιτική εξουσία σε οργανωμένη «ληστεία», κατά τον θείο λόγο του Αγίου Αυγουστίνου.
 (proinoslogos.gr)
25/10/13