Ο ριζοσπαστισμός είναι ανθρωπισμός. - «H κουλτούρα της μυστικότητας» που «κρατά όλους εμάς, το λαό, σε πλήρες σκοτάδι»

Η αδιαφάνεια είναι το ισχυρότερο όπλο των δικτατοριών, και η διαφάνεια, των δημοκρατιών
ΝΙΛΣ ΜΠΟΡ
Δανός νομπελίστας φυσικός (1885-1962) 
--
 Του ΑΧΙΛΛΕΑ ΦΑΚΑΤΣΕΛΗ(enet.gr)
Ως πού μπορεί να φτάσει η ριζοσπαστικοποίηση των κοινωνιών σε περιβάλλον βαθιάς συστημικής κρίσης; Η απάντηση είναι καταλυτική: μπορεί να φτάσει μέχρι τον πυρήνα της αντίληψης περί των θεμελιωδών, οικουμενικών ανθρώπινων δικαιωμάτων. Την απόδειξη δίνει μια νέα ευφάνταστη, τολμηρή και υψηλής σημειολογικής αξίας πρωτοβουλία ενός γνωστού κύκλου Αμερικανών αντικαπιταλιστών ακτιβιστών. Είναι η ομάδα των Adbusters, η ομάδα που εμπνεύστηκε το κίνημα κατάληψης της Γουόλ Στριτ το 2011-το γνωστό occupy wall street-, που εξελίχτηκε στη συνέχεια σε παγκόσμιο κίνημα καταλήψεων δημόσιων χώρων και που τώρα επιστρέφει στο επίκεντρο του διεθνούς ακτιβισμού με μια νέα πρωτοβουλία υψηλών προσδοκιών και ισχυρής δυναμικής. Είναι η πρόταση για «Ριζική Διαφάνεια» (Radical Transparency), όπως την αποκαλεί.
Συγκεκριμένα, πρόκειται για μια επισήμανση περί ανάγκης αναθεώρησης της Οικουμενικής Διακήρυξης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η οποία οφείλει πλέον να συμπεριλάβει μια νέα παράγραφο, που θα αφορά τη βαθιά, ριζική και εκ βάθρων αναθεώρηση της αντίληψης περί αδιαφάνειας των κρατικών υπηρεσιών και των κυβερνήσεων. Μια αδιαφάνεια που ισοδυναμεί με πλήρη αποκλεισμό των κοινωνιών από τη διαχείριση των μεγάλων πολιτικών και οικονομικών ζητημάτων, όπως αποδείχτηκε από το μπαράζ των αποκαλύψεων των τελευταίων ετών, μέσω του ιστότοπου WikiLeaks και την ηρωική δράση του Μπράντλεϊ Μάνινγκ και του Εντουαρντ Σνόουντεν. 

«Τα ίδια λάθη, τα ίδια ψέματα»
Επιχειρώντας μια συνοπτική διαδρομή στο πρόσφατο παρελθόν των εγκληματικών ψευδών και της αδιαφάνειας που οδήγησαν σε μαζικές σφαγές, το κείμενο της «Ριζικής Διαφάνειας» αναφέρει: «Μας είπαν ψέματα για τον Μοσαντέκ στο Ιράν. Μας είπαν ψέματα για τους λόγους εμπλοκής στο Βιετνάμ. Μας είπαν ψέματα για τη δολοφονία του Αλιέντε στη Χιλή. Για την εισβολή στην Αϊτή και την Κούβα, για τις παρασκηνιακές διαπλοκές με το εμπόριο ναρκωτικών, όπλων και δικτατοριών στην Κεντρική Αμερική και αλλού. Ψέματα για το Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Λιβύη, τη Συρία, και τώρα, για την Αίγυπτο. Ο 21ος αιώνας μόλις έκλεισε την πρώτη δεκαετία του, κι είναι το ίδιο βίαιος και αλαζονικός σαν τον προηγούμενο. Τα ίδια λάθη, οι ίδιες εκατόμβες, τα ίδια ψέματα». Κλειδί στη δυσοίωνη πραγματικότητα, εκτιμάται ότι είναι «η κουλτούρα της μυστικότητας» που «κρατά όλους εμάς, το λαό, σε πλήρες σκοτάδι». Κι αφού το κείμενο επιχειρεί μια τολμηρή, λιτή, αναφορά σε συγκεκριμένα στημένα επεισόδια δήθεν επικείμενων τρομοκρατικών ενεργειών και στην πολιτική των επιλεκτικών στοχευμένων δολοφονιών, πράξεις που καλύπτονται από μυστικότητα και διαπερνούν όλο το φάσμα της σημερινής γεωπολιτικής πρακτικής, επικαλείται μια φράση του προέδρου Κένεντι το 1961, ότι «τα δεινά της μυστικότητας είναι πολύ περισσότερα από εκείνα από τα οποία υποτίθεται ότι μας προστατεύει». 

Η βία, ο πόλεμος
Και συνεχίζει το κείμενο, ότι έπειτα από «τα πιο απεχθή και τραυματικά επεισόδια του περασμένου αιώνα, του Αουσβιτς, της Δρέσδης και της Χιροσίμα» ήρθε η Οικουμενική Διακήρυξη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων το 1948, υπογραμμίζοντας τη βεβαιότητα ότι χωρίς τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, η βία, ο πόλεμος και οι γενοκτονίες είναι σίγουρο ότι τουλάχιστον θα συνεχιστούν, αν δεν επιδεινωθούν, στο μέλλον. «Οσο οι ελίτ θα μπορούν να διεξάγουν πολέμους και γεωπολιτική σε πλήρη μυστικότητα, δεν θα δούμε ειρήνη επί γης», καταλήγει η ομάδα Adbusters, που, θεωρώντας τη διαφάνεια βασικό ανθρώπινο δικαίωμα, προτείνει την παρακάτω προσθήκη στην Οικουμενική Διακήρυξη: «Ολοι έχουν δικαίωμα να ζουν σε έναν κόσμο χωρίς αδιαφάνεια. Το δικαίωμα αυτό περιλαμβάνει την απαλλαγή από την κρατική εξαπάτηση, την επιχειρηματική παραπληροφόρηση, τους οικονομικούς χειρισμούς, και το δικαίωμα της πλήρους δημοσιοποίησης όλων των θεμάτων που αφορούν την ειρήνη, την ασφάλεια, το περιβάλλον και την οικονομία».
**********
 
Σοβιετικές μνήμες
Την περασμένη εβδομάδα απαγγέλθηκε η πρώτη ετυμηγορία δικαστηρίου της Μόσχας εναντίον ενός από τους 27 πολιτικούς κρατουμένους που συνελήφθησαν στις διαδηλώσεις της 6ης Μαΐου, στην πλατεία Μπολότναγια της ρωσικής πρωτεύουσας. Ο ακτιβιστής -δηλωμένος αναρχικός- που δικάστηκε κατηγορούμενος για βιαιοπραγία κατά αστυνομικού, ήταν ο Μιχαήλ Κοσένκο και η καταδίκη του ήταν ο επ' αόριστον εγκλεισμός σε ψυχιατρείο.
Η σοβιετική παράδοση βρίσκει διέξοδο και στη σημερινή Ρωσία, στέλνοντας στα ψυχιατρεία τούς τωρινούς αντιφρονούντες: μετά τον Κοσένκο, ανεβαίνουν στο εδώλιο του κατηγορουμένου άλλοι επτά σύντροφοί του, που αντιμετωπίζουν ή ποινές φυλάκισης μεταξύ τεσσάρων και δέκα ετών ή εγκλεισμό σε ψυχιατρεία.
Κατά του fracking
Ακτιβιστές από 26 χώρες και 50 αμερικανικές Πολιτείες συμμετείχαν το περασμένο Σάββατο στη φετινή παγκόσμια ημέρα κατά του fracking (της εξόρυξης σχιστολιθικού φυσικού αερίου με τη μέθοδο της υδραυλικής ρηγμάτωσης, που είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη για το περιβάλλον και τα υπόγεια ύδατα). Η έμπνευση για τη διοργάνωση των παγκόσμιων δράσεων ανήκει στην Global Frackdown, μια ένωση ακτιβιστών απ' όλο τον κόσμο μέσω κοινωνικής δικτύωσης, που έχει ήδη πετύχει εντυπωσιακά αποτελέσματα, μεταξύ των οποίων την ψήφιση 336 πολιτειακών μέτρων κατά του fracking στις ΗΠΑ και την απαγόρευση της μεθόδου σε συγκεκριμένες περιοχές της Γαλλίας, της Ρουμανίας, του Καναδά και της Βουλγαρίας. Και φέτος, δεν έλειψαν οι συγκρούσεις με την αστυνομία, η οποία δείχνει να μην κατανοεί τι είναι το fracking.
Σοσιαλισμός- οικολογία
Βρήκαν το σλόγκαν, τώρα πάνε να βρούνε και τα μέλη. Είναι οι Αμερικανοί Σοσιαλιστές που οραματίζονται ένα νέο «Σοσιαλοικολογικό Κίνημα», υπό το σύνθημα «Συστημική Αλλαγή, όχι Κλιματική». Πρόσφατα πραγματοποίησαν διαδηλώσεις και συνέδρια με επιτυχία, όπως εκτιμούν οι ίδιοι. «Μπροστά στην περιβαλλοντική κρίση, επιχειρείται στις ΗΠΑ μια συνένωση της παραδοσιακά διασπασμένης αμερικανικής Αριστεράς, του Κόμματος των Πρασίνων και όλων των επιμέρους αριστερών και αριστερο-οικολογικών κινημάτων Οικολογικής Αλληλεγγύης», αναφέρουν οι Αμερικανοί Σοσιαλιστές. Ελπίζουν να καλύψουν το κενό που αφήνει η «αποδυνάμωση του κινήματος occupy», καθώς αναδύεται ένα «νέο κύμα δυναμικού αμερικανικού ακτιβισμού ως απάντηση στην επιδεινούμενη περιβαλλοντική κατάσταση». 
 (enet.gr)
27/10/13