Ο ανθρωπιστικός παράγοντας ως πολιορκητικός κριός αποδόμησης...

Γράφει ο Αλέξανδρος Νίκλαν
Owner of IISCA
Σε όλη την διάρκεια της περασμένης δεκαετίας 2000-2010, το νέο "όπλο" που χρησιμοποιήθηκε απο πάρα πολλούς ισχυρούς, ήταν το "ανθρωπιστικό στοιχείο". Απο την διαμέλιση της Γιουγκοσλαβίας που διαρκεί ακόμα και σήμερα, μέχρι και την εισβολή σε χώρες όπως η Συρία, η Λιβύη, το Ιράκ , το Αφγανιστάν, η Σομαλία, κτλ... αλλά και μέχρι και χώρες που ουσιαστικά δεν μπορούσαν να τεθούν σε εμπόλεμη κατάσταση (βλ. Ουκρανία τώρα), το κύριο στοιχέιο αναφοράς ήταν η υπερβατική χρήση του "ανθρωπιστικού στοιχείου".

Στις περισσότερες χώρες παραπάνω, η παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποτέλεσε πάντα την κερκόπορτα για μια προσπάθεια εισβολής, επιρροής και χειραγώγησης των χωρών και των πολιτικών τους. Μάλιστα πολλές φορές όταν δεν υπήρχε τέτοια περίπτωση παραβίασης δικαιωμάτων , αυτές υποκινούνταν απο την εδραίωση, ενός είδους "αντιπολίτευσης" που διαμύνηε για καταστάσεις μη ελευθερίας λόγου και έκφρασης αρχικά για να καταλήξει σε κάτι πιο ουσιαστικό.

Μειονότητες φυλετικές , μειονότητες κοινωνικές , μειονότητες ακόμα και διαφωνούντων , χρησιμοποιούνται απο μυστικές υπηρεσίες, έτσι ώστε να επέρθει κοινωνική διχόνοια και αναταραχή , για να είναι πιο επηρρεάσιμες καταστάσεις απο ξένους παράγοντες. Η περίπτωση π.χ όπως ανέφερα της Γιουγκοσλαβίας αλλά και γενικότερα των Βαλκανίων είναι μια καλή απεικόνιση των παραπάνω.

Η πολιτική του "Διαίρει και βασίλευε" άλλωστε είναι μια πολύ καλή μέθοδος για να μπορεί κάποιος να επικρατήσει σε ενα κατά τα άλλα ομοιογενές σύνολο , αν δεχόταν όποια απευθείας κρούση απο εξωτερικό παράγοντα.

Με αυτό φυσικά δεν αναιρεί κάποιος οτι όντως υπήρξαν και υπάρχουν παραβάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε χώρες όπως η Συρία π.χ. Όμως είναι σημαντικό να δούμε πως προκύπτουν ακόμα και αυτές οι παραβάσεις και απο ποιούς. Επί παραδείγματι η Συρία και ο Ασσάντ είναι μια κατάσταση που διαμορφώθηκε αρχικά απο επέμβαση απευθείας στο παρελθόν απο τις ίδιες μυστικές υπηρεσίες που σήμερα δεν θέλουν να συνεχίσει να ηγείται. Το ίδιο ισχύει και για το Ισλαμικό μέτωπο που έχει χρηματοδοτηθεί και ενισχυθεί απο όλους σχεδόν τους μεγάλους παράγοντες της διεθνούς σκακιέρας.

Και στην Ελλάδα;... στην Ελλάδα, έχει αρχίσει εδώ και καιρό το παραπάνω με κύρια στοιχεία στόχευσης , τους παράνομους μετανάστες , τις δήθεν εθνικές μειονότητες απο Αλβανία, ΠΓΔΜ και Τουρκία σε Ήπειρο, Μακεδονία και Θράκη αντίστοιχα. Το δυστυχές είναι πως υπάρχουν ακόμα και πολιτικοί ΕΚΛΕΓΜΕΝΟΙ που στηρίζουν τα παραπάνω... απο θέσεις βουλευτικές μέχρι και απο τοπικές αυτοδιοικήσεις. Φερέφωνα είτε εν αγνοία τους (οι γνωστοί ηλίθιοι) , είτε με σκοπιμότητα (κυρίως μουσουλμάνοι εκ Τουρκίας).

Ο τρόπος αντιμετώπισης τους δεν είναι εύκολος και απαιτεί εώς κάποιου σημείου χρήση των νόμων και του συντάγματος για την απομόνωση και τον περιορισμό τους ακριβώς όπως έγινε απο την Γαλλία με τον Σαρκοζί απέναντι σε αλλοδαπούς παράνομα ευρισκόμενους εκεί, ... απο τον Κάμερον πολύ πρόσφατα (προ ημερών) με το νέο νομοσχέδιο... ή και στην ακραία περίπτωση της αντιμετώπισης απο τον Πούτιν , σε διάφορα θέματα απέναντι σε μεμονωμένες ομάδες που θέλησαν να προσαρμόσουν την πλειοψηφία στα μέτρα της μειοψηφίας.

Ειδικότερα στην Ελλάδα πάλι στο θέμα της Θράκης πχ. η διαχρονική απομόνωση απο το Ελληνικό κράτος των Πομάκων και η λήθη που επήρθε σε κοινωνική μέριμνα για τον πληθυσμό εκεί, έδωσε χώρο στην Τουρκία να εισβάλει και να δημιουργήσει επιρροές. Το ίδιο ακριβώς προσπάθησαν και οι Αλβανοί στην Ήπειρο με την Τσαμουριά αλλά εκεί η διαφορά ήταν πως δεν χρησιμοποιήθηκε κανένα πολιτισμικό στοιχείο (π.χ. Θρησκεία του Ισλάμ -Τουρκία ) και έτσι μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει κάτι σημαντικό. Στο θέμα του μεταναστευτικού ιδιαίτερα , η Ελλάδα πρέπει να σκληρύνει πολύ την στάση της , διατηρώντας όσους χρειάζεται και έχουν αποδεδειγμένα ένταξη και αφομείωση απο την Ελληνική κοινωνία και να μην αφήσει να προσαρμοστούν νέα δεδομένα στην Ελληνική περιφέρεια όπως π.χ. η Σαρία και η γκετοποίηση περιοχών με επίκεντρο ενα ναό-τζαμί.

Ας μην ξεχνάμε πως το επόμενο βήμα μετά τα παραπάνω είναι η έγερση απαιτήσεων.. και αυτό στον διαμελισμό. Προς τέρψιν ξένων συμφερόντων.


Πηγή: Geopolitics and Daily News