Πέθανε ο Νικόλαος Μάρτης.

Πέθανε σε ηλικία 98 ετών ο πρώην υπουργός Βορείου Ελλάδος και στενός συνεργάτης του Κωνσταντίνου Καραμανλή, Νικόλαος Μάρτης. 

Η επικήδειος ακολουθία τελέστηκε το μεσημέρι της Τετάρτης από τον ιερό ναό Αγίων Θεοδώρων του Α' Κοιμητηρίου Αθηνών ενώ η ταφή θα γίνει την Πέμπτη στον τόπο καταγωγής του, το χωριό Μουσθένη Καβάλας.
Ο Ν. Μάρτης γεννήθηκε στις 7/1/1915 στη Μουσθένη του νομού Καβάλας. Σπούδασε στη Νομική Σχολή της Θεσσαλονίκης και ήταν παντρεμένος με την Αναστασία Τσιάμκαρη, με την οποία απέκτησε έναν γιο και μία κόρη.
Πήρε μέρος ως έφεδρος ανθυπολοχαγός στη μάχη των Οχυρών της Μακεδονίας κατά τη γερμανική εισβολή το 1941, στη μάχη του Ελ Αλαμέιν, στη μάχη του Ρίμινι με την 3η Ορεινή Ελληνική Ταξιαρχία και στη μάχη των Αθηνών το 1944.

Οι Αλβανοί κατέστρεψαν Ελληνικές αρχαιότητες! Ισοπέδωσαν 11 αρχαίους τάφους αφαιρώντας πολύτιμα αντικείμενα, στον τύμβο του Βαλιαρέ, κοντά στο Αργυρόκαστρο…

PEΠOPTAZ  ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΠΑΡΚΑ (proinoslogos.gr)
. 
Η καταστροφή αρχαιοτήτων, η οικειοποίηση της ταυτότητάς τους ή και η παραμέληση και αποσιώπηση, όταν οι αρχαιότητες αυτές μιλούν για την ελληνική τους καταγωγή, αποτελούν πλέον συνιστώσα της αλβανικής αρχαιολογίας στο σημερινό Νότο της Αλβανίας. 
 
Τελευταία, άγνωστοι και για άγνωστους λόγους κατέστρεψαν τους αρχαίους τάφους στον τύμβο του Βαλιαρέ, μόλις λίγα χιλιόμετρα έξω από την πόλη Αργυροκάστρου. Η ισοπέδωσή τους έγινε με βαρύ σκαπτικό όχημα.
Οι δράστες πριν την ολική  καταστροφή αφαίρεσαν πρώτα τα αντικείμενα που υπήρχαν στους αρχαίους τάφους.

Α. Σαμαράς: Η 20η Ιουλίου είναι ημέρα χρέους. Οι Έλληνες συμπαρατασσόμαστε σε όλους τους αγώνες των αδελφών Κυπρίων.

Ημέρα τιμής, μνήμης και χρέους επιλύσης του κυπριακού ζητήματος χαρακτήρισε ο Πρωθυπουργός την 20η Ιουλίου στο μήνυμά του για τη "μαύρη" επέτειο της εισβολής του Αττίλα στη Μεγαλόνησο.
Αναλυτικά, η δήλωση του Αντώνη Σαμαρά έχει ως εξής:
Η 20η Ιουλίου είναι, για τους Απανταχού Έλληνες, ημέρα τιμής και μνήμης. Αλλά και ημέρα ανάδειξης της πραγματικής διάστασης του κυπριακού προβλήματος. Ημέρα χρέους.
Είναι πρωτίστως, ημέρα τιμής προς τους ηρωικώς πεσόντες και τους εν ψυχρώ εκτελεσθέντες, τους νεκρούς και τους αγνοούμενους της εισβολής του Αττίλα.

Battle of Kilkis: Κιλκίς 1913: Παράδειγμα οι αξιωματικοί

Οι Έλληνες στρατιώτες

εμπνέονταν από το παράδειγμα

των αξιωματικών

The Greek soldiers
was inspired by the example
the officers

" Συνταρακτικές είναι οι αφηγήσεις των πρώτων τραυματιών από την μάχη του Κιλκίς.
Για τη μεταφορά των τραυματιών επιτάχθηκε το επιβατηγό ‘Πέλωψ’ της ‘Κυκλαδικής Εταιρείας’.

Παρέλαβε στις 24 Ιουνίου εκατόν σαράντα τραυματίες από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Αναφέρεται, μάλιστα, πως το πλοίο ‘έπιασε’ σε λιμάνι της Χαλκιδικής για αλλαγή επιδέσμων των τραυματιών και κατόπιν έβαλε πλώρη για το ‘καθαρτήριο’ του Πειραιά, με τελικό προορισμό των τραυματιών το νοσοκομείο του Ναύσταθμου.
Για το σκοπό αυτό το εν λόγω νοσοκομείο κενώθηκε από όλους τους νοσηλευόμενους ασθενείς ναύτες. 
Η αφήγηση του τραυματισμένου λοχία

Σταματήστε να μάχεστε μεταξύ σας με τα μάτια κλειστά!

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Αν κάποιος περίμενε πως μετά από μια οικονομική καταστροφή σαν τη σημερινή - που αγγίζει τα όρια της εθνικής τραγωδίας - το ελληνικό πολιτικό σύστημα θα φερόταν με την μέγιστη δυνατή ωριμότητα, προφανώς διαψεύστηκε για άλλη μια φορά.

Ακόμη και ο αναμενόμενος σήμερα αναγκαστικός συμβιβασμός δεν προοιωνίζεται κάτι καλό για τη χώρα.

Αν δεν γίνει κατανοητό ότι τέτοιες στιγμές παραμερίζονται τα πάντα (και οι πάντες) και μπροστά στα μάτια όλων υπάρχει μόνο το συμφέρον της πατρίδας, τότε η επόμενη κρίση βρίσκεται σίγουρα πολύ κοντά.

Η Ιστορία της Ελλάδας έχει δείξει πως σπάνιες υπήρξαν αυτές οι στιγμές – οι στιγμές που σύσσωμο το Έθνος, ενωμένο κάτω από σύσσωμη την ηγεσία του, έδωσε μια μάχη και την κέρδισε.

Η Ρεπούση προσβάλλει ξεδιάντροπα την ελληνική ιστορία

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
-
Η κυρία Μαρία Ρεπούση, ιστορικός κατά δήλωσή της και βουλευτής με την υποστήριξη 1670 Ελλήνων πολιτών, είναι για πολλούς ανθρώπους η εικόνα και «ενσάρκωση» της λέξης «πρόκληση». Με όλη τη σημασία της λέξης…


Υπό οποιαδήποτε οπτική γωνία αναλυθούν οι απόψεις της, γεγονός είναι πως ό,τι εκστομίζει αυτή η κυρία, προσβάλλει τα αισθήματα της πλειοψηφίας των Ελλήνων, την ιστορική μας μνήμη και την αδιαμφισβήτητη διϋποκειμενική γνώση. Το χειρότερο όλων, είναι ότι όσο με ενοχλεί η φασιστική δράση της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, άλλο τόσο δεν αντέχω τις αμπελοφιλοσοφίες της βουλευτού της ΔΗΜΑΡ, η οποία στοχεύει να αλλάξει την ελληνική ιστορία και μάλιστα προς όφελος των εχθρών της -και δεν έχει το θάρρος να το παραδεχθεί.

Ρούπελ 6 Απριλίου 1941 - «Τα οχυρά δεν παραδίδονται, αλλά καταλαμβάνονται»! ....

 Από περσινό άρθρο του Εν Κρυπτώ

-

72 χρόνια συμπληρώνονται αυτές τις μέρες από την εποποιία των οχυρών της Γραμμής Μεταξά. Από 6 ως 10 Απριλίου 1941, οι μαχητές του Ρούπελ και των υπόλοιπων οχυρών της Γραμμής Μεταξά αντιμετώπισαν με ηρωισμό την επίθεση της 12ης γερμανικής στρατιάς υπό τον στρατάρχη Λιστ, αντιτάσσοντας την ανδρεία τους στην αριθμητική και τεχνολογική υπεροχή του αντιπάλου.

Ως ελάχιστο φόρο τιμής δημοσιεύουμε εδώ
την εξιστόρηση της μάχης του οχυρού Ρούπελ, γιατί αυτό έχει μείνει χαραγμένο στη συλλογική μνήμη των Ελλήνων - χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι μάχες στα υπόλοιπα οχυρά ήταν λιγότερο ηρωικές.

6 Απριλίου 1941. Η ηρωική μάχη στο Μπέλες και στο Ρούπελ

Γράφει ο Ιωάννης Μ. Ασλανίδης
Στα βορειοηπειρωτικά βουνά, τέλη Μαρτίου 1941, οι πρώτες εαρινές πνοές φυσούσαν επάνω σε αποτρόπαιο τοπίο, σπαραγμένο από τον ορυμαγδό του πολέμου. Η νίκη των Ελλήνων είχε κερδηθεί, αλλά το ανθρώπινο τμήμα εκατέρωθεν υπήρξε βαρύτατο. Ο πατριωτισμός και η ευψυχία των Ελλήνων απέδωσε ήδη πολλαπλάσια και των πιο αισιόδοξων προσδοκιών. Είναι δύσκολο ν’ αποτιμηθεί, πόσο οφείλει το Ελληνικό Έθνος, στα απλά τέκνα του λαού, τα ενταγμένα στον πολύμοχθο χερσαίο Στρατό, αντίπαλο των Ιταλών επιδρομέων.

Αν όμως ο Στρατός αυτός κράτησε το κύριο βάρος του Ελληνοϊταλικού πολέμου και είχε την κύρια συμβολή στην ένδοξη έκβασή του, εξαίρετες υπηρεσίες προσέφεραν παράλληλα το Πολεμικό Ναυτικό και η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία. Ηρωικά, αθόρυβα, με άοκνη καθημερινή δράση, προσέφεραν αξιοθαύμαστες υπηρεσίες στο δίκαιο εκείνο αγώνα του έθνους, παρά την απόλυτη υπεροπλία του εχθρού στην θάλασσα και στον αέρα.

Συγγνώμη, αλλά σε ποιό σοβαρό ιστορικό βιβλίο διαβάσατε ότι ο Τσολάκογλου ήταν μέραρχος της 4ης μεραρχίας στην Μικρασία;/Επιβάλλεται όμως να διορθώσετε τα όσα γράψατε διότι δεν έχουν καμμία σχέση με την πραγματικότητα.

Ο/Η Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Η προσωπικότητα του Γεώργιου Τσολάκογλου δικαιώνετ...": 
-
  Συγγνώμη, αλλά σε ποιό σοβαρό ιστορικό βιβλίο διαβάσατε ότι ο Τσολάκογλου ήταν μέραρχος της 4ης μεραρχίας στην Μικρασία; Ολόκληρη η παράγραφος είναι γεμάτη από ιστορικά λάθη τόσο χοντροκομμένα που μάλλον έχουν γίνει εσκεμμένα. Η αλήθεια είναι η εξής: Η 4η Μεραρχία όντως αντιμετώπισε μαζί με την 1η τον κύριο όγκο της τουρκικής επίθεσης τον Αυγουστο του 1922. Την πρώτη μέρα δηλ. στις 13/8 αντεξε όπως-όπως μετά από την ηρωική αντίσταση που προέβαλε το ένα από τα τρία συντάγματά της το 35ο στο άκρο δεξιό της της παράταξης. Όμως οι απώλειες ήσαν τρομέρές και είχε ήδη χαθεί η πρώτη και σημαντικότερη γραμμή άμυνας.

Να απαντήσουμε σε όσους στάζουν «δηλητήριο» κατά της Ελλάδας!..

Γράφει ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΕΜΟΣ

* Είναι γνωστό το λεγόμενο «Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται». Η πεσούσα δρυς στην προκειμένη περίπτωση είναι η Ελλάδα. Και η πτώση είναι οικονομική. Έτσι, κάποιοι κακόβουλοι και μοχθηροί Ευρωπαίοι θεώρησαν κατάλληλη την ευκαιρία να βγάλουν τα απωθημένα τους και να ταπεινώσουν την χώρα μας.
Πρωτοπόροι στο θέμα αυτό είναι οι Γερμανοί, οι οποίοι σε κάθε ευκαιρία εύχονται την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ και την συνακόλουθη χρεοκοπία. Μάλιστα ο Αυστριακός αντικαγκελάριος «οπαδός της Μέρκελ» δήλωσε ότι η Ευρωζώνη θα μπορούσε να υπάρξει και χωρίς την Ελλάδα...

Κιλκίς 1914: Η Πρώτη Μεγάλη Στρατιωτική Παρέλαση της Ελλάδας (21η Ιουνίου)

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος (mikres ekdoseis gr)
Α νασύρουμε γεγονότα από το παρελθόν, στα οποία η σκόνη που επικάθησε σε αυτά και κοντεύει να τα εξαφανίσει. Η άσκοπη τριβή με τη σύγχρονη καθημερινότητα- όπου αλλότρια στοιχεία μας έχουν κατακυριεύσει- μας ωθεί στη Λήθη.

Δεν ζούμε στο παρελθόν, εντρυφούμε, όμως σε αυτό, για να βαδίσουμε με ολόρθο το μέτωπο προς το μέλλον.

Ας αρχίσουμε, λοιπόν, τη σύντομη παρέμβασή μας.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ του ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΚΡΗΤΩΝ ΜΟΝΑΧΟΥ ...

 Η μελέτη «Γαύδος, η αρχαία Ωγυγία;» του Γ. Λεκάκη

δόθηκε δώρο σε κάθε Ελληνόπουλο

που αποφοίτησε από την Γ΄ Λυκείου Μονάχου!

Το έργο «Γαύδος, η αρχαία Ωγυγία;» του συγγραφέα Γιώργου Λεκάκη τυπώθηκε σε περίπου 150 αντίτυπα και διανεμήθηκε δωρεάν, ως αναμνηστικό στους αποφοίτους της Γ΄ τάξεως του Ελληνικού Λυκείου Μονάχου!

Ως γνωστόν, ο συγγραφέας Γ. Λεκάκης (www.lekakis.com) έχει γεννηθεί στο Μόναχο της Γερμανίας, δείχνει πάντα ευαισθησία για τα Ελληνόπουλα που ζουν στο Μόναχο και κατάγεται (εκ πατρός) από την Κρήτη.

Το συγκεκριμένο έργο του Γ, Λεκάκη, είχε κυκλοφορήσει σε α΄ έκδοση από τις εκδόσεις «Αέροπος», το 2006.

Το κόστος για να τυπωθεί το συγκεκριμένο έργο ήταν μια προσφορά ενός καλού φίλου και ευαίσθητου Έλληνα του κ. Παντελή Φουρκιώτη. Στην τελευταία σελίδα αναφέρονται όσοι συνέβαλαν στο να τυπωθεί και να διανεμηθεί το έργο, δηλ. ο συγγραφέας κ. Γιώργος Λεκάκης,  ο Σύλλογος «Αριστοφάνης», ο Κρητικός Σύλλογος Μονάχου και Περιχώρων, η Σχολική Επιτροπή του 2ου Δημοτικού Σχολείου Μονάχου, καθώς και ο κ. Παντελής Φουρκιώτης.

  

Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Λεκάκη που μας παραχώρησε αφιλοκερδώς την συγκεκριμένη εργασία του για την νήσο Γαύδο, για να κάκουμε γνωστό αυτό το ακριτικό κρητικό νησί στα Ελληνόπουλα του Μονάχου.

Με φιλικούς χαιρετισμούς

για τον Κρητικό Σύλλογο Μονάχου και περιχώρων,

Στέλιος Ε. Αντωνάκης

www.crete-legend.de

Ο θυμός δεν είναι αρκετός να κάνει εφικτό το επιθυμητό...

Γράφει ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ Ι. ΜΕΡΤΖΟΣ*

proinoslogos

*   Αλάνθαστος παραμένει χιλιάδες χρόνια ο χρησμός των αρχαίων Αιγυπτίων ιερέων: Έλληνες αεί παίδες. Παιδιά για πάντα οι Έλληνες! Παίζουμε με τη φωτιά και στα καλά καθούμενα καιγόμαστε μόνοι μας. Ψηφίζουμε ελεύθερα συμφορά μέσα στην τρελή χαρά!.. Αυτό φανερώνει η Ιστορία μας που δεν μας διδάσκει τίποτε και, γι’ αυτό, επαναλαμβάνεται σταθερά.
Το 1893 η μικρή Ελλάδα κήρυξε πτώχευση αλλά το 1897 κήρυξε τον πόλεμο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία από τον καφενέ του Ζαχαράτου. Εθνική καταστροφή, νέα χρέη και δήμευση όλων των εθνικών εσόδων.
Πριν παρέλθει μια γενεά, το 1920 η Ελλάδα πολεμούσε ολομόναχη στη Μικρά Ασία.

Ευχαριστήρια επιστολή της Υπουργού Φρόσως Κιάου προς τον Γκύντερ Γκρας ...

Ισμήνη Χαραλαμπομπούλου

 protothema

Η Υπουργός Παιδείας, Φρόσω Κιάου, εξέφρασε με σχετική επιστολή τις ευχαριστίες του Πρωθυπουργού κ. Παναγιώτη Πικραμμένου και της Κυβέρνησης της Ελλάδας προς το γερμανό συγγραφέα Γκύντερ Γκρας, βραβευμένο με νόμπελ λογοτεχνίας το 1999, για το ποίημα «Η ντροπή της Ευρώπης» που αφιέρωσε στη χώρα μας.

 

Στην ευχαριστήρια επιστολή, η κ. Κιάου αναφέρει: 

Η Ευρώπη είναι ο φυσικός μας χώρος, το οχυρό μας ...

Γράφει η Ρίτσα Μασούρα*

Πολλές φορές είναι δίπλα μας. Φτάνει να απλώσουμε το χέρι. Κι ύστερα να φυλλομετρήσουμε το βιβλίο. Τόσο απλά. Μέχρι εκεί που οι αντοχές μας επιτρέπουν. Ωσπου ο νους να προδοθεί από την κόπωση. Τα βιβλία δεν είναι αναγκαστικά μικρές ή μεγάλες ανθρώπινες ιστορίες, οδυσσειακές περιπέτειες, θελκτικά ησυχαστήρια ή διηγηματικοί ροδότοποι. Δεν είναι ο Αγαπήνωρ και ο ηδονικός Ελπήνωρ της μυθολογίας. Δεν είναι διάχυτος, ατίθασος έρωτας, καρυοθραύστης, ρεμβώδης πρωταγωνιστής, ένα ανθρώπινο δράμα, λυγμός πριν κοιμηθούμε. Τα βιβλία μπορεί να είναι δοκίμια, πραγματείες, ρυμουλκά που με μαγικό τρόπο μάς οδηγούν έξω από το κλουβί των ηλιθίων.

Η Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως ...

Του ΜΙΧΑΗΛ Γ. ΤΡΙΤΟΥ, Κοσμήτορα Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.

proinoslogos gr

*   Πέρασαν 559 χρόνια από την αποφράδα εκείνη ημέρα της 29ης Μαΐου 1453, κατά την οποία «κρίμασιν οίς οίδε Κύριος» η Πόλις Εάλω. Έσβησε «ο οφθαλμός της Οικουμένης, το παγκόσμιον άκουσμα, το υπερκόσμιον θέαμα, ο ποδηγός της Ορθοδοξίας, του λόγου το μέλημα και του καλού παντός ενδιαίτημα». Η Ρωμανία Πάρθεν. Η Κων/λη έγινε Ινσταμπούλ και η Αγία Σοφία τζαμί.
Η άλωση της Κων/λεως, όπως γράφει ο Σλουμπερζέ, είναι ένα από τα μεγαλύτερα συμβάντα της ιστορίας του κόσμου, με τεράστια επίδραση στα πεπρωμένα της Ευρώπης. Με αυτή τερματίζεται η οικουμενική αποστολή του Βυζαντίου, υποχωρεί ο πολιτισμός που δημιούργησε ο βυζαντινός συγκρητισμός, βυθίζονται στο σκοτάδι οι λαοί τους οποίους το Βυζάντιο χειραγώγησε στην εθνική τους σταδιοδρομία.

Η πολιορκία και η άλωση της Κωνσταντινουπόλεως ...

Γεώργιος Φραντζής (Πεμπτουσία)

Οι δυστυχείς Ρωμαίοι, αφού άκουσαν τα λόγια του αυτοκράτορα, έσφιξαν την καρδιά τους, αγκαλιάστηκαν και έκλαιγαν όλοι μαζί. Κανένας δεν έφερνε πια στη μνήμη του τα αγαπημένα του παιδιά, τη γυναίκα και την περιουσία του, αλλά ήθελαν όλοι να πεθάνουν για τη σωτηρία της πατρίδας τους. Ύστερα γύρισαν στις θέσεις τους για να φυλάξουν τα τείχη της πόλης. Ο αυτοκράτορας πήγε αμέσως στον ιερό ναό της Αγίας Σοφίας, προσευχήθηκε με δάκρυα στα μάτια και κοινώνησε των αχράντων μυστηρίων. Το ίδιο έκαναν και πολλοί άλλοι εκείνη τη νύχτα. Έπειτα γύρισε στα ανάκτορα και ζήτησε συγνώμη από όλους. Ποιος μπορεί να περιγράψει αυτήν τη στιγμή τους θρήνους και τους οδυρμούς που ακούστηκαν τότε στο παλάτι; Κανένας άνθρωπος δε θα μπορούσε να μείνει ασυγκίνητος, ακόμα κι αν ήταν από ξύλο ή από πέτρα.

Ήταν Τρίτη 29 Μαΐου: «Εάλω η πόλις …»

Παναγιώτης Σαββίδης (protothema)

Σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη για την Ελλάδα και τους Έλληνες εποχή, ο απανταχού Ελληνισμός θυμάται σήμερα την 559η  θλιβερή επέτειο της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς.

Ήταν Τρίτη 29 Μαΐου 1453, όταν ο σουλτάνος Μωάμεθ Β΄, έμπαινε θριαμβευτής στην Βασιλίδα των πόλεων, και η υπερχιλιετής Βυζαντινή Αυτοκρατορία έπαυε να υπάρχει

Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης υπήρξε το αποτέλεσμα της πολιορκίας της βυζαντινής πρωτεύουσας, της οποίας Αυτοκράτορας ήταν ο Κωνσταντίνος ΙΑ' Παλαιολόγος, από τον οθωμανικό στρατό. Η πολιορκία διήρκεσε από τις 6 Απριλίου έως την Τρίτη, 29 Μαΐου 1453. Η εξασθενισμένη αυτοκρατορία, που είχε πλέον περιοριστεί σε εδάφη γύρω από την Κωνσταντινούπολη, δεν μπόρεσε να αντισταθεί αποτελεσματικά στην προέλαση των Οθωμανών, που στα τέλη του 17ου αιώνα έφτασαν έως  την καρδιά της Ευρώπης, απειλώντας την Βιέννη.

Επιστροφή στον Όμηρο ...

Δημήτρης Ζιαμπάρας Αντίφωνο

Μιλάμε συνεχώς πολλές δεκαετίες για αλλαγή. Μια συλλογικότητα για να μπορέσει να αλλάξει επιτυχημένα πρέπει να αλλάξει τις τρεις κύριες συνιστώσες που την καθορίζουν: την Ιστορία, τον Μύθο και τον Λόγο.

 Πυρήνας της Ιστορίας είναι το βασικό εθνικό αφήγημα με το οποίο γαλουχούνται οι νέες γενιές, πυρήνας του Μύθου είναι το κυρίαρχο συλλογικό όραμα και Λόγος είναι το βασικό κριτήριο κοινωνικής ιεράρχησης. 

Στην σύγχρονη ελλαδική κοινωνία βασική εθνική αφήγηση υπήρξε η Αθηναϊκή δημοκρατία της εποχής του Περικλή, συλλογικό όραμα το δυτικού τύπου Έθνος-Κράτος και όλα αυτά σε ένα πλήρη ανορθολογισμό με έλλειψη κοινωνικής ιεραρχίας.

Ελληνικές Εκλογές : Έγκλημα και Τιμωρία ...

Η Δημοκρατία είναι ένα σύστημα διακυβέρνησης, που συνέλαβε το Ελληνικό Πνεύμα και σύμφωνα με το οποίο η εξουσία πηγάζει από τον Λαό, για να υπηρετεί την εθνική συνείδηση και την αξιοπρέπειά του.

Με τον όρο «συνείδηση» νοούνται η ιστορία, οι παραδόσεις και γενικά ο πολιτισμός του και με τον όρο «αξιοπρέπεια» οι συνθήκες διαβίωσης που σέβονται την ανθρώπινη φύση (υγεία, παιδεία, κοινωνική πρόνοια και δικαιοσύνη σε ασφαλές περιβάλλον).

Το σύστημα αυτό σταδιακά έγινε αποδεκτό από το σύνολο σχεδόν του ελεύθερου κόσμου.