Φτάνουν τα σενάρια λαϊκισμού. Ποιο είναι το νόημα της ανάλυσης των παλαιών λαθών αν δεν έχουμε δυνατότητες για το μέλλον.

Ακόμα μερικοί, ευτυχώς όλο και λιγότεροι, προσπαθούν να μας πείσουν με σενάρια λαϊκισμού που ένας Θεός ξέρει αν τα πιστεύουν και οι ίδιοι. Δεν έχουν καταλάβει ακόμα ότι δεν τους ακούμε πια, δεν δίνουμε σημασία. 

Κεφαλογιάννης: Στο Ε. Κ. θα δώσουμε τη μάχη κατά του λαϊκισμού και των λαϊκιστών και θα προχωρήσουμε στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση

Κατά τη χθεσινή συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με θέμα τον απολογισμό της Ελληνικής Προεδρίας ο επικεφαλής των ευρωβουλευτών της Νέας Δημοκρατίας στην παρέμβαση δήλωσε μεταξύ άλλων:

Θα ήθελα να κάνω τρεις παρατηρήσεις:

• Παρατήρηση πρώτη, θυμίζω στους συναδέλφους ιδιαίτερα από την Ελλάδα ότι βρισκόμαστε στο Στρασβούργο, όχι στην Αθήνα. Μπορούμε να διοργανώσουμε μία ημερίδα να συζητήσουμε τα εσωτερικά θέματα της Ελλάδας.

Giorgio Napolitano: κατά των "εθνικών εγωισμών και του αναχρονιστικού συντηρητισμού"

"Αποστολή της ΕΕ τώρα πια είναι να δείξει πως είμαστε όλοι μαζί στην παγκοσμιοποίηση ως ενωμένο έθνος" είπε ο Τζιόρτζιο Ναπολιτάνο. Έδωσε έμφαση επίσης στη σημασία της ισχυρής ευρωπαϊκής πολιτικής συνοχής. Ο Ιταλός πρόεδρος επισκέφθηκε επίσημα το ΕΚ στο Στρασβούργο στις 4 Φεβρουαρίου 2014.
Υποδεχόμενος τον κ. Ναπολιτάνο, ο πρόεδρος του ΕΚ, Μάρτιν Σουλτς, σημείωσε "η πολιτική σας είναι πηγή σταθερότητας όχι μόνο για την Ιταλία, αλλά για όλη την Ευρώπη. Μπορέσατε να καλύψετε το ρήγμα στην ιταλική κοινωνία. Προστατέψατε τη χώρα σας από το λαϊκισμό".

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ: Αυτά είναι τα αίτια του ελληνικού προβλήματος!..

Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΥΡΙΟΥΝΗΣ
*  Ελάχιστοι θα διαφωνούσαν ότι στη χώρα μας περισσεύουν ο εξακολουθητικός και ανούσιος βερμπαλισμός, η άγονη απολυτότητα και ο φθηνός λαϊκισμός. Αρκετοί αναγορεύουν εαυτούς έγκυρους αναλυτές παντός του επιστητού και μάλιστα χωρίς ίχνος νηφαλιότητας, ψυχραιμίας και μετριοπάθειας. Το ελληνικό φαινόμενο εξάλλου του «αυτόκλητου λαϊκού εισαγγελέα» τείνει να καταστεί πια κάτι σαν εθνικό σπορ. Οι σοβαρές φωνές, οι ειδικοί και οι επαΐοντες έχουν απαξιωθεί καθώς δεν έχουν βήμα και δυνατότητα έκφρασης στο δημόσιο διάλογο γιατί απλώς η στόχευση του συστήματος είναι ο εντυπωσιασμός και η συσκότιση της αλήθειας. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Πολύ μελάνι καταναλώθηκε και πολύς δημόσιος λόγος σπαταλήθηκε με μια πανσπερμία απόψεων για το πώς φτάσαμε στο εφιαλτικό σήμερα και σ’ έναν πρωτοφανή οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό πάτο.

Βενιζέλος: «Ο διαχωρισμός ανάμεσα στα μέλη της ευρωζώνης είχε σαν αποτέλεσμα να αδικηθεί η Ελλάδα»

«Καταδικάζουμε τον φαύλο κύκλο ανισότητας απέναντι στα μέλη του ευρωπαϊκού νότου, όπως την Ιταλία, την Ισπανία και την Ελλάδα, που έχει φτάσει να επικρατεί στη διαμόρφωση των ευρωπαϊκών πολιτικών».
Τη δήλωση αυτή έκανε στην εφημερίδα Washington Times o πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Βαγγέλης Βενιζέλος ενόψει ομιλίας που θα παραθέσει την Πέμπτη στο Woodrow Wilson Center στην Ουάσινγκτον.
Ο κ. Βενιζέλος δήλωσε ότι «οι χώρες αυτές δεν απειλούνται στον ίδιο βαθμό όπως οι υπόλοιπες, πλουσιότερες ευρωπαϊκές χώρες».
«Προσπαθούμε να αλλάξουμε τη νοοτροπία ότι είμαστε μια ʽσπάταλη χώραʼ», είπε ο κύριος Βενιζέλος.

Μήνυμα ΥΠΕΞ Δ. Αβραμόπουλου για την Ημέρα της Ευρώπης

Πέμπτη, 09 Μάιος 2013

Συμπληρώνονται, σήμερα, 63 χρόνια από τη Διακήρυξη του Robert Schuman, η οποία δρομολόγησε τη διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης.

Στις δεκαετίες που ακολούθησαν επετεύχθησαν πολλά. Η μικρή, αρχικά, Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα μετεξελίχθηκε σε Ευρωπαϊκή Ένωση, υιοθέτησε κοινό νόμισμα και συντονισμένες θέσεις σε ένα ευρύ φάσμα πολιτικών, ενώ η Διεύρυνσή ενοποίησε την Ήπειρό μας, προάγοντας τον εκδημοκρατισμό και τη σταθερότητα.

Ειδικά σήμερα που στην Ευρώπη παρατηρείται άνοδος του ευρωσκεπτικισμού πρέπει να αναλογιστούμε τις κοινές μας ευρωπαϊκές αξίες, οι οποίες αποτελούν θεμέλιο και ζωτικό συστατικό στοιχείο του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Τις αξίες της δημοκρατίας, της ελευθερίας, της αλληλοκατανόησης και πάνω από όλα την αξία της αλληλεγγύης. Της έμπρακτης αλληλεγγύης προς ισότιμους εταίρους με τους οποίους, μέσω του διαλόγου και της συνεργασίας, οικοδομείται βήμα βήμα η κοινή μας ευρωπαϊκή πατρίδα.

Επιστολή Διαμαντοπούλου προς Ντελόρ και Πρόντι

Να αναλάβουν πρωτοβουλία για την υπέρβαση της ευρωπαϊκής κρίσης ζητεί με επιστολή της προς τους Ντελόρ και Πρόντι η Άννα Διαμαντοπούλου.
Επιστολή προς τους πρώην Προέδρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζακ Ντελόρ και Ρομάνο Πρόντι, έστειλε η πρώην επίτροπος της Ελλάδας στην ΕΕ  Άννα Διαμαντοπούλου με αφορμή τις αναταράξεις που σημειώνονται με το «όχι» των Κυπρίων για κούρεμα των καταθέσεων στις κυπριακές τράπεζες.
Η κα Διαμαντοπούλου ζητά από τους κ.κ.Ντελόρ και Πρόντι να αναλάβουν πρωτοβουλία για «μια δημόσια παρέμβαση ηγετικών προσωπικοτήτων, αφοσιωμένων Ευρωπαϊστών, που απέδειξαν με την πράξη και την ιστορία τους ότι υπηρέτησαν την ιδέα της ενωμένης Ευρώπης και της λειτουργίας της με κανόνες δικαίου, πειθαρχίας και αλληλεγγύης».

Η απαξίωση της πολιτικής από τα ίδια τα κόμματα ανοίγει τον δρόμο στη Χρυσή Αυγή

Το παιγνίδι των άκρων και της βίας, λεκτικής και μη, που παίζουν τον τελευταίο καιρό τα κόμματα που εκπροσωπούνται στη Βουλή έχει αρχίσει να ξεφεύγει από τα κοινοβουλευτικά όρια και με τη βοήθεια της Χρυσής Αυγής απειλεί πλέον ανοιχτά τη σταθερότητα της Δημοκρατίας.
Η απαξίωση της πολιτικής ζωής από τα ίδια τα κόμματα του συνταγματικού τόξου μέσα στο Κοινοβούλιο, με αλληλοκατηγορίες που εκτοξεύουν στελέχη τους, αφήνει διάπλατη την πόρτα στο ναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής να επιδίδεται σε καθημερινό αντικομμουνιστικό κήρυγμα μισαλλοδοξίας και να φέρνει στο σήμερα τις μαύρες μετεμφυλιακές μέρες που πέρασε η χώρα μας.

Τα μπλουζ της Ευρώπης

Του Ηλια Μαγκλινη
Εως πριν από λίγα χρόνια συζητούσαμε περί παγκοσμιοποίησης σαν να ήταν κάποιο φάντασμα, για άλλους αγγελικό για άλλους διαβολικό. Σήμερα πλέον τη ζούμε. Πότε άλλοτε οι εκλογές στην Κύπρο ή την Ιταλία αποτελούσαν τόσο μεγάλη είδηση και πηγή ανησυχίας ή ανακούφισης όχι μόνο για τα μέσα ενημέρωσης, αλλά και για τις κυβερνήσεις ακόμα και τους λαούς άλλων χωρών; Το 1981 η είδηση της νίκης του σοσιαλιστή Μιτεράν στη Γαλλία προκάλεσε διεθνή αίσθηση, μα σε καμία περίπτωση δεν αισθανόταν ο Γερμανός ή ο Ελληνας ότι από ένα ξένο εκλογικό αποτέλεσμα μπορεί να διακυβεύεται άμεσα το μέλλον και της δικής του χώρας.

Ζήσε τον μύθο σου στην Ελλάδα

Tου Τακη Θεοδωροπουλου
«Στην Ελλάδα μπαίνουν στα σούπερ μάρκετ, παίρνουν τρόφιμα και τα μοιράζουν στον λαό» πληροφόρησε ο Μπέπε Γκρίλο το κοινό που είχε συγκεντρωθεί για να τον ακούσει. Και συνέχισε: «Στην Ελλάδα κλέβουν τράπεζες και μοιράζουν τα χρήματα στον λαό». Με εμφάνιση γκουρού των Εξαρχείων, στο πιο καλοντυμένο, και χωρίς τσιγάρο στο στόμα, ευτραφής και απολύτως ικανοποιημένος από τον εαυτό του, ο Ιταλός κωμικός συνεχίζει τη μεγάλη ευρωπαϊκή παράδοση της Ελλάδας του μύθου. Ακούγοντάς τον θυμήθηκα τον Σατωβριάνδο, ο οποίος στην κοιλάδα του Ευρώτα πριν από δύο αιώνες φώναζε τον Λεωνίδα να βγει από τον τάφο του και όταν εκείνος δεν του απάντησε αποχώρησε απογοητευμένος.
Ο Μπέπε Γκρίλο φωνάζει το φάντασμα της επανάστασης. Δεν ξέρω αν θα του δοθεί η δυνατότητα να απογοητευθεί, να αντικρίσει την πραγματικότητα δηλαδή. Δεν ξέρω καν αν τον ενδιαφέρει. Η Ιταλία έχει μεγάλη κωμική παράδοση, όμως η διαφορά των νέων κωμικών από τους «κλασικούς» του ιταλικού κινηματογράφου είναι η διαφορά που χωρίζει τον Λαζόπουλο από τον Αυλωνίτη ή τον Λογοθετίδη, η διαφορά του λαϊκισμού από την αυτοσυνειδησία. Ο Σόρντι έπεφτε μονίμως έξω και γι’ αυτό σε έκανε να τον αγαπάς, και γι’ αυτό αν και δημοφιλής δεν υποσχέθηκε ποτέ ότι θα λύσει τα προβλήματα των Ιταλών και του κόσμου όλου.

Διεθνείς εικονοπλήκτες......

Του Παντελή Μπουκάλα
Πάνω που πάμε να το ψευτοπιστέψουμε πως «η εικόνα της χώρας διεθνώς έχει αποκατασταθεί», έρχεται ένας άνθρωπος με κύρος και πληροφορεί το ευρωπαϊκό κοινό (μαζί του κι εμάς) ότι «στην Αθήνα ο κόσμος καίει έπιπλα για να ζεσταθεί». Και ότι, κατόπιν αυτού, «η αθηναϊκή ατμοσφαιρική ρύπανση θυμίζει τη ρύπανση του Λονδίνου έξι δεκαετίες πριν». Στην Ιταλία ακούστηκαν όλα αυτά. Για τις ανάγκες του προεκλογικού αγώνα. Μόνο που δεν ειπώθηκαν από κάποιο μπαλκόνι εθιμικής υπερβολής και φραστικών ακροτήτων, αλλά σε τηλεοπτικό στούντιο, σε «ήρεμη συζήτηση». Και δεν τα είπε ο σαχλοθεατρίνος Σίλβιο Μπερλουσκόνι, που ο παλιμπαιδιστικός σεξιστικός παροξυσμός του οργανώνεται γύρω από τη μοναδική ιδεολογική του σταθερά, το πρωτόγονο μίσος του για οποιαδήποτε εκδοχή Αριστεράς. Τα είπε ένας «σοβαρός τεχνοκράτης, ένας μετρημένος μη πολιτικός»: ο απερχόμενος πρωθυπουργός Μάριο Μόντι. Για να δείξει από τι έσωσε την Ιταλία η ευεργετική εξουσία του...

Δεοντολογία και λογοκρισία

Του Πάσχου Μανδραβέλη
Είναι κοινός τόπος στην Ελλάδα να λύνουμε ένα πρόβλημα δημιουργώντας κάποιο άλλο και μάλιστα μεγαλύτερο. Τα προηγούμενα χρόνια, στη χώρα υπήρχε ένα τεράστιο πρόβλημα δεοντολογίας, που εσχάτως άρχισε κάπως να διορθώνεται. Σε κάθε δημοσιοποίηση, από τις αρχές, των στοιχείων κάποιου κατηγορουμένου, οι δημοσιογράφοι κολλούσαν κι ένα επίθετο· συνήθως κλισέ, αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης. Ετσι, κάθε κατηγορούμενος για δολοφονία ήταν «στυγνός δολοφόνος» και κάθε κατηγορούμενος για ληστεία, «αδίστακτος ληστής»· μην αναφέρουμε άλλες «εξυπνάδες»: «τέρας», «πα-τέρας», «Μήδεια» κ.λπ. Αυτός ήταν ο μόνος τρόπος που το μιντιακό σύστημα νόμιζε ότι θα κερδίσει πωλήσεις και αποδοχή του κοινού. Χαϊδεύοντας τα πιο άγρια ένστικτά του. Ηταν ένας ιδιότυπος λαϊκισμός, χειρότερος από αυτόν που ασκούσαν οι πολιτικοί.

Kερδομανία και τραμπουκισμός: οι συμπληγάδες

Του Χρῆστου Γιανναρᾶ 

Τ​​ο Kανάλι της Bουλής μετέδιδε συνεδρία Kοινοβουλευτικής Eπιτροπής που συζητούσε την «ιδιωτικοποίηση» των υπηρεσιών ύδρευσης. Oι αγορητές της αξιωματικής αντιπολίτευσης εξέφραζαν μαχητικά την αντίθεσή τους: Kάποια φυσικά αγαθά, προϋποθετικά της επιβίωσης του ανθρώπου –ο αέρας που αναπνέουμε, το νερό, ο φωτισμός, η θέρμανση–, όπως και κάποιες υπηρεσίες κοινής ωφέλειας –η αποχέτευση, η καθαριότητα του δημόσιου χώρου, η οδοποιία και η συντήρηση των δρόμων, η διαχείριση λιμανιών και αεροδρομίων– είναι αδιανόητο να παραχωρούνται στη λογική της κερδοσκοπίας, στην εκμετάλλευση από την ιδιοτέλεια.

Η εντυπωσιοθηρία του Guardian

Αν πιστέψουμε την κυρία Ελεν Σμιθ, ανταποκρίτρια του βρετανικού Guardian στην Αθήνα, η Ελλάδα βρίσκεται στα πρόθυρα λαικής εξέγερσης, επανάστασης, εμφυλίου πολέμου ή τέλος πάντων μπροστά σε συγκλονιστικά γεγονότα, που θα φέρουν το χάος, θα κλονίσουν την κυβέρνηση και θα βυθίσουν τη χώρα σε καταστάσεις ανάλογες εκείνων που προσφάτως παρακολουθήσαμε στη Βόρεια Αφρική και αλλού.

Και προς απόδειξη των ισχυρισμών της παραθέτει τη βόμβα στο The Mall, τους πυροβολισμούς στα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας και τις αντιδράσεις των αναρχικών στις επεμβάσεις των αστυνομικών στις μακροχρόνιες καταλήψεις δημόσιων κτιρίων.

Πολεμώντας τον λαϊκισμό...

Πώς πρέπει να αντιδράσει ένας πολιτικός όταν ακούει τον κατά τα άλλα «δεν μας το επιτρέπει ο πολιτισμός μας» να κραυγάζει μέσα στη Βουλή «τι μιλάς εσύ μωρή, πάλι πιωμένη είσαι»;
Πώς πρέπει να αντιδράσει ένας πολιτικός ή ακόμα και ο δημοσιογράφος, όταν ακούει τον «πρόεδρο» να αποκαλεί τον πρωθυπουργό «Τσολάκογλου» και την κυβέρνηση «κατοχική»; Πώς πρέπει να αντιδρούμε όλοι μας αντιμέτωποι με τα ψέματα, τις φαντασιώσεις, τις μισές αλήθειες και τις ακραίες ιδεολογικές μπαλαφάρες που τα τελευταία χρόνια -εξαιτίας και της κρίσης χωρίς αμφιβολία- τείνουν να υποκαταστήσουν τον πολιτικό διάλογο; Πόσω μάλλον όταν περνάνε περίπου ως κοινός τόπος σε μια όχι αμελητέα μερίδα του πληθυσμού;

Μαριλένα Κοππά: "Ας δουλέψουμε μαζί για διαλύσουμε τα στερεότυπα για την Ελλάδα "

Ας δουλέψουμε μαζί για διαλύσουμε τα στερεότυπα για την Ελλάδα " κάλεσε η Μαριλένα Κοππά επικεφαλής της ΚΟ ΠΑΣΟΚ στο ΕΚ, τον ηγέτη του Σοσιαλιστικού κόμματος Ολλανδίας Diederik Samsom,  στην συζήτηση που πραγματοποιήθηκε κατά τη σημερινή συνεδρίαση των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο ΕΚ.  
Ο Diederik Samsom τόνισε στην ομιλία του σε πόση έκταση το ζήτημα της Ελλάδας ήταν από τα κεντρικά διακυβεύματα στις εκλογές στην Ολλανδία. Η έκκληση για βοήθεια στην Ελλάδα ήταν, ανέφερε, ο ιδανικός τρόπος για απώλεια ψήφων. Το ακροδεξιό, λαϊκιστικό κόμμα είχε αντικαταστήσει τη λέξη "Μουσουλμάνος" ως αιτία όλων των κακών με τη λέξη "Έλληνες".

Η εκτέλεση των έξι στου Γουδή - 1922

Με τον Χαράλαμπο Μερακλή

Η εκτέλεση των έξι είναι μια τραγική στιγμή για το ελληνικό κράτος-Ελληνισμό και γίνεται μέσα από τη φθοροποιό μανία του «διχασμού», που καλά κρατεί στα βιώματατά μας

Φέτος συμπληρώνονται 90 χρόνια από τη δίκη και εκτέλεση των Έξι, διά τουφεκισμού, έπειτα από τη συντριβή που υπέστη ο ελληνικός στρατός και Ελληνισμός στη Μικρά Ασία τον Αύγουστο του 1922. Αυτή η πορεία έγινε σύνθημα για τιμωρία των ενόχων και προδοτών για την εθνική καταστροφή από μια Ελλάδα διαλυμένη και ακρωτηριασμένη, που στην πολιτική κουλτούρα της κυριαρχεί ο λαϊκισμός από τα γεννητούργια του ελληνικού κράτους.

Δεν υπάρχει περιθώριο για άλλο λαϊκισμό!

Γράφει ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ  ΚΑΡΑΤΖΙΟΣ
*  Ο όρος λαϊκισμός δεν έχει σαφή προσδιορισμό και τούτο γιατί προσδιορίζεται από το «θυμοειδές» και όχι από το «λογιστικόν». Η αβεβαιότητα του προσδιορισμού του απορρέει από το γεγονός ότι μεταφέρει την ιστορική εμπειρία ως συναισθηματική φόρτιση και όχι ως ιστορική διερεύνηση απαλλαγμένη από στερεότυπα και προκαταλήψεις. Είχε και εξακολουθεί να έχει ο λαϊκισμός ουσιαστική παρουσία στο ιστορικό «γίγνεσθαι», οι δε εμφανίσεις του μπορεί να ιχνηλατηθούν σε βεβαιώσιμες πηγές της αρχαιότητας, όπως στην ιστορία του Θουκυδίδη, προ πάντων, όμως, στην ιστορία του 20ού αιώνα  και  δη  στα  τρία  επίπεδα  ήτοι: στο επίπεδο της πολιτικής, στο πολιτισμικό επίπεδο και τέλος στο λεγόμενο επίπεδο των αξιών.

Τασούλας: Ήμουν ανθρωπάκι – αποφάσισα να μην είμαι πια ανθρωπάκι

«Ανθρωπάκι» χαρακτήρισε τον εαυτό του στον ΣΚΑΪ ο βουλευτής της ΝΔ Κώστας Τασούλας σε μια έκρηξη αυτοκριτικής.
«ΝΔ και ΠΑΣΟΚ διαφθείρανε ένα μέρος του κόσμου» πρόσθεσε ο κ. Βαρεμένος.
Ήμουν ανθρωπάκι γι’ αυτό δεν αντέδρασα με όσα συνέβαιναν στο παρελθόν τόνισε ο βουλευτής της ΝΔ Κώστας Τασούλας εξηγώντας ότι θεωρούσε ότι δεν παλευόταν ο ανταγωνισμός των παροχών. «Αποφάσισα να αντιμετωπίσω όσα εκ πρώτης όψης δεν παλεύονται, γι΄αυτό αποφάσισα να μην είμαι ανθρωπάκι πια, κι ας είμαι αντιπαθής» δήλωσε.

Βουλευτές λειτούργησαν σα να ζουν στο παρελθόν!

Γράφει ο ΧΑΡΗΣ ΛΕΟΝΤΑΡΗΣ,  (πρ. Δημοτικός Σύμβουλος Ιωαννίνων)

*   Η συνεδρίαση της Βουλής για την ψήφιση της δημοσιονομικής πολιτικής, Μνημονίου ΙΙΙ, ήταν από τις πιο σημαντικές στα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Και τούτο γιατί οι αντιπρόσωποι του έθνους θα αποφάσιζαν σε ζήτημα μείζονος σημασίας για το μέλλον της οικονομικής και κοινωνικής πορείας της χώρας, τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και σε ευρωπαϊκό.
Επομένως ο τρόπος που διαχειρίστηκαν μια τόσο σοβαρή πολιτική  κατάσταση  οι  βουλευτές  μας  φανερώνει  και  την ταυτότητα του πολιτικού προσωπικού της πατρίδας.