Επιτέλους, μία λύση! ....

Συντάκτης/τρια: Μιχάλης Παπακωνσταντίνου

-

Παρά τις βαρύγδουπες αναλύσεις των ειδικών που κάνουν λόγο για ανεξέλεγκτη χρεοκοπία μετά το Μάρτιο, όταν λήγει το πρώτο ομόλογο και η Ελλάδα θα πρέπει να το πληρώσει στους ιδιώτες κατόχους του, ο κόσμος καθημερινά αγωνιά για την επιβίωσή του.
Και βεβαίως δεν γνωρίζει εάν και πώς θα χρεοκοπήσει η Ελλάδα, πώς θα αποπληρωθούν τα ομόλογα, το ύψος του PSI κ.α.. Τον ενδιαφέρει πολύ όμως εάν θα χρεοκοπήσει ο ίδιος και τι επιπτώσεις θα έχει αυτό στη ζωή του.
Οι πολίτες, το τελευταίο διάστημα όλο και πιο συχνά, ζητούν να βρεθεί μια λύση. Κάτι που θα δώσει τέλος στο μαρτύριο που καθημερινά βιώνουν. Δεν τους ενδιαφέρει τόσο, αν η λύση αυτή θα δοθεί όντας η χώρα στο ευρώ ή στη δραχμή. Έχουν απομυθοποιήσει – και καλά κάνουν- την… καταστροφολογία κάποιων για το ενδεχόμενο επιστροφής στη δραχμή.
Στο κάτω - κάτω και τότε υπήρχαν μισθοί και τότε υπήρχαν συντάξεις, επιχειρήσεις, τράπεζες, προγράμματα στήριξης και στην τελική, μάλλον ήταν πολύ καλύτερα απ’ ότι στα σχεδόν δέκα χρόνια που ζούμε με το Ευρώ.
Όσο περνάει ο καιρός εντείνεται η άποψη της κοινής γνώμης, πως ακόμη δεν έχουμε πιάσει πάτο. Τι πρέπει να κάνουμε λοιπόν για να φθάσουμε στο ναδίρ; Να χρεοκοπήσουμε; Αυτή είναι η λύση; Και ποιος θα μας το πει;
Τα ερωτήματα είναι ακόμη πολλά. Και η απάντηση μία: ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο αυτή η κατάσταση. Εάν οι Κυβερνώντες δεν μπορούν να δώσουν μια απάντηση στην αγωνία της κοινωνίας, ας παραιτηθούν, ας φύγουν. Ας πάμε σ’ εκλογές ν’ αποφασίσει μια κυβέρνηση που θα έχει νωπή τη λαϊκή ετυμηγορία.
Είναι ίσως η πρώτη φορά, που ο κόσμος εύχεται και παρακαλάει να βρεθεί μια λύση, ακόμη και αν αυτή είναι η χρεοκοπία, έστω και αν μας «πονέσει» για κάποιο διάστημα. Αρκεί μετά από αυτόν τον πόνο, να ξεκινήσει η ανάκαμψη σε όλους τους τομείς.
Είναι προτιμότερο από το να συνεχιστεί αυτή η αρρωστημένη κατάσταση που οδηγεί μόνο στο άγνωστο...

ΜΙΧ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

PROINOSLOGOS GR