Η δύναμη είσαι εσύ ...

Γράφει η Άννα Μαυρίκου (xronos gr)

-

Αφού κάποιοι από τους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων και υποψήφιοι βουλευτές έκαναν την εμφάνισή τους και στην ακριτική μας Ροδόπη, η προεκλογική περίοδος τείνει προς το τέλος της - ή μάλλον ορθότερα κορυφώνεται. Το τελευταίο διάστημα γίνονταν ομιλίες και συγκεντρώσεις ακόμη και στους μικρότερους οικισμούς. Κατά έναν περίεργο λόγο δεν κρεμάστηκαν αφίσες και δε βγήκαν επίσημες ανακοινώσεις. Γιατί άραγε; Οι συγκεντρώσεις ήταν καθαρά κομματικές σε κλειστό κύκλο και οι ειδοποιήσεις γίνονταν τηλεφωνικά μόνο στους υποστηρικτές της εκάστοτε παράταξης. 

Όλες αυτές τις μέρες ακούσαμε προτάσεις για δήθεν ανάπτυξη της οικονομίας, προτάσεις για μείωση της ανεργίας, υποσχέσεις ότι δε θα μειωθούν οι συντάξεις, ότι δε θα κοπούν κι άλλο οι μισθοί… Κάλπικες υποσχέσεις και φρούδες ελπίδες. Αυτά όμως είναι πλέον γνωστά σε όλους. Τα παραμύθια τέλειωσαν. Ο λαός ξύπνησε. 

Πάντα όμως κάτι ξεχνάνε σε αυτές τις ομιλίες. Κανένας δε μας μιλάει για οράματα και ιδέες που αφορούν την ποιότητα ζωής με πρωταγωνιστή τον άνθρωπο, για ανάπτυξη με αλληλεγγύη και σεβασμό στο συνάνθρωπο. Κανένας δε μας μιλάει για ένα σύστημα υγείας που νοιάζεται πραγματικά για τον ασθενή, για ένα εκπαιδευτικό σύστημα με επίκεντρο το μαθητή, για μια κοινωνία με αξιοπρέπεια και ήθος.

Θέλουμε πράξεις και όχι πια λόγια. Το πρώτο ζητούμενο είναι η κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας και ο νόμος περί ευθύνης υπουργών. Να παραπεμφθούν, δηλαδή, όσοι πολιτικοί κατηγορήθηκαν και αθωώθηκαν από τις επιτροπές τους για τα σκάνδαλα στα δικαστήρια, να δικαστούν σαν κοινοί θνητοί. Είναι τόσο παράλογο;

Πίσω από το παραβάν έχουμε εμείς τη δύναμη, κανένας άλλος. Εμείς αποφασίζουμε. Εμείς θα καθορίσουμε το μέλλον μας. Είναι στο χέρι μας. Η αποχή δεν είναι λύση. Ουσιαστικά υποδηλώνει αδιαφορία, αλλά υπάρχουν και φορές που αντικατοπτρίζει την οργή και την αγανάκτηση των πολιτών, αφού πλέον είναι διάχυτη παντού. Ωστόσο, σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση θα υπάρξουν και εκείνοι που δε θα ψηφίσουν, όχι γιατί δε θέλουν, αλλά γιατί πολύ απλά δεν μπορούν, καθώς είναι μια πολυέξοδη υπόθεση (βλ. έξοδα μετακίνησης). Φτάνει να σκεφτούμε πόσοι είναι γραμμένοι σε εκλογικούς καταλόγους μακριά από τον τόπο κατοικίας και εργασίας τους. 

Αυτή η εκλογική αναμέτρηση θα είναι η κρισιμότερη των τελευταίων δεκαετιών. Τι θα γίνει όμως την επόμενη μέρα; Πώς θα ξημερώσει η 7η Μαΐου; Τι αποφάσεις θα παρθούν τον Ιούνιο; Θα καταφέρει η Ελλάδα να βγει από την κρίση που τη μαστίζει; Κανείς δεν ξέρει. Μένουμε και πάλι με την απορία. Ναι, χρειάζεται γενναιότητα, υπομονή και επιμονή.

Για ένα είμαι σίγουρη: Η μεγαλύτερη μερίδα του λαού ξύπνησε από το λήθαργο στον οποίο βρισκόταν χρόνια τώρα και φυσικά οι νέοι θα δώσουν πρώτοι το παράδειγμα. Όλοι μαζί θα αναλάβουμε δράση και θα πάρουμε συνειδητές αποφάσεις-έστω και την τελευταία στιγμή. 

Δεν αρκεί να επαναπαυόμαστε στο ένδοξο παρελθόν. Ήρθε επιτέλους η ώρα να γυρίσουμε σελίδα, να κοιτάξουμε και πάλι μπροστά! Να αντιληφθούμε ότι η κοινωνία μας μάς χρειάζεται κι εμείς πρέπει να είμαστε εκεί, στην πρώτη γραμμή! Να «κάνουμε ποίημα τη ζωή και τη ζωή πράξη!»

Άννα Μαυρίκου

xronos gr