Στατιστικές «απώλειες»

ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΦΟΥΡΛΗ
Την περασμένη Πέμπτη η ΕΛΣΤΑΤ έβγαλε άλλη μία ανακοίνωση με στατιστικά στοιχεία για την ανεργία. Αυτήν τη φορά, ήταν του Σεπτεμβρίου του 2012. Σχεδόν 26% και «πρωτιά» στην Ευρώπη – ψηλότερα ακόμη κι από την Ισπανία. Χίλιοι άνεργοι την ημέρα από το Σεπτέμβριο του 2011! Δεκαδικοί αριθμοί που αυξάνονται λίγο λίγο, με τον κίνδυνο να τους συνηθίσουμε.
Διαβάζοντας πίσω από τις γραμμές, ωστόσο, αυτά τα τελευταία στοιχεία κρύβουν μία νέα, σκληρή πραγματικότητα: πέρα από το ποσοστό – ρεκόρ στους νέους έως 24 ετών, που φτάνει το 56,4%, καταγράφεται πλέον θεαματική αύξηση στις πιο παραγωγικές ηλικίες.
Στην ηλικιακή ομάδα 25 έως 34 ετών το ποσοστό άγγιξε το 34,3%. Αυτό σημαίνει ότι ένας/μία στους τρεις εξακολουθεί να μη βρίσκει μεροκάματο, ακόμη και μετά τις σπουδές. Στην ηλικιακή ομάδα από 35 εως 44 ετών το ποσοστό ανεργίας υποχωρεί ελαφρώς στο 21,9%. Αυτό σημαίνει ένας/μία στους πέντε. Μόνο που εδώ μιλάμε για ανθρώπους που (θεωρητικώς τουλάχιστον) στη μεγάλη πλειοψηφία τους έχουν οικογένειες, παιδιά και αυξημένες υποχρεώσεις. Εχουν, επίσης, διαγράψει μία επαγγελματική διαδρομή και δύσκολα θα βελτιώσουν σημαντικά τα ακαδημαϊκά τους προσόντα ή τις δεξιότητές τους. Δεν έχουν και την πολυτέλεια να αφιερώσουν τα χρόνια τους σε κάτι τέτοιο. Και αυτοί είναι τα μεγαλύτερα θύματα της κρίσης.
Διαβάζω τη συνέντευξη του Αντώνη Σαμαρά που δημοσιεύτηκε την ίδια ημέρα στη γερμανική εφημερίδα «Bild». Ο πρωθυπουργός λέει ότι «θα μείνουμε στο ευρώ... εργαζόμαστε για μια ιστορία επιτυχίας». Προς το παρόν, όμως, αυτά είναι μόνο λόγια για όσους ανήκουν στην κατηγορία των «μεγάλων θυμάτων».
Γιατί η κρίση δε θα περάσει όταν το διαπιστώσει η κυβέρνηση και ο φόβος δε θα φύγει, επειδή απλώς διασφαλίζουμε την παραμονή στο ευρώ. Η κρίση θα φύγει αργά και βασανιστικά, όπως ήρθε, όταν αρχίσουμε να μετράμε νέες θέσεις εργασίας. Οταν τα δελτία της ΕΛΣΤΑΤ μετατραπούν σε μηνύματα ελπίδας. Μόνον τότε.
.agelioforos gr
9/12/12