Επιστράτευση, επίταξη, μνημόνιο και συντεχνίες

Είμαστε μάρτυρες ενός παράδοξου φαινόμενου, όπου η ανάλγητη τρικομματική κυβέρνηση, επιδεικνύοντας όση αποφασιστικότητα και τόλμη της λείπουν στις "διαπραγματεύσεις" με τους δανειστές,  απέναντι σε όσους εργαζόμενους στο δημόσιο απεργούν ενάντια στο μνημόνιο, αντιδρά με επίδοση φύλλων επίταξης. Το παράδοξο συνίσταται στο ότι αυτή η πολιτική του αυταρχισμού βρίσκει  απήχηση στην κοινή γνώμη, όπως δείχνουν τουλάχιστον οι δημοσκοπήσεις: τα κόμματα που πρωτοστάτησαν στην επί σαράντα χρόνια δημιουργία του σύνθετου συστήματος της πολιτικοοικονο- μικής διαπλοκής, αντέχουν, έστω και με χαμηλότερα ποσοστά.
Αλλά από ποιους αποτελείται αυτή η κοινή γνώμη?
Δεν αποτελείται άραγε από το σχεδόν ένα εκατομμύριο επίσημα καταγεγραμμένους άνεργους?
Δεν αποτελείται από το σύνολο των ελεύθερων επαγγελματιών που υποαπασχολούνται ή είναι τελείως άνεργοι?
Δεν αποτελείται από το σύνολο των μικροεπιχειρηματιών που φυτοζωούν, παλεύοντας να κρατήσουν τις επιχειρήσεις τους ζωντανές,  κόντρα στις φοροεπιδρομές, και στη μείωση της κατανάλωσης?
Δεν αποτελείται από το 60% σχεδόν των νέων που είναι άνεργοι?
Δεν αποτελείται από το σύνολο όσων εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα και αμείβονται με τριακόσια και τετρακόσια ευρώ (όταν και αν πληρώνονται...)?
Δεν αποτελείται από το σύνολο των ιδιοκτητών που καλούνται με χαράτσια και μόνιμους φόρους σε ότι ακίνητη περιουσία έχουν να καλύψουν τα ελλείμματα της κυβερνητικής ανικανότητας ?
Κι όμως από αυτούς ακριβώς αποτελείται, συν βέβαια μεγαλοεπιχειρηματίες, βιομήχανους, εφοπλιστές σε πολύ λιγότερο ποσοστό....................................................για τη συνέχεια του άρθρου στο: ΟΥΤΕ ΚΡΥΟ , ΟΥΤΕ ΖΕΣΤΗ..