Μια Συμφωνία Χρέους αποκαλύπτει την συνένοχη των τραπεζών στην καταλήστευση της Αγκόλα

Μία έκθεση αναφορικά με μια «μαύρη» συμφωνία αποπληρωμής του χρέους της Αγκόλας στη Ρωσία στις αρχές του 1990, που παρουσιάστηκε αυτή την εβδομάδα (23 Απριλίου) στο Ευρωκοινοβούλιο, αποτελεί ζωντανό παράδειγμα της λεηλασίας που μπορεί να λάβει χώρα στα αναπτυσσόμενα έθνη, λόγω της συνενοχής των ευρωπαϊκών τραπεζών και των «φορολογικών παραδείσων».
Η ευρωβουλευτής Ana Gomes ( Σοσιαλιστές και Δημοκράτες) από την Πορτογαλία και η Open Society Foundation διοργάνωσαν μια δημόσια εκδήλωση, όπου παρουσιάστηκε η έκθεση «Παραπλάνηση σε υψηλή κλίμακα: η διεφθαρμένη συμφωνία για το χρέος μεταξύ Αγκόλας-Ρωσίας».

Η έκθεση συντάχθηκε από τον Andrew Feinstein, πρώην μέλος του κοινοβουλίου της Νότιας Αφρικής και σημερινού  διευθυντή της Corruption Watch UK. Η Gomes επαίνεσε τον Feinstein για την σύνταξη της έκθεσης παρά τις πιθανές νομικές «περιπέτειες», και είπε ότι οι κάτοικοι της Αγκόλας που συνεργάστηκαν μαζί του πήραν «μεγάλο προσωπικό ρίσκο».
Η έκθεση παρέχει έναν λεπτομερή απολογισμό των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών συμπεριλαμβανομένων επίσης των  $5 δις του χρέους της Αγκόλας προς τη Ρωσία, το οποίο εξελίχθηκε σε εκτροπή εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων των δημόσιων πόρων προς  τους μεσάζοντες και σε  ανώτερους κυβερνητικούς αξιωματούχους.
Σύμφωνα με την έκθεση, εκατομμύρια δολαρίων μεταφέρθηκαν μέσω τραπεζών που εδρεύουν σε Ελβετία, Λουξεμβούργο, Κύπρο, Ολλανδία, στις Βρετανικές Παρθένους Νήσους και τις Νήσου του Μαν, προς όφελος των ισχυρών στη Αγκόλα και στη Ρωσία.
 Ο Πρόεδρος της Αγκόλα παίρνει «μετρητά»

Όπως εξήγησε ο Feinstein, ήταν πολύ ευκολότερο να εντοπίσει τους αξιωματούχους της Αγκόλα που επωφελήθηκαν από την εγκληματική συναλλαγή.
Ο μεγαλύτερος υποτιθέμενος δικαιούχος είναι ο José Eduardo dos Santos, ο οποίος ήταν πρόεδρος της Αγκόλας από το 1979. Τα έγγραφα δείχνουν ότι ο Dos Santos έλαβε $36.25 εκατομμύρια από την εκτροπή κεφαλαίων και τέσσερις ακόμη  αξιωματούχοι της Αγκόλα, των οποίων τα ονόματα υπάρχουν στην έκθεση, πήραν μεταξύ $3.35 και $13.25 εκατομμύρια.
Η συμφωνία είχε ως στόχο να «καθαρίσει» το οφειλόμενο χρέος προς τη Ρωσία, το οποίο δημιουργήθηκε λόγω της υποστήριξης που είχε παράσχει η Σοβιετική Ένωση κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου της Αγκόλας το 1975-1990. Το 1996, η Ρωσία αποφάσισε ότι η Αγκόλα δεν θα ήταν σε θέση να εξοφλήσει το σύνολο των $ 5 δις χρέους, και έτσι συμφώνησε να δεχτεί $1,5 δις αντ 'αυτού.
Αν και δεν είναι κάτι το ασυνήθιστο για έναν δανειστή να μισθώνει έναν οικονομικά αξιόπιστο μεσολαβητή για να συλλέξει τα χρέη, η έκθεση αναφέρει ότι στην προκειμένη περίπτωση, επιλέχτηκε για τη μεσολάβηση μια εταιρεία που συστήθηκε  ειδικά για αυτήν την περίσταση: η Abalone Investments. Μια εταιρία χωρίς περιουσιακά στοιχεία και καταχωρημένη στη Νήσο του Μαν.
Η Abalone ανήκε σε δύο επιχειρηματίες με παρελθόν στην «παραγωγή» χρημάτων με αμφιλεγόμενες  συμφωνίες με την Αγκόλα. Οι Arcadi Gaydamak και Pierre Falcone ανοιξαν ένα δεσμευμένο λογαριασμό στην Ελβετική τράπεζα SBS, η οποία αργότερα μετονομάστηκε σε UBS και αποτελεί τη μεγαλύτερη τράπεζα της Ελβετίας.
Σύμφωνα με τον Feinstein, η UBS φάνηκε να εκτελεί τις μεταφορές από τους λογαριασμούς της Abalone χωρίς να τους υποβάλει σε οποιαδήποτε είδους ουσιαστική εσωτερική επανεξέταση, και χωρίς την παραπομπή τους στις αρχές, παρά τους ενδεχόμενους κινδύνους παρανομίας.
Στην πρώτη φάση της επιχείρησης, μεταξύ Οκτωβρίου 1997 και Ιουλίου του 2000, η Αγκόλα μετέφερε  $774 εκατομμύρια στους λογαριασμούς της Abalone στην UBS. Από αυτά τα χρήματα, ο Gaydamak έλαβε  $138 εκατομμύρια  και ο Falcone  $124. Η UBS χρησιμοποίησε αυτό το λογαριασμό για να πληρώσει έναν αξιωματούχο της Αγκόλα, τον José Leitão da Costa, $3,35 εκατομμύρια.
«Αυτό εγείρει το ερώτημα  γιατί η UBS δε σημείωσε ή δεν ανέφερε αυτήν την εμφανώς ύποπτη πληρωμή», είπε ο Feinstein.
Κυπριακός λογαριασμός παίρνει το όνομα Ρωσικής Τράπεζας
Ακόμα κι αν η Abalone δεν πήρε κανένα ρίσκο όσον αφορά στη συγκεκριμένη επιχείρηση, η ρωσική πλευρά αποδέχθηκε πολύ λιγότερα από όσα όριζε  το συμφωνηθέν χρέος, αφήνοντας εν τέλει περισσότερα χρήματα στα χέρια των μεσαζόντων, αναφέρει η έκθεση. Σε μία περίπτωση, η Ρωσία ζήτησε από την Αγκόλα να πληρώσει τα χρέη της απευθείας στη ρωσική τράπεζα Sberinvest . Έτσι, ο Gaydamak άνοιξε λογαριασμό στην Κύπρο, στον οποίο έδωσε το όνομα «Sberinvest» και τα χρήματα της Αγκόλας μεταφέρθηκαν εκεί, ακόμη και χωρίς να έχει επίγνωση του γεγονότος ο  Falcone.
Κυβερνητικοί αξιωματούχοι της Ανγκόλας που μετέφεραν 618 εκατομμύρια δολάρια  στον  Κυπριακό λογαριασμό Sberinvest, πίστευαν ότι πλήρωναν τους Ρώσους. Μαζί με τις προηγούμενες μεταφορές χρηματικών ποσών στον λογαριασμό Abalone UBS, τα ποσά αυτά πρέπει να διαγραφούν από τα χρέη της Αγκόλας.
Συμφωνα με τον Feinstein, αυτό δεν συνέβη ποτέ  επειδή σημαντικά ποσά παρέμειναν με τους μεσάζοντες,, τους δικαιούχους της Αγκόλας και άλλους που δεν έχουν ακόμη εντοπιστεί.
Τόσο η Αγκόλα όσο και η Ρωσία έχασαν από τις πράξεις  αυτές. Στη δεύτερη φάση της διαδικασίας αποπληρωμής του χρέους, η εταιρία  Abalone πλήρωνε τη Μόσχα με ρωσικά χρεόγραφα στην ονομαστική τους αξία, έστω και αν η αγοραία αξία τους ήταν δέκα φορές χαμηλότερη από την ονομαστική αξία.
«Το κεντρικό νόημα που προκύπτει από όλο αυτό είναι ότι ένας αριθμός ατόμων, μερικά από τα οποία δεν έχουν ακόμη εντοπιστεί, έχουν τεράστια κέρδη σε βάρος του λαού της Αγκόλας και της Ρωσίας», δήλωσε ο Feinstein.
Ο ίδιος πρόσθεσε ότι χάρη στο διαμεσολαβητικό ρόλο των τραπεζών, τους φορολογικούς παραδείσους και το πέπλο κάλυψης που παρέχεται από εταιρείες-βιτρίνα, οι εθνικοί πόροι κλάπηκαν από τους φτωχότερους πολίτες, χωρίς όμως κανένας να τιμωρηθεί.
Ο συντάκτης της έκθεσης  προέβη σε μια σειρά συστάσεων προς την Αγκόλα, την Ελβετία, την ΕΕ και τα κράτη μέλη της, καθώς και προς τον χρηματοπιστωτικό τομέα, ώστε να διεξάγουν έρευνες και να λάβουν τα απαραίτητα νομικά μέτρα για την πρόληψη  περαιτέρω αδικιών. Ειδικότερα, υποστήριξε ότι η λογιστική οδηγία της ΕΕ, η οποία θα απαιτήσει τη σύνταξη αναφοράς σχετικά με τις πληρωμές προς τις κυβερνήσεις στον τομέα των εξορύξεων και της δασοκομίας, θα επεκταθεί για να συμπεριλάβει και τον τραπεζικό τομέα.
Η ευρωβουλευτής  Gomes είπε ότι θα στείλει ένα αντίγραφο της έκθεσης προς την Επίτροπο της ΕΕ για τα θέματα εξωτερικών υποθέσεων, Catherine Ashton, και ένα άλλο προς τον Πρόεδρο της Επιτροπής José Manuel Barroso.

Απόψεις

Ο Adriano Parreira, πρώην πρέσβης της Αγκόλας στον ΟΗΕ στη Γενεύη, είπε ότι τα θύματα της αποπληρωμής του χρέους μεταξύ Αγκόλας και Ρωσίας ήταν οι κάτοικοι της Αγκόλας. Πρόσθεσε ότι η χώρα ήταν εξαθλιωμένη από την «κυβέρνηση των εγκληματιών».
Ο Parreira είπε ότι οι διεφθαρμένοι αξιωματούχοι της Αγκόλας «αγόραζαν» την ΕΕ, δίνοντας ως παράδειγμα διάφορες εξαγορές πορτογαλικών μέσων ενημέρωσης και επικοινωνίας των επιχειρήσεων από πλούσιους ανθρώπους της Αγκόλας. Επεσήμανε, επίσης,  ότι οι επενδύσεις αυτές θα πρέπει να αντιμετωπίζονται όπως η κλοπή και κατηγόρησε την πορτογαλική κυβέρνηση ότι επέτρεψε την πώληση των κρατικών περιουσιακών στοιχείων της χώρας του, χωρίς να αποκαλύπτει,  όμως, πλήρη στοιχεία  για τους επενδυτές.
 EurActiv.gr  
  Πέμ, 25/04/2013 
--
-

ΣΧΕΤΙΚΟ:

Πως οι φτωχές χώρες επιδοτούν τις πλούσιες .......