Συγγνώμη, αλλά σε ποιό σοβαρό ιστορικό βιβλίο διαβάσατε ότι ο Τσολάκογλου ήταν μέραρχος της 4ης μεραρχίας στην Μικρασία;/Επιβάλλεται όμως να διορθώσετε τα όσα γράψατε διότι δεν έχουν καμμία σχέση με την πραγματικότητα.

Ο/Η Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Η προσωπικότητα του Γεώργιου Τσολάκογλου δικαιώνετ...": 
-
  Συγγνώμη, αλλά σε ποιό σοβαρό ιστορικό βιβλίο διαβάσατε ότι ο Τσολάκογλου ήταν μέραρχος της 4ης μεραρχίας στην Μικρασία; Ολόκληρη η παράγραφος είναι γεμάτη από ιστορικά λάθη τόσο χοντροκομμένα που μάλλον έχουν γίνει εσκεμμένα. Η αλήθεια είναι η εξής: Η 4η Μεραρχία όντως αντιμετώπισε μαζί με την 1η τον κύριο όγκο της τουρκικής επίθεσης τον Αυγουστο του 1922. Την πρώτη μέρα δηλ. στις 13/8 αντεξε όπως-όπως μετά από την ηρωική αντίσταση που προέβαλε το ένα από τα τρία συντάγματά της το 35ο στο άκρο δεξιό της της παράταξης. Όμως οι απώλειες ήσαν τρομέρές και είχε ήδη χαθεί η πρώτη και σημαντικότερη γραμμή άμυνας.
Την επομένη, 14 Αυγούστου, με την επανέναρξη της τουρκικής επίθεσης η οποία επεκτάθηκε από το δεξιό και στο κέντρο της παράταξης όπου βρισκόταν τμήματα και από το 35ο αλλά και από τα άλλα δύο συντάγματα το 11ο και το 8ο, η άμυνα διεσπάσθη πλήρως, με πρώτο να καταρρέι το δεξιό και κατόπιν το κέντρο. Τότε, ήταν λίγο πριν το μεσημέρι, ο Διοικητής της Μεραρχίας Δημαράς (και όχι ο Τσολάκογλου ο οποίος ήταν επιτελάρχης) αφού ενημέρωσε τον Διοικήτη του Α' σώματος στρατού τον Τρικούπη στο Αφιόν Καραχισάρ, άρχισε να υποχωρεί σύμφωνα με προσυμφωνημένο σχέδιο υποχώρησης προς Μπάλ Μαχμούτ. Γεγονός είναι ότι η αρχική απαγκίστρωση έγινε με κάποια σχετική τάξη. Το 35ο σύνταγμα έφυγε πρώτο μετά το 8ο (στο οποίο υπηρετούσε ο παπούς μου ο οποίος μάλιστα τραυματίστηκε αλλά τελικά κατάφεραν να τον βάλουν σε ένα βαγόνι και έτσι σώθηκε) και ακολούθησε το 11ο. Δυστυχώς, την επομένη και κατόπιν συνεχούς αλλά απρόσεκτης πορείας ώστε να αποκτήσουν μεγάλυτερη απόσταση ασφαλείας από τα προελαύνοντα τουρκικά τάγματα, η 4η μεραρχία έπεσε σε ενέδρα και ούτε λίγο ούτε πολύ μετά από ολιγόωρη μάχη υποχώρησε άτακτα και μέσα σε γενική σύγχυση. Από την στιγμή αυτή και μετά ουσιαστικά 4η μεραρχία ΔΕΝ υφίσταται στην Μικρασία διότι ο μέραρχος Δημαράς και μέρος του επιτελείου του από μία δύναμη τουλάχιστον 8.000 στρατιωτών δεν είχαν στην διάθεσή τους παρά μόνο περίπου 500 οι οποίοι ακολούθησαν μοιρολατρικά τον τυπολάτρη Τρικούπη ο οποίος μη εννοώντας να καταλάβει ότι έπρεπε να αναπτύξει ιδία πρωτοβουλία περίμενε διαταγές από τον αρχιστράτηγο Χατζηανέστη οποίος έπινε τσάι στην Σμύρνη. Αποτέλεσμα, μετά από συνεχείς πορείες, μάχες, ήττες, τρομέρες απώλειες χωρίς νερό χωρίς τροφή χωρίς πυρομαχικά τα υπολείματα της 4ης μεραρχίας παρεδόθησαν μέχρι του τελευταίου άνδρα, στους τούρκους έξω από το Ουσάκ. Η 4η μεραρχία διελύθη λοιπόν κατά την υποχώρηση, και η αρχιά τακτική υποχώρηση εξελίθχθηκε σε άτακτη φυγή με αποτέλεσμα την αιχμαλωσία. Ούτε στην Μυτιλήνη έφτασαν, ούτε στον Έβρο, ούτε αποτέλεσε διαπραγματευτικό χαρτι του Βενιζέλου, απλά διότι δεν υπήρχε. Όσο για τον Τσολάκογλου τον μπερδεύετε με τον συνταγματάρχη Πλαστήρα ο οποίος ως διοικητής του 5/42 ευζωνικού τάγματος όντως γνώριζε του στρατιώτες του με το μικρό τους όνομα και τους αποκαλούσε "παιδιά" μου. Το 5/42 κανονικά ανήκε στην 13η μεραρχία αλλά είχε αποσπασθεί στην πόλη του Αφιόν για τήρηση της τάξης και όταν άρχισε η τουρκική επίθεση και η 4η μεραρχία κλονίστηκε την 1η μέρα ο Τρικούπης έστειλε τον Πλαστήρα με το σύνταγμα του να βοηθήσει κυρίως στο δεξιό όπου αποδεκατίζονταν οι φαντάροι του 35ου συντάγματος. Ειλικρινά δεν γνώρίζω γιατί αλλά τόσα λάθη είναι αδύνατον να τα κάνατε κατά λάθος. Υπάρχει η ιστορία της Μικρασιατικού Πολέμου από την ιστορία στρατού όπου μπορείτε να επιβεβαιώσετε τα όσα λέω. Επιβάλλεται όμως να διορθώσετε τα όσα γράψατε διότι δεν έχουν καμμία σχέση με την πραγματικότητα.