Υπάρχει λύση;....

Γράφει ο XPHΣTOΣ B. MAΣΣAΛAΣ*
πρώην Πρύτανης Πανεπ. Ιωαννίνων
*  Ποια θα είναι η πορεία της χώρας;
Η απάντηση στο ερώτημα αυτό χρειάζεται τη γνώση των αιτιών που έφεραν ένα λαό σε κατάσταση απόγνωσης. Η ανάλυση όλων των παραγόντων που ορίζουν την ποιότητα μιας κοινωνίας, βρίσκουν τη χώρα μας ελλειμματική.
Θα μπορούσαμε να συνοψίσουμε το έλλειμμά της στην υπολειτουργία των θεσμών, τη γραφειοκρατία, τη διαφθορά και τη μη αφομοίωση του συνεχώς ανανεωνόμενου τεχνολογικού περιβάλλοντος. Στις παραπάνω αδυναμίες θα πρέπει να προσθέσουμε και τις γνωστές αδυναμίες που μας χαρακτηρίζουν ως λαό: την έλλειψη εμπιστοσύνης, το δημόσιο ανορθολογισμό… (Ν. Δήμου: Μιλώντας μ’ έναν αγανακτισμένο νέο…., Εκδόσεις Πατάκη, 2012).
Αν κατανοήσουμε τα ελλείμματά μας και προσπαθήσουμε να τα μειώσουμε  θα βρούμε τη λύση.  Πρέπει συνεπώς να αναδειχθούν εκείνες οι συνιστώσες στις οποίες οφείλουν οι κυβερνώντες να εστιάσουν τις προσπάθειές τους.

Η πρώτη φροντίδα των κυβερνώντων πρέπει να είναι η ενσωμάτωση της τεχνολογίας σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνίας. Ο τεχνολογικός αλφαβητισμός θα  οδηγήσει στο δρόμο της καταπολέμησης της γραφειοκρατίας και, σε μεγάλο βαθμό, της διαφθοράς.  Η εξοικείωση του πολίτη με τις νέες τεχνολογίες θα κάνει τις υπηρεσίες διαφανείς, γρήγορες και αποτελεσματικές. Έτσι, ο πολίτης θα πάψει να υπόκειται σε εξευτελισμό, θα πάψει να είναι υπόδουλος, θα πάψει να ταλαιπωρείται και προπαντός θα του καλλιεργηθεί η εμπιστοσύνη στο κράτος.
Οι απίστευτες δυνατότητες της τεχνολογίας θα καταστήσουν τους φοροφυγάδες προσεκτικούς και το κράτος ικανό να προστατέψει το κοινό καλό. Στις νέες δυνατότητες πρέπει να λογαριάζουμε και την ενίσχυση της λειτουργίας της δημοκρατίας και μάλιστα της άμεσης δημοκρατίας.
Στην πατρίδα μας υπάρχει σε μεγάλο βαθμό δαιμονοποίηση της τεχνολογίας, κάτι που είναι δείγμα ανασφάλειας και άγνοιας. Το γεγονός αυτό αποστερεί  τη χώρα από την ενίσχυση των δυνατοτήτων του λαού της σε καινοτομία, ευελιξία και νέες πρωτοβουλίες. Οι πατριώτες μας σε άλλα περιβάλλοντα μεγαλούργησαν, γιατί πέταξαν από πάνω τους το φορτίο που έφερναν από τη φύση μας.
Αν κάποιος αναλύσει τις επαγγελματικές απασχολήσεις των πατριωτών μας, θα διαπιστώσει μεγάλη συγκέντρωση σε επαγγέλματα που έχουν πανεπιστημιακή παιδεία και επιδιώκουν συνήθως έμμισθη σχέση με το δημόσιο. Υποφέρουμε όλοι από ένα εθνικό κόμπλεξ: το κύρος του επαγγέλματος…
Είναι επιτακτική ανάγκη να απαλλαγούμε από αυτό το ολέθριο κόμπλεξ και να αποσυνδέσουμε το επάγγελμα από το  κύρος και την (κακώς εννοούμενη) αξιοπρέπεια. Όπως σοφά τονίζει ο ελεύθερος έλληνας διανοούμενος Ν. Δήμου: Το κριτήριο της αξίας ενός επαγγέλματος είναι τι το χρήσιμο, τι το ωφέλιμο προσφέρει στην κοινωνία. Τι ανάγκες καλύπτει, τι προβλήματα λύνει. Στην πατρίδα μας μάς έχει ευνουχίσει όλους η ιδέα του διορισμού….
Τώρα ήρθε ο καιρός να διορθώσουμε τις ανορθογραφίες μας. Οι δυσκολίες πολλές και ο λαϊκισμός σε έξαρση.
Η λύση, που είναι το ζητούμενο, χρειάζεται παιδεία, που θα δίνει νόημα στην κρίση και στο ήθος.
Στην πατρίδα μας αν δεν σοβαρευτούμε όλοι,  δεν μειώσουμε τα ελλείμματά μας στην τεχνολογία και τον ορθολογισμό, το έλλειμμα του προϋπολογισμού θα κατατρώει τα θεμέλια της κρατικής μας οντότητας και το μέλλον θα καλείται αβεβαιότητα…
✴✴✴
* Ο Καθηγητής κ. Χρήστος Β. Μασσαλάς είναι πρώην Πρύτανης
του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
 .proinoslogos.gr
18/5/13