Χρειάζεται ηγεσία

Oταν η πολιτική επικοινωνία μιας κυβέρνησης υποκαθίσταται από διαρροές που δοκιμάζουν τις αντοχές και προετοιμάζουν την αποδοχή της κοινής γνώμης, υποκαθίσταται η ευθύνη της ειλικρίνειας στην επικοινωνία της πολιτικής ηγεσίας με τους πολίτες. Oταν εξαγωγείς χάνουν τις παραγγελίες τους επειδή οι τράπεζες δεν εκδίδουν εγγυητικές επιστολές προς τις εφορίες για την έκδοση αναγκαίων παραστατικών και η κυβέρνηση δεν επεμβαίνει ώστε να απαλειφθεί έστω προσωρινά αυτή η γραφειοκρατική απαίτηση και να προχωρήσουν οι εξαγωγές και η παραγωγική διαδικασία και η επέκταση των εργασιών ελληνικών επιχειρήσεων εν μέσω κρίσης, είναι έλλειψη αποφασιστικότητας για την επίτευξη του στόχου και ευθυνόφοβη αδιαφορία της πολιτικής ηγεσίας. Οταν τράπεζες εκβιάζουν επιχειρηματίες για την αποπληρωμή των αλληλόχρεων δανείων τους και η πολιτεία δεν υποχρεώνει τις τράπεζες σε λογική συμπεριφορά, τότε η κυβέρνηση υπολείπεται των περιστάσεων.

Οταν άνεργοι στοιβάζονται στον ΟΑΕΔ και νέοι δεν έχουν πρόσβαση σε κάποιο ελάχιστο μηχανισμό ενημέρωσης για ευκαιρίες, που θα τους ανοίξει κάποιες ελπίδες και θα αποδείξει ότι υπάρχει μέριμνα (έστω και αναποτελεσματική), τότε η πολιτική ηγεσία είναι αδιάφορη. Οταν μέλη της κυβέρνησης επικαλούνται τον νόμο ωσάν να είναι αντιπολίτευση ή να μην εξαρτάται από αυτούς η εφαρμογή του, τότε η πολιτική ηγεσία είναι ελλιπής. Οταν μεσούσης της κρίσης, η αντιπολίτευση κινείται μεταξύ των ορίων της παράνομης βίας και της λαϊκιστικής προπαγάνδας των μεγαλόσχημων συνθημάτων και των απλουστευτικών επιχειρημάτων, τότε το μέλλον της χώρας είναι έωλο.
Οταν τέλος οι «προβληματισμένοι» διανοούμενοι για το μέλλον του τόπου αποκαλύπτουν τις στοιχίσεις με δομημένα συμφέροντα και εκβιάζουν γι' αυτά που ξέρουν αλλά δεν λένε, τότε η εμπιστοσύνη των πολιτών στο ελληνικό οικονομικο-κοινωνικό και πολιτικό εποικοδόμημα μπαίνει σε τροχιά κατάρρευσης. Χρειάζεται ηγεσία. Ηγεσία που να μετατρέψει την απαίτηση υπέρβασης της κρίσης σε πράξη αλλαγής παντού και σε όλα. Ηγεσία που να εμπνεύσει με όραμα και να διαχειριστεί την καθημερινότητα, οριοθετώντας το σωστό και χαλιναγωγώντας τις συμφεροντολογικές απρέπειες των ομάδων ειδικών συμφερόντων που νέμονται τον τόπο.

Γιάννης Τσαμουργκέλης Διδάκτωρ της Οξφόρδης και επίκουρος καθηγητής της Διεθνούς Οικονομικής στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου
.ethnos.gr
i.tsam@aegean.gr