Ανάκαμψη χωρίς ασφάλεια δεν μπορεί να υπάρξει...

Η χθεσινή διαμαρτυρία στην Κακαβιά για την παντελή ερήμωση του Πωγωνίου, που έχει οδηγήσει στην ραγδαία αύξηση της εγκληματικότητας, ήταν μια μάχη για το αυτονόητο. Μόνο που στην Ελλάδα, έχουμε ξεχάσει τι θα πει αυτή η λέξη.
Και υπάρχουν πολλά παραδείγματα, εδώ στην Ήπειρο, που δείχνουν, ότι η «μάχη» δεν γίνεται, τόσο για το αύριο και την όποια ανάπτυξη ευαγγελιζόμαστε, όσο για το δεδομένο, αυτό που θα έπρεπε να έχει γίνει… Η φύλαξη στην παραμεθόριο είναι το τελευταίο περιστατικό αυτής της «μάχης». Τελευταίο μέχρι το επόμενο φυσικά.
Διότι τίποτε δεν μπορεί να γίνει στην περιοχή, όταν κυριαρχούν η ανασφάλεια, ο φόβος, ο τρόμος και βέβαια η παντελής αδιαφορία για την αντιμετώπισή τους, όπως εκφράστηκε και χθες στην Κακαβιά. Η Πολιτεία κλείνει τα μάτια στην πιο βασική «υποδομή» ανάπτυξης κι ευημερίας, βάζοντας η ίδια «βόμβα» στα θεμέλια της προσπάθειας που κάνει για ανάκαμψη.

Ας αναλογιστούμε: το αεροδρόμιο Ιωαννίνων έχει γίνει «γεφύρι της Άρτας», για κάποια έργα που σε οποιοδήποτε σοβαρό κράτος θα είχαν ολοκληρωθεί σε ένα χρόνο. Το λιμάνι Ηγουμενίτσας έχει περάσει τα δικά του προβλήματα, για έργα που θα μπορούσαν να είχαν τελειώσει νωρίτερα.
Όσο για το… σίριαλ με την αποκομιδή και τη διαχείριση των απορριμμάτων; Στα Γιάννινα και στην Ήπειρο κοντεύει να ξεπεράσει σε επεισόδια και σασπένς ακόμη και τις τηλεοπτικές επιτυχίες του μετρ του είδους Νίκου Φώσκολου.
Σαφώς και δεν συνιστά ανάπτυξη, μόνο η βελτίωση της λειτουργικότητας του αεροδρομίου ή η ύπαρξη ενός ΧΥΤΥ. Βοηθούν προς αυτή, αλλά δεν είναι από μόνα τους ανάπτυξη. Πρόκειται για απαραίτητες δομές, -όπως και η δημιουργία θέσεων εργασίας- ώστε η όποια πολιτεία να ευημερήσει. Βέβαια απαραίτητο για όλα αυτά είναι η εμπέδωση του αισθήματος ασφάλειας. Εάν αυτό άμεσα δεν συμβεί, τότε και πάλι η Ήπειρος θα πληρώνει την αδιαφορία του αθηνοκεντρικού Κράτους. Αλλά για πόσο ακόμη;

ΜΙΧ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ 
www.proinoslogos.gr
27/5/13