ΕΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ......

Διαπιστώνοντας ότι η χώρα μας ταχύρρυθμα καταρρέει εσωτερικά και απαξιώνεται διεθνώς, αποφασίσαμε να συμβάλουμε κατά δύναμιν στην ανάσχεση της θανάσιμης αυτής κατολίσθησης με τη συγκρότηση πολιτικού ομίλου αφιερωμένου στη διαμόρφωση και τη διάδοση μιας στρατηγικής εθνικής ανάκαμψης. Τον νεότευκτο αυτόν φορέα ονομάσαμε εμβληματικά «Ένωση για την Ελλάδα», προκειμένου να αναδείξουμε την εθνική ομοθυμία ως κεντρικό αίτημα των καιρών και ως προϋπόθεση για την επιτυχία οποιουδήποτε ανορθωτικού εγχειρήματος.

Η Ένωση για την Ελλάδα είναι ανοικτή σε κάθε Έλληνα πολίτη ή Απόδημο Έλληνα εφ’ όσον ενστερνίζεται τις ακόλουθες θεμελιώδεις θέσεις για τα εθνικά μας πράγματα, στις οποίες φιλοδοξεί να δώσει την ευρύτερη δυνατόν δημοσιότητα,  και συγχρόνως να τις επεξεργασθεί εις βάθος, για να συμβάλει, συνεργαζόμενη με όσους συμφωνούν με τους στόχους της, στην προετοιμασία του εδάφους για την εμφάνιση του αξιόπιστου, ανανεωτικού φορέα που αποτελεί πλέον το πανελλήνιο αίτημα των καιρών. Καλεί δε τους συμμεριζόμενους τις θέσεις αυτές να εγγραφούν ως μέλη της. 

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΟΥ ΔΩΔΕΚΑΛΟΓΟΥ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Ανάδειξη φερέγγυας πολιτικής ηγεσίας. Αναμόρφωση του βαρύτατα νοσούντος κράτους. Κολασμός των επιόρκων πολιτικών. Αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης με δίκαιη κατανομή των βαρών. Αξιοποίηση της παρουσίας μας στον ΝΑΤΟ και στην ΕΕ. Χάραξη στρατηγικής για τα εθνικά μας θέματα. Ποιοτική ενίσχυση των Σωμάτων Ασφαλείας. Οι Ένοπλες δυνάμεις ως ασπίδα και ξίφος του Έθνους. Τόνωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Αναβάθμιση της Παιδείας και επιστημονικής Έρευνας. Πραγμάτωση ριζοσπαστικών συνταγματικών τομών. Σύσφιγξη των δεσμών του εθνικού κέντρου με τον Απόδημο Ελληνισμό.  

Πλήρες κείμενο του Δωδεκαλόγου της Ένωσης και  αναλυτική παρουσίαση των Θέσεών της

Union for Greece is a political association for the formulation of a National Strategy. A presentation of its positions.

 ΑΡΧΙΚΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ:

ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Διαπιστώνοντας ότι η χώρα μας ταχύρρυθμα καταρρέει εσωτερικά και απαξιώνεται διεθνώς, αποφασίσαμε να συμβάλουμε κατά δύναμιν στην ανάσχεση της θανάσιμης αυτής κατολίσθησης με τη συγκρότηση πολιτικού ομίλου αφιερωμένου στη διαμόρφωση και τη διάδοση μιας στρατηγικής εθνικής ανάκαμψης. Τον νεότευκτο αυτόν φορέα ονομάσαμε εμβληματικά «Ένωση για την Ελλάδα», προκειμένου να αναδείξουμε την εθνική ομοθυμία ως κεντρικό αίτημα των καιρών και ως προϋπόθεση για την επιτυχία οποιουδήποτε ανορθωτικού εγχειρήματος.

Η Ένωση για την Ελλάδα είναι ανοικτή σε κάθε Έλληνα πολίτη ή Απόδημο Έλληνα εφ’ όσον ενστερνίζεται τις ακόλουθες θεμελιώδεις θέσεις για τα εθνικά μας πράγματα, στις οποίες φιλοδοξεί να δώσει την ευρύτερη δυνατόν δημοσιότητα,  και συγχρόνως να τις επεξεργασθεί εις βάθος, προκειμένου να συμβάλει, συνεργαζόμενη με όσους συμφωνούν με τους στόχους της,στην προετοιμασία του εδάφους για την εμφάνιση του αξιόπιστου, ανανεωτικού φορέα που αποτελεί πλέον το πανελλήνιο αίτημα των καιρών. Καλεί δε τους συμμεριζόμενους τις θέσεις αυτές να εγγραφούν ως μέλη της με χρήση της σχετικής σύνδεσης, αποκτώντας έτσι και τη δυνατότητα να αναπτύσσουν, επωνύμως, τις απόψεις και προτάσεις τους στον παρόντα ιστότοπο.

Ο ΔΩΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΈΝΩΣΗΣ

1. Η αναξιοπιστία των κομματανθρώπων που μας κυβερνούν καθιστά επιτακτική την ανάδειξη μιας νέας, φερέγγυας πολιτικής ηγεσίας, αμόλυντης από τη σήψη του παραδοσιακού κατεστημένου.
2. Βασικό προαπαιτούμενο για την επιτυχία του αναγκαίου ανορθωτικού έργου είναι η συγκρότηση κράτους αποτελεσματικού, ισχυρού, κοινωνικού, και γνησίως εθνικού.
3. Ο παραδειγματικός κολασμός των επιόρκων πολιτικών που  έχουν καταχρασθεί δημόσια αξιώματα προς ίδιο οικονομικό όφελος αποτελεί ηθική επιταγή και επίμονο αίτημα της κοινωνίας.
4. Η αντιστροφή της πτωτικής δημοσιονομικής και οικονομικής μας πορείας προϋποθέτει τη λήψη οδυνηρών μέτρων, αλλά και τη δίκαιη κατανομή των σχετικών βαρών.
5. Η συμμετοχή μας στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση εξακολουθεί να εξυπηρετεί ύψιστα εθνικά στρατηγικά, διεθνοπολιτικά, και οικονομικά συμφέροντα.  Περιθώρια για τριτοκοσμικούς πειραματισμούς δεν έχουμε.
6. Η επιτυχής διεξαγωγή της εξωτερικής και αμυντικής μας πολιτικής, στις κορυφαίες  προτεραιότητες της οποίας ανήκουν και τα Ελληνοτουρκικά, το Κυπριακό και οι σχέσεις μας με τους βόρειους γείτονες, εξαρτάται από τη χάραξη μιας, ανύπαρκτης σήμερα, εθνικής στρατηγικής.
7. Ασπίδα και λόγχη του Έθνους, οι Ένοπλες Δυνάμεις πρέπει να απαλλαγούν από τη μάστιγα του κομματισμού και να ενισχυθούν υλικώς και ηθικώς.
8. Η Ελληνική Αστυνομία, την αποστολή της οποίας η διάχυτη ανομία και η εκτεταμένη λαθρομετανάστευση καθιστούν ιδιαίτερα κρίσιμη, χρήζει αυξημένης εκπαιδευτικής και υλικής μέριμνας και ηθικής συμπαράστασης εκ μέρους της Πολιτείας.
9. Το Εθνικό Σύστημα Υγείας είναι πολύτιμος θεσμός, τον οποίο η Πολιτεία οφείλει να στηρίξει, τόσο οικονομικά, όσο και οργανωτικά και ηθικά, αναγνωρίζοντας συγχρόνως στα πρόσωπα τού κατά μεγάλη πλειοψηφία επαγγελματικά άρτιου ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού του άξιους συνεργάτες.
10. Το βαθύτατα νοσούν σήμερα εκπαιδευτικό μας σύστημα πρέπει να αναμορφωθεί εις τρόπον ώστε να συμβάλλει αποτελεσματικά, αφ’ ενός, στην επαγγελματική προετοιμασία και γενικότερα στον εμπλουτισμό των γνώσεων μαθητών και φοιτητών και στην προαγωγή της επιστημονικής έρευνας, και, αφ’ ετέρου, στην ανάπτυξη της κοινωνικής υπευθυνότητας και του εθνικού φρονήματος των εκπαιδευομένων – και συνεπώς και στη διαφύλαξη της εθνικής μας ταυτότητας.
11. Για να αποδώσει τους προσδοκώμενους καρπούς, η ανανέωση της πολιτικής ηγεσίας μας πρέπει να συνοδευθεί από βαθιές συνταγματικές τομές, ουσιαστικά συντακτικής υφής, αποσκοπούσες στην αποτελεσματικότερη άσκηση των πολιτειακών εξουσιών.
12. Ο Απόδημος Ελληνισμός αποτελεί έναν ουσιαστικά αναξιοποίητο εν δυνάμει πολλαπλασιαστή εθνικής ισχύος. Το εθνικό κέντρο έχει καθήκον να συσφίξει τους δεσμούς των ανά την υφήλιο ομογενών με την Ελλάδα και να εξασφαλίσει τη συνεργασία τους για τη διεθνή προβολή των εθνικών μας θέσεων και πολιτισμού και την τόνωση της ελληνικής οικονομίας, συγκροτώντας επί τέλους προς τούτο, μετά τους θλιβερούς κομματικούς πειραματισμούς των τελευταίων δεκαετιών, ένα λειτουργικό, υπερκομματικό φορέα.

ΕΚΤΕΝΕΣΤΕΡΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ ΘΕΣΕΩΝ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

1. Η κρίση που πλήττει την Ελλάδα είναι πρωτίστως κρίση εμπιστοσύνης των πολιτών προς τους κυβερνώντες. Η αναξιοπιστία των κομματανθρώπων που εδώ και δεκαετίες νέμονται την εξουσία έχει ως φυσική συνέπεια οι εκάστοτε επαγγελίες και εξαγγελίες τους να προσκρούουν στη βαθύτατη δυσπιστία και άρα και στην άρνηση ανταπόκρισης του ελληνικού λαού. Δύο σχεδόν αιώνων αιματηρές θυσίες, εργώδεις προσπάθειες και λαμπρά επιτεύγματα διαδοχικών γενεών Ελλήνων ακυρώνονται από ένα ανάξιο συγκυριακό πολιτικό προσωπικό. Κυρίαρχο επομένως ζητούμενο στην παρούσα συγκυρία είναι η ανάδειξη μιας νέας, φερέγγυας ηγεσίας, αμόλυντης από τη σήψη του παραδοσιακού πολιτικού κατεστημένου και ικανής να συσπειρώσει τους Έλληνες στην υπηρεσία της εθνικής ανόρθωσης.

2. Βασικό προαπαιτούμενο για την επιτυχία του ανορθωτικού έργου είναι η ανασυγκρότηση του κράτους. Ενόσω η κρατική μηχανή μαστίζεται από ανικανότητα και διαφθορά, ακόμη και οι άριστες θεωρητικά πολιτικές στους επί μέρους τομείς εθνικής δραστηριότητας είναι καταδικασμένες σε ναυάγιο. Στόχος πρέπει να είναι η οικοδόμηση ενός κράτους απαλλαγμένου από τη μάστιγα του κομματισμού και ορθολογικά συντεταγμένου, μεταξύ άλλων χάρις στην αξιοκρατική πρόσληψη, αξιοποίηση και προαγωγή των υπαλλήλων του και τη σταδιακή απαλλαγή του από το πλεονάζον προσωπικό. Αλλά το οποίο, όχι μόνο συνεπάγεται δυσβάστακτα δημοσιονομικά βάρη,  αλλά και δυσχεραίνει την λειτουργία της κρατικής μηχανής. Ζητούμενο δηλαδή είναι ένα κράτος λιτότερο από το σημερινό και συγχρόνως αποτελεσματικότερο. Και άρα ισχυρό, κοινωνικό και γνησίως εθνικό. Ένα κράτος ικανό:

• Να αποκαταστήσει την επικινδύνως κλονισμένη δημόσια τάξη και να εγγυηθεί την ελλειμματική απονομή της δικαιοσύνης.
• Να θωρακίσει τη χώρα έναντι των ογκούμενων έξωθεν απειλών και να αναστηλώσει την αποδυναμωμένη θέση της στον διεθνή στίβο.
• Να ανακόψει τη δημοσιονομική και οικονομική λαίλαπα που σείει συθέμελα την Ελλάδα και να βάλει τη χώρα μας στον δρόμο της ανάκαμψης και ανάπτυξης.
• Και να μεριμνήσει για την πνευματική και φυσική ευρωστία του πληθυσμού και ειδικότερα της νέας γενιάς Ελλήνων, αναμορφώνοντας το καταρρέον εκπαιδευτικό μας σύστημα και αναβαθμίζοντας το Εθνικό Σύστημα Υγείας.

 3. Ο παραδειγματικός κολασμός των επίορκων πολιτικών που  έχουν καταχρασθεί δημόσια αξιώματα προς ίδιο οικονομικό όφελος αποτελεί ηθική επιταγή  και επίμονο αίτημα της κοινωνίας – και συνακόλουθα προϋπόθεση για να αποδεχθεί ο ελληνικός λαός τις βαριές θυσίες που αναπόφευκτα συνεπάγεται η ανορθωτική προσπάθεια. Οι σκανδαλώδεις πρόνοιες για την παραγραφή των αδικημάτων υπουργών και βουλευτών δεν νοείται να αδρανοποιήσουν τον πέλεκυ της δικαιοσύνης. Νομότυποι τρόποι για την παράκαμψη του νομιμοφανούς προστατευτικού τείχους που οι πολιτικάντηδές μας έχουν εγείρει περί τα ανομήματά τους υπάρχουν και πρέπει να αξιοποιηθούν στο έπακρο. Και είναι αδιανόητο να διώκονται οι απλοί συνεργοί – δημόσιοι υπάλληλοι ή άλλοι – και να παραμένουν προκλητικότατα στο απυρόβλητο οι κυρίως υπεύθυνοι πολιτικοί τους προϊστάμενοι.

 4.      Οι επιπτώσεις της δημοσιονομικής και οικονομικής κατάρρευσης που βιώνει η χώρα είναι καταστροφικές. Από μέρα σε μέρα ο κοινωνικός μας ιστός αποσυντίθεται, η εθνική μας άμυνα υποσκάπτεται και το διεθνές μας κύρος καταρρακώνεται. Το τι πρέπει να κάνουμε για να εξυγιάνουμε την οικονομική μας ζωή είναι γνωστό. Δεν καλούμεθα να εφεύρουμε την πυρίτιδα. Όλοι οι σοβαροί οικονομολόγοι συμφωνούν ότι, για να ελεγχθεί το υπέρογκο δημόσιο χρέος μας – προϊόν μιας ασυνείδητης διαχείρισης δεκαετιών – και για να καταστούμε παραγωγικοί και ανταγωνιστικοί στις διεθνείς αγορές, επιβάλλεται, μεταξύ άλλων:

• Αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία.
• Περιορισμός του αριθμού των υπαλλήλων του ευρύτερου δημόσιου τομέα σε συνδυασμό με την αξιοκρατική πρόσληψη, αξιοποίηση και προαγωγή τους.
• Πάταξη της ανεξέλεγκτης εδώ και χρόνια φοροδιαφυγής, σε συνδυασμό με ένα δικαιότερο φορολογικό σύστημα.
• Αξιοποίηση της – τεράστιας με ελληνικά μέτρα – ανεκμετάλλευτης ή ανεπαρκώς αξιοποιούμενης δημόσιας περιουσίας.
• Μετάβαση από το κράτος-μπακάλη και την αναποτελεσματικότητα και διαφθορά του σε κράτος-επόπτη, με την ιδιωτικοποίηση των κρατικών οικονομικών δραστηριοτήτων για τη διεξαγωγή των οποίων η ιδιωτική πρωτοβουλία είναι κατά πολύ καταλληλότερη και με τη διασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας της αγοράς, συμπεριλαμβανομένης και της εξάλειψης των μονοπωλιακών καρκινωμάτων.
• Και απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων κατά τα πρότυπα των προηγμένων κρατών της Δύσης.

Τα μέτρα αυτά και άλλα συναφή, το οποία έπρεπε να έχουν υλοποιηθεί εδώ και δεκαετίες και δη υπό ασυγκρίτως ευνοϊκότερες συνθήκες, αποτελούν σήμερα  περισσότερο παρά ποτέ εθνική αναγκαιότητα – ασχέτως των «μνημονίων» ή των άλλων συναφών συμφωνιών που η σημερινή κυβέρνηση έχει συνομολογήσει, με συχνά αδιαφανή ή και παραπειστική μεθόδευση. Πρέπει δε να γίνει αντιληπτό ότι σε περίπτωση που η χώρα μας βρεθεί εκτός ζώνης ευρώ ή και Ευρωπαϊκής Ένωσης – καταστροφικό ενδεχόμενο, το οποίο όμως, με δεδομένη τη θλιβερή ανεπάρκεια του πολιτικού προσωπικού μας, δεν μπορεί πλέον να αποκλεισθεί – τα ληπτέα για την εθνική μας επιβίωση μέτρα θα αποδειχθούν πολύ σκληρότερα.

Από την άλλη, όμως, θεμελιώδες χρέος ενός κοινωνικού κράτους είναι η δίκαιη κατανομή των βαρών – η ανισοκατανομή των οποίων είναι σήμερα κραυγαλέα και εξοργιστική – καθώς και η κατ’ απόλυτη προτεραιότητα προστασία των ασθενέστερων στρωμάτων του πληθυσμού έναντι των πράγματι οδυνηρών επιπτώσεων ενός αποτελεσματικού προγράμματος οικονομικής ανασυγκρότησης της χώρας.

5.     Ο Δυτικός προσανατολισμός της Ελλάδας είναι αδιαπραγμάτευτος. Υφίσταται ως εθνική σταθερά από καταβολής νεοελληνικού κράτους και στο υπό διαμόρφωση παγκόσμιο και εγγύς γεωπολιτικό περιβάλλον μας εξυπηρετεί υπέρποτε άλλοτε ύψιστα εθνικά στρατηγικά, διεθνοπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα. Περιθώρια για τριτοκοσμικούς πειραματισμούς δεν έχουμε. Κάθε σκέψη για, με δική μας πρωτοβουλία,  έξοδο από την Ατλαντική Συμμαχία και την Ευρωπαϊκή Ένωση ή για χαλάρωση των δεσμών μας με τους δύο αυτούς πυλώνες του ευρωατλαντικού κόσμου είναι εθνικώς επιζήμια. Ωστόσο, λόγω της διακρατικής φύσης τους, ΝΑΤΟ και  ΕΕ δεν είναι μόνο χώροι συνεργασίας, αλλά και στίβοι αντιπαράθεσης εθνικών πολιτικών. Και συνεπώς, μιμούμενοι κατά τούτο τα λοιπά μέλη, οφείλουμε να επωφελούμεθα της εκεί παρουσίας μας για να στηρίζουμε μαχητικώς και τα ιδιαίτερα ελληνικά συμφέροντα. Ενώ, όπως και οι υπόλοιποι σύμμαχοι και εταίροι, διατηρούμε πλήρη ελευθερία ενεργείας έναντι τρίτων χωρών – και, ειδικότερα, μεγάλων δυνάμεων, όπως η Ρωσία, η Κίνα ή η Ινδία – υπό την αυτονόητη προϋπόθεση της τήρησης των συλλογικών δεσμεύσεων, ήτοι του σεβασμού της υπογραφής μας.

 6.    Η επιτυχής διεξαγωγή της εξωτερικής και αμυντικής μας πολιτικής, στις κορυφαίες  προτεραιότητες της οποίας ανήκουν και τα Ελληνοτουρκικά, το Κυπριακό και οι σχέσεις μας με τους βόρειους γείτονες, εξαρτάται από τη διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης και ρεαλιστικής εθνικής στρατηγικής – επί μακρόν ανύπαρκτης, με βαρύτατες συνέπειες για την τύχη των εθνικών μας θεμάτων. Σημαντική συμβολή μιας ανανεωτικής ηγεσίας στην κάλυψη του κενού αυτού στρατηγικής θα ήταν η, κατά το πρότυπο πολλών σοβαρών κρατών, συγκρότηση ενός Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας υπό τον αρχηγό της εκτελεστικής εξουσίας.

 7.      Οι Ένοπλες Δυνάμεις, ασπίδα και λόγχη του έθνους, πρέπει να απαλλαγούν από τη μάστιγα του κομματισμού. Ενώ η συνεχής αναβάθμισή τους υπό έποψη, τόσο του προσωπικού των, όσο και των στη διάθεσή τους οπλικών συστημάτων και λοιπών υλικών μέσων, αποτελεί αυτονοήτως κορυφαίο καθήκον της Πολιτείας. Η οποία οφείλει επί πλέον να διαφυλάξει το υψηλό ηθικό των στελεχών, περιφρουρώντας το κύρος τους, διασφαλίζοντάς τους αξιοπρεπείς υλικούς όρους διαβίωσης εντός και εκτός στρατεύματος, και διατηρώντας αλώβητο τον ιερό δεσμό που συνδέει τους εν ενεργεία με τους αποστράτους.

 8. Η αύξουσα τάση προς ανομία της ελληνικής κοινωνίας και η εκτεταμένη λαθρομετανάστευση καθιστούν την αποστολή της Ελληνικής Αστυνομίας κρισιμότερη παρά ποτέ στην πρόσφατη ιστορία μας. Επιβάλλεται ως εκ τούτου να καταβληθεί μέριμνα για την πληρέστερη εκπαίδευση των στελεχών της και τον εφοδιασμό τους με τα αναγκαία υλικοτεχνικά μέσα, αλλά και για την απαλλαγή τους από τον φόβο ότι, λόγω της πιστής εκτέλεσης των καθηκόντων τους, διατρέχουν τον κίνδυνο να γίνουν στόχος πολιτικών κυνηγών μαγισσών.

 9. Το Εθνικό Σύστημα Υγείας είναι πολύτιμος θεσμός, τον οποίο η Πολιτεία οφείλει να ενισχύσει, τόσο οικονομικά, όσο και οργανωτικά και ηθικά. Πατάσσοντας φυσικά την πάσης φύσης διαφθορά οπουδήποτε διαπιστώνεται. Αλλά αναγνωρίζοντας στα πρόσωπα τού κατά μεγάλη πλειοψηφία επαγγελματικά άρτιου ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού του άξιους συνεργάτες στο μέγα έργο της παροχής στον Έλληνα πολίτη ιατρικής περίθαλψης αντάξιας ενός προηγμένου λαού.

 10.  Το βαθύτατα νοσούν σήμερα εκπαιδευτικό μας σύστημα πρέπει να αναμορφωθεί εις τρόπον ώστε να συμβάλλει αποτελεσματικά: Το μεν, στην επαγγελματική προετοιμασία και γενικότερα στον εμπλουτισμό των γνώσεων μαθητών και φοιτητών και στην προαγωγή της επιστημονικής έρευνας. Το δε, στην ανάπτυξη της κοινωνικής υπευθυνότητας και του εθνικού φρονήματος των εκπαιδευομένων – και συνεπώς και στη διαφύλαξη της εθνικής μας ταυτότητας. Ενώ, πέραν τούτων, η παιδεία είναι το προσφορότερο μέσο για να ενσωματωθούν οι νόμιμοι μετανάστες και ιδίως τα παιδιά τους στην εθνική μας κοινωνία – και να αποτραπεί έτσι η παραγωγή επικίνδυνων μειονοτικών φαινομένων ή περιθωριακών απατρίδων. Εν προκειμένω δε χρήσιμο είναι να διατηρούμε στη μνήμη τη ρήση του Ισοκράτη: «Και το των Ελλήνων όνομα πεποίηκεν μηκέτι του γένους, αλλά της διανοίας δοκείν είναι, και μάλλον Ελληνας καλείσθαι τους της παιδεύσεως της ημετέρας ή τους της κοινής φύσεως μετέχοντας.»

Σε ό,τι, εξ άλλου, αφορά ειδικότερα στην ανωτάτη παιδεία, μεταξύ των πολλών και γνωστών στους επαΐοντες μεταρρυθμιστικών μέτρων, που απαιτούνται για να αρθούν τα ελληνικά πανεπιστημιακά καθιδρύματα στο ύψος της αποστολής τους και να καταλάβουν και στις διεθνείς αξιολογήσεις θέσεις ανάλογες προς την πολιτιστική ιστορία αυτού του τόπου, συμπεριλαμβάνονται στοιχειωδώς η αναμόρφωση της διαδικασίας πρόσληψης και κρίσης του διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού και της ανάδειξης των πανεπιστημιακών αρχών.

 11.  Για να αποδώσει τους προσδοκώμενους καρπούς, η ανανέωση της πολιτικής ηγεσίας μας πρέπει να συνοδευθεί από βαθιές τομές στις δομές του πολιτεύματος. Επιβάλλεται μια ευρεία αναθεώρηση του συντάγματος – ουσιαστικά συντακτικής μορφής – αποσκοπούσα στην αποτελεσματικότερη άσκηση των πολιτειακών εξουσιών. Ενδεικτικώς προτείνονται:

• Η εκλογή του προέδρου της δημοκρατίας απ’ ευθείας από τον λαό και η σημαντική ενίσχυση των αρμοδιοτήτων του.
• Η υιοθέτηση παγίου εκλογικού συστήματος.
• Και ο περιορισμός του αριθμού των βουλευτών, καθώς και η κατάργηση μιας σειράς καταχρηστικών προνομίων τους.

12.  Ο απόδημος ελληνισμός αποτελεί εν δυνάμει πολλαπλασιαστή εθνικής ισχύος. Ωστόσο, όχι μόνο η αξιοποίησή του από την ελληνική πολιτεία παραμένει ζητούμενο, αλλά οι πολιτικάντηδές μας επιχειρούν διαχρονικά να τον διαιρέσουν ενσταλάζοντας στους κόλπους του το δηλητήριο της κομματικής διχόνοιας. Εν τούτοις, τα σύγχρονα μέσα επικοινωνίας και συγκοινωνίας παρέχουν στις εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις αυξημένες δυνατότητες για να συσφίξουν τους δεσμούς των ομογενών με την Ελλάδα και να εξασφαλίσουν τη συνεργασία τους για τη διεθνή προβολή των εθνικών μας θέσεων και πολιτισμού και την τόνωση της ελληνικής οικονομίας. Τις δυνατότητες δε αυτές το εθνικό κέντρο οφείλει να αξιοποιήσει, συγκροτώντας επί τέλους προς τον σκοπό αυτόν, μετά τους θλιβερούς κομματικούς πειραματισμούς των τελευταίων δεκαετιών, ένα λειτουργικό, υπερκομματικό φορέα. 

http://enosiellada.com